Categorie

2005

Zwolse Historisch Tijdschrift 2005, Aflevering 4

Door 2005, Aflevering 4, Afleveringen, Jaartal, Overig, Zoek in ons tijdschrift

■ ■■■
=.~…. Cl’J =…… ..
{..I). = I’
11 11-
142 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 nn t Bo t mavan
Hult n n
Wim Huij man
ad
(
0
~31H8i::PJ’
=illOMZ
31. 331/\13~
/Ir.; tic f-1 0 )
■ ■■■
Groeten uit Zwolle
Di zer tra, t
Po t temp I Zwolle en Zei t, 1 juni 1905
‘LF. Ik kom morgen m t de tr in die ong v er 6 uur
teZ. i .Dag}.
W1.6.05’
rndat dit numm r in h t I ken ta t van 1905 kan
n an i htkaart ui t da t jaar ni t on tbreken. Zoal
\ ij t gcm rdig c n m -je turen, 7.o zond o
donderdag 1 juni (Hemclva rt dag) 190- J(a ob)
Ko ter vanuit \V (e tenholte) een beri htje aan
Mduffr U\ ) F(ernma) er lorp in Zei t. f
F mm n Ja b I n . 1 verlie~ war n, i~ niet
bekend maar .. zal ongw ijfeld st. an voor i ve
Femma.
Ja ob Ko ter \ a, in 1 1 geboren in e tenholte.
Hij \ a de 7 on an het ho fd der hooi
aldaar. In I vertrok hij n, ar a111pcn 0111 te dienen
bï het in tru ti cbatal’on. Daarna was hij al
b kh uder \ erkzaa111 en zal hij Fe111111, verdorp
hebben Ier n kennen. Zij wa · in 1884 in Z.ilk
oeb ren. \ elli ht dat e111ma in ,, 05 in Zei I al
dien tbode \ erkzaam \ a . a ob en Fem ma gaven
Ik. ar op 21 111 i 1 09 het · a-woord i II Tiel. Ze kregen
één zoon. anaf 1 20 \ nden 7ij in Zw Ik
( end rper traa t 4a ), t t aan hun ood,
re pectievelijk in 19- (Ja b) en in 195 (Femma).
Ja b Ko ter h d zi h tijden zijn I en pge\ erkt
tot a ountant en had een eigen kan to r.
De an i ht t nt d Di z r traat t r h gtc
an de Brmn er traat (recht ·) n de Broerenstraal
(li nks ). R ht valt het kapital pand Diezer traat
5 p dat in 166 g bou\ d werd in r nai an eti’I
. E U\V nlang wa hier bier! r u1 erij I e \ ill
L uw g ve tigd. Kort na 1900 liet de I enm, ligc
eig naa r d. l lcndrik n de nderpui optrekken
in n -r nai ” an tij 1. Het p, nd b h rt n g
·tced. tot de mooi te in de ie;,er traat.
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 143
11 Redactioneel
\ ie honderd jaar terug gaat in de tijd, treedt voorbij
de maat van de men elijke horizon. Valt een
periode van ta htig ·aar nog binn n het leven van
een pa of oma die we kunnen vrag n hoe het was,
daarboven moeten wc het doen met wat d
ge hiedeni ons heeft nag laten.
Het jaar 1905 staat in dit nummer van het
Zwol. Hi tori h Tijdschrift centraal. Jan van de
\ etering neemt n voorbij de men clïke einder
honderd jaar mee terug in de tïd en geeft ons een
blik op een amenleving in overgang. Techni che
vernieU\vingcn als elektriciteit, waterleiding, auto,
fiets en trein ne telden zich in het raderwerk van
de Zw I e amenleving. Emancipatiebewegingen
an arbeid er , hri tenen en rouwen ei ten hun
plaat op. Anderzijd bleef ook veel bij het oude.
e boer n en b rinnen uit de omgeving bezochten
nog teeds met hun waren massaal de stad,
pre ie zoal dat al hond rden jaren lang gebe urde.
En het wat bedaarde tempo van Zwolle al provincie
tad bleef ook grotendeels onveranderd.
Toch mag het mi chien tekenend genoemd worden
dat in 1905 d moderne huisnummering in
Zwol! werd ingevoerd. Blijkbaar wa er behoefte
aan een preciezere aanduiding dan voorheen.
atuurlijk, de ·tad wa in de loop der jaren flink
g groeid. Maar blijkbaar wa honderd jaar geleden
ook in wollc d tijd dat je een brief kon
adres er 11 met ‘ j uwer Jan van Kampen, op
’t iland ‘ o hecht voorbij.
Omslag: Het jaar 1905 begon 111e1 storm, sneeuw en ijs.
Deze sfeer1101/e opname is gemankt in de buurt 11n11 het
Groot \Veze11/a11d. (Collecti /-ICO)
■ ■■■
Inhoud
Groeten uit Zwolle Annèt Bootsma-van Hulten en Wim Hu ijsman
Zwolle in 1905
Zwollenaren op het breukvlak van twee eeuwen
Jan van de Wetering
Een stormachtig begin, Zwolle tussen i11dustrie e11 kleinbedrijf
De geur van de nieuwe tijd, Het straatbeeld
De nieuwe tijd in huis, Gas, liclit e11 leidingwater
‘Sluipertje maken’, Kinderen uit de tijd va11 Ot e11 ie11
‘Muziek voor zenuwlijders’, 011tspa11ni11g e11 vermaak
‘Tot heil onzer ribbenkast’, Sportbeoefe11 i11g i11 Zwolle
‘Aan ’t hoerageroep kwam geen einde’, Mobiliteit i111905
‘Driewerf hoera voor de Zwolsche Vrijwilliger ‘,
De opkomst van de fiets
‘De tijden zijn wél veranderd’, De socialistische beweging
in Zwolle
‘Het bruine volkje’, Het bezoek va11 65 Abessij11e11
Er vloeit bloed, Kermis e11 Ko11i11gin11edag
Epiloog
Mededelingen
Auteur
142
144
147
154
161
170
174
177
11-
144 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 Janvande \ et ring
De Diezerstraat is /tier in
z ’11 oude glorie tt· zien. Ec11
r1rchitec1011isd1 gt•:ien
e1•e11wirh tiggelted 1’1111
winkel., en 111ngazij11e11, 1111
::011s011daga11g 1•erlid11
door ce11 lange rij gasl1111-
ta11ms. Een s1ra111 ook 111c1
1•eel ,,erkeer: w1111de/11ars,
bol’rr11k11rre11 L’II een paar
keer per dr1g de prw rde11-
tram. (Collectie /-1 0)
■ ■■■
Zwolle in 1905
Zwollenaren op het breukvlak van twee eeuwen
0 peen g ed verb rgen plek op mijn zold r
moel n g erg n n typema hine taan
en al i · het dan n elektri he, het lijkt
een in ·trument uit een lang v rvl gen tijd. \’ anneer
gebruikte ik hem voor het laat t? Eind jar n
tachtig mi hi n of op z’n laat tin het begin van
de jaren n gen tig. Ergens in die tijd moet de omputer
in mijn hui zïn ver henen, al nel pgev
lgd do r betere n nel lere er ie en va naf dat
111 ment b g n de digitali. ering an mijn be taan
in elk geval van hel p hrijv n g richte deel
daarv n. anneer precie maakt ik de lap van
pen en schrijfma hin naar computer en wanneer
vervaagde mijn rgerni over het jaar na jaar toe nemend
aantal m d reizigers dat in de trein van
Z\ lle naar Den laag hun n titie met driftige
tikken op het toet enbord van hun laptop kJ pten?
et g h ugcn i e n krakkemikkig me hani –
me al het gaat om het re n trueren van geleidelijk
verlop ndc pr cc en. En\ at\ a mijn plaat
in die digitale rev lutie: wa ik een koploper, e n
middenmoter, f een a ht rblijver? Bij maathappelijke
veranderingen kan ni mand z’n rol
ntlop n, al i het m, ar die van querulan t di bij al
die v randeringen een . Levig aan de rem gaat
hangen.
eranderingen, ~ czenlijke veranderingen
hebben hi tori i altijd gefa ineerd en bij wijze
van tijdverdrijf vliegen ze elkaar graag in de har n
ov r de hi tori che grenzen die die randeringen
marker n. p z’n min t hebben ze er een duidelij ke
opvatting r. J h ft er tr uwen geen hi t –
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 145
11 n r te zijn m v rtr uwd t zijn m n
hi t ri he afbakening: mijn g ncrati
gebeurteni en of ontwikkelingen uit de vorige
eeuw vaak, an met ‘d, t wa v r d o rl g’ f ‘dat
wa ná de oorlog’. Jan ten 1-1 v trekt in zijn
on olprezen Gescliiede11is 11a11 Zwolle een h el ander
grens. De Tweede \Vereldo rlog is in zijn bo k
ingebed in het negende hoofd tuk (La11gslijne11 van
gl!ieidelijklieid), dat de periode an 19_ lot 1970
be hrijft. Hij neemt daar een duidelijk t ndpunt
ver in: ‘T h kan de Twe de\ reldo rlog niet
al en e uur in de vaderl nd e ge chiedeni worden
aangemerkt. p tal van terreinen greep m n
weldra terug naar de vertrom de vo r orlog e
lru tur n.’
Zijn in mijn gen opmerkelijke t, ndpunl,
ma kt nieuw gierig naar de plaat die Ten H vc
aan h t in dit th manummer ent raai taande jaar
1 kent. J n zijn Geschiedenis van Zwolle valt 1905 in
d p ri d 1 50-1 20, die , rdt b hr ven in
h fd LUk a ht: Een s11111e11/evi11g in beweging. D
door Ten Ho e bedoelde beweging i die van een
maat happij die 7i h moderni eert, een beweging
van ou naar ni uw. Vo r het m lagpunl in die
ewcging ~ u I hi r ri u Jan R mein in zijn
ek Op liet breukvlak 1•1111 twee eeuwen p d ri de
r nd 190 . 1-1 ij duidt daarm een heel wat k rtere
p ri de dan Ten 11 v aan, pakweg tu en 1 90 en
1910. In -P h fd tukk n b hrijfl R mein evenzoveel
keerpunt nop vrijwel ieder t rrein van de
urope e am nleving. Z b handelt hij ond r
meer de opkomst van het ocialisme, de m d rni –
ering van de indu trie de trek van het platteland
naar de tad, baanbrek nd ni uw uitvindingen
en ontdekkingen p nagcn cg all weten happ –
lijke terreinen.
In dit themanummer maak ik een tïd prang van
precie honderd jaar, en beland in het Zwolle van
1905 bevind ik mij pre ic in de p ri d an h t
breukvlak van Romein. Ik heb dat jaar grotcndccl
b zien vanuit het per pc tief van de krantenlezer,
om precie Le lÏn de lezer van de Zwols(ch)e Courall{.
Dat geeft allcrmin t een volledig beeld van
wat 7Î h dat jaar in Zwolle a , peelde. Krantenartikelen
geven tot op de dag van vandaag een crkokerdc
blik op de amenleving, mdat ze vooral
■ ■■■
gericht zijn op d a tualit it van opmerkelijke
gebeurteni en. anda ht o r h t ‘g ,_,on ‘,
on pvallende leven i er niet f p z’n min t ve 1
minder. H ewel ik mijn informatie hier en daar
heb aangevuld met beri hten uit de f-la111/eli11ge11
van d Zw I e raad en het Versfog v1111 de toestand
l’/111 de gemeente Zwolle ov r 1905, i h I totaalb Id
du zeer nvolledig, alleen al d or het ontbreken
van informatie uit brieven, dagboeken en ander
egodo umenten. Zoals Jan ten Ho e in zïn interi
win dit tijd hrift ter gelegenheid van het verhïn
n van zijn b k heeft gezegd, i een groot
deel van de negentiende en l\ intig te ecu, n g
braakligg nd terrein v r , eten happelijke
nderz eker . ijn vlu htige onderz ek naar
Al 11111mf de 11rh11ie11de
eeuw gaf Tij/ de ‘Pr01·i11-
cie1/e 011crijsse/scl11: en
Zwo/sche Co1m111t ‘uit.
De 11itgeverij’ en de zellerij
waren ge11estigd op de
Melkmarkt. Hier;;irn we
het personeel 1’1111 de zetterij
111111 het werk. (Collectie
H 0)
Een groepje poserende
arbeiders in het late middagliclit
op de \lelkmarkt.
(Collectie Il 0)
11-
146 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 111 de ruse11str11t1t is hier
de oude e11 de 11ie11we
wereld i11 één beeld ge”‘111 –
ge11. Op de 1’oorgro11ci ee,1
boerin met een ho11de11k11r
en wrderop in de straat
ee11Jli11k aamaljietsers.
( ollectic H 0)
De etalage w111 een winkel
in comestibles en kolo11i11-
lc wt1re11. Ad1•me11tie 11it
de Zwolse stadsgids 1•a11
190-1. ( olla1io111te11r)
■ ■■■
ZWOLLE, – Sassenstraat.
Zw Il in 190- heeft m1J geleerd h , aar die
, orden zij n.
cel an de d or R m in genoemde breuklijnen
k n ik vrij gemakkelijk herkennen. De Zwol –
len, ren maakt n rond 1900 kenni met nieuwe
uitvindingen n niem c denkbeelden. De pkom
t an het o iali me en de arbeider beweging
z rgden voor een breuk met de tamelijk re hten-
1 ze tijd daarvo r. r.. laar l:Cn breuk uggercert niet
alleen dat je niem e wegen in laa t, maar k dat je
het oude a ht rlaat. \ at mij frappeerde, i d, t de
Zwollena ren in 1905 in l”\ ee ver hili nd , er Id
n tegclïk leefden. De oude an de negen tiende
eeuw en de nieu, c van de a · begonnen twintigte
eeuw. Die ude 11 nieuwe manier van leven
hield n lkaar du danig in e,•emvicht dat het b eld
van twe charnierende panelen bij mij pkwarn.
111 i het paneel an de oud , ercld naar ren
gedraaid, m het paneel van de ni uwe wereld.
En 111 k harnieren de twee panelen naar
elkaar t c en vallen de twee , ereldcn amen. en
mooi voorbeeld daarvan i een ing zonden brief
van een lezer van de Zwolse 011rnnt. Hij ma, ktc
zi h zorgen ver een bijna ong luk in de Koetraat:
‘Heden m rgen de K traat pa erende,
zag ik daar een v or een wag n van de gemeen ter
iniging ge pannen paard totaal nbeheerd
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 147
11 taan. p hetzelfde o genblik h am een veel
geraa makende automobiel aan norr n. Het
paard werd onru tig en ik ven achrte niet ander
dan dat het er met , agen en, 1 vando r zou gaan.
Hoc di hl r d tuf-tuf naderde, ho gr oter
natuurlijk het g vaar ~ erd dat dit g b uren z u.
T en de aut mobi I het dier rakeling pa eerde,
dacht ik bij mezelf: dáár zul j ’t h bben. Maar
w nder b n w nder, het dier bleef, hoewel zeer
g agiteerd, taan waar het tond. ‘ Zo bot te hét
ervoermiddcl uit de oude I ereld, h t paard, ijna
met hét erv ermiddel uit de ni uwe wereld: de
auto! In die tijd n g automobiel genoemd.
Hoew I de onden erpen in dit artikel gr tendeel
zijn g tuurd d r ~ t de krant dag na dag aan
1 z n waardig publiceerde, heb ik er vanaf gezi n
de gebcurteni en in hronologi che volgorde te
behandelen. Het zou d aandacht afleid n van de
thematiek van verand ring. fv, n til tand, want
zoal ik al gebor n l\ ollenaar weet: in Z\ !Ie
gebeuren ommig dingen pa jar n later dan in
de re t van h t land. Dat i om leuk, om minder
leuk, ma r vanuit ociaal-hi tori ch per p ctief
niet minder belangwekkend.
n torma htig b gin
Zwolle tu e11 industrie en kleinbedrijf
Ruim 32 duizend z, ollenar n hoorden tijden d
jaan i lin van 190 905 e n t rm over z, olie
razen. IJzig k ud moet het gew e t zijn,, ant al op
2 januari lezen , e in d krant: ‘ ’t eer i geheel
veranderd. De v r t i met kracht ingevallen en
overal komen de haat en v r den dag.’ Binn n
een paar dagen wa de IJ el bï het Kat rveer
gehe I met drijfij verd kt, z dat dep nt d v rbinding
met clderland niet meer k n erzorgen.
Zw !Ie\ a vo r ven afgesloten an de buitenwereld.
veral in z, oll werd geschaat t. p d ij –
baan in h t Groot \, ezenland kon dat zelf
• ‘ ·· · ·ng met W il’ lam-
. dern in die tijd. Het
wa arbij p ommige
dage t (‘ · middag ) en het
t deli (‘ avonds) voor muzi k zorgden.
■ ■■■
p 7 januari stormde het n g t ed : ‘De
ord, e ter torm hee t het , aler hoog pgetuwd
in nz gra hten. De la •ere de I n d r t;1d
taan onder. k het R det ren plein i v reen
deel o er tr omd.’ Die o er troming van een deel
an d tad wa voor de Zwollenaren business as
11s11al. Bij een beetje torn, en het daard or nd
tijg nde peil van het Zwart water, t nden jaar in
·aar uit gr te leien van Zwoll blank. e – hrijv r
van de in 1904 ver hen n ·tad gid Zwolle i11 woord
en beeld drukte dat helder uit: ‘ anneer de wind
echter uit den
di tzelfd wat r den Zwollenaar gram, tijgt binnen
enkele uren oms onru tbarend hoog, z t de
waJlen gedeeltelijk onder water en ver tro ml de
laagt g leg n !raten. In den winter van 1 ‘J
inzonderheid bereikt het een ongek nd h ogte
en v rpli htte de bew ner van mmige traten
hun meubel naar boven te br ngen, terwijl de
kelder g he I v I liepen, en in d n dijk om de
Diezerpolder een d orbraak ont tond. Z\ lle
wat rvrij te maken, is een van d la tig te k, e tic
die nog immer o een goede opl ing wachten.’
Hel jaar begon met s/orm,
sneeuw en ijs. Deze ~(eer-
1101/e op11a111e is gemaakt
i11 de b1111rt 1•w1 het Groot
Wezen /a111/. (Collectie
HCO)
11-
148 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 De ijsbaan in het Groot
l\feunland was zeker niet
de l!lligc plek in Zwolle
waM gesc/1111ust werd. De
vorstperiode duurde bijna
de hele 11u11111rl januari,
zodat op alle gmchte11 en
stukjes ondergelopen land
11olop werd gesdrnar st.
Deze foto zal 11cmnf het
Kerkbrugie zijn gemaakt.
(Collectie HCO)
Rechts: l’oorpngi11a 11011
tie ‘Zwolse 011ra11t’ van
ja nuari 190 . Tijdens de
Ru sisc/1-/ap1111se oorlog
stond de strijd 0111 Port
Arthur celllraal. (Zwolse
Co urant, collectie //CO)
Het · · e we r tijd n de jaanvi ling
had de r 1i chien k beïn I ed in haar
verwa h1ingcn or het niem e jaar. Het kon alle
kanten op wa de ten ur, uitgedrukt door enk Ie
di htregcl van de Vlaam e dichter uido ezelle:
‘Het oud jaar i g ki l,
genag Id en begraven;
en ’t ni u, e, kort nadien,
k, am hiel ijk aan te draven.
Z ’t ud wa , zoo zal
waar chïnlijk ’t nieuwe zijn,
v rvuld van k ud en heet,
van lieflijkheid en pijn.’
Wat mber ke k e reda tie terug op h t afgel –
pen jaar: ‘ e gew ldige krijg in het Oo ten heeft
de wereld pge hrikt.’ ed eld werd p de Ru –
i h-Japan e orlog. nder het m tt ‘ zië vo r
de ziaten’ had de Japan e marine begin 1904 de
Ru i he marinehaven Port Arthur aangevallen.
eze trijd zou de eer te helft van 1905 de voorpagina’
van de Zwolse 01m1111 blijv n beheer en. 1 n
h t jaaroverzicht, rd n geen woorden aan Zwolle
vuilgemaakt. Al f r niet , a vo rgevaLlen wat
ook maar eni . zin de 111 eite waard wa . Mi –
■ ■■■
chien v-1, s dat tekenend vo r de ru t1ge pr vm cie
tad die Zwolle in 1905 was.
Maar hoe ru tig , a een rad waarvan de b vol king
ind het midden van d negentiende eemv
bijna I a verdubbeld? Me r dan 32 duiz nd im –
ner t ldc d tad in 1905 n Ik jaar kwamen er
zo’n drie à vierhonderd men en bij. Dal wa niet
zo zeer te danken aan niem kom r al wel aan
n ge taag gro i nd gcboorteover chot. a h t
tcrfteper entage e n halve eeuw daarvoor nog 2-1
pro ent in 19 5 wa dat per entage al gedaald tot
16,1 pr ent. Het i een tek n dat d I cfom tan dighed
n ingrijp nd waren verb terd.
Maar li f t tienduiz nd van di 32 duizend
Zwollenaren woonden en werkten in de binnentad,
binnen de k1·ing van de tad gra hten. en
onv r t lbaar aantal, in verg !ijking met d
rdige ituatie, , aar je op een d or n
zondag n kan n kunt a~ hielen zonder iemand
te raken. Zw Il in 1905 m et een uit r t levendig
beeld hebben g geven. ‘ en tad met z el menen
op een relati klein oppervlak kan ge n laaptad
zijn gewee t.
&,,…,,. …….
CI A.LE OVERI
L ‘CllE ‘
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 149
11 … i . .
HOLLAND CHE
PLATTEGR
VAN z
0ollilll’l’-‘J
‘ .h. ,
1• ,,
.p.le.i.n “‘i l~I
ZWOLLE” WAT ER \l’ EGE
fll • ‘l’Hll
.’
\.hu hU.16— ••
• , “1′
1•. JI• l ,:.watt ….. ,.,, Il IC.,
✓• .. ,rt 1•11• (.1) u~ lhllll-o P tn d.l!’I
l,ulotkl.L UIL. ru..-htm till,lJl’I,,
lf(“hAI (f.w,,, DMIUI }lflol
lh1 / …….. .. ,. aalllliM>t —.· .. .b n., • ~~ ?.–‘9•U-U _U-…_ Uit …-ij
~tc,Nl.11 Vé.-.C:1ll 11~•””‘-• • n>vlil’ to1t..,.-,I~ h-1 1ff OrMlk
■ ■■■
De Zwol. c sradsgicls,
‘Zwolle i11 woord en beeld ‘,
is een lust l’Oor het oog.
Tekst e11 bt•cld ::ij11 ,•er•
. irrcl met }11gc111lstilc/e-
111e11tr11. Onder- e11 bol’e11-
aa11 de bl11d:ijdc11 acli•crteerde11
Zwolse bedrijl’c11
door micldrl 1’1111 ‘011rli11ers
‘. J-foojiispo11sor 11’11S
ke1111dijk cle ijzenw1re11 e11
lmulbouwwerkllli •e11lu111-
del l’flll 0. de Leeuw, wiens
11r1ikdr:n boven elke pagi-
1111 wcrdr1111a11grpreze11 .
(Collect ie aweur)
Deze kaart is ,~{komstig uit
het i11 1 0-1 11ersclll!ne11
boekje ‘Zwolle in woord en
beeld’. \111111if de bastions
in de bi1111e11 ·tad had je op
diverse plaat en nog ee11
rnim 11irzic/11 01·er het
Zwol/ ‘ 0111ri11ge11de la11cl.
(Collectie c111te11r)
11-
150 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 Th. BLAAS Broerenstraat 342
” …. ZWOLLE “” –
Herstelplaat
Hoe klei11sd1t1lig de i11d11s-
1rie in Zwolle ook was. de
grotere werkp/11/llse11
gebruikten allemaal
SIOO/lllllllChim·s of 1111’1 gas
ofpetrole11111 a1111geclre11e11
111otore11. Zie bij1•oorbeeld
deze t1dl’erte111ic uit dt•
Zwolse sr11dsgi I ·. ( nl/ectie
1111te11r)
Hoewel Zwolle gce11 i11d11stnest11d
viel te 11oe111e11,
1•011de11 d11i::e11de11 arbeiders
/11111 werk in het kleinbedrijf
Hier zie11 we ltet
pcrso11eel 110 11 olieslagerij
de Aloi!, 011derdeel 11011
Reinders Oliefabrieke11.
( ol/eaie HCOJ
~
GAS- en
PETROLEUMMOTOREN
complete Drijfwerken
~
van Stoom- en andere Werktuigen.
p een plattegr nd uit die tijd i go d t zi n
dat er buiten d gra h1en in ergelijking met d
huidige i1uati nog niet e I b b u1 d I a . T ch
, o nde Il eedcrde van de Zwollenar n in de buitenwijken.
an oud her woonden er eel men en
■ ■■■
in Dieze, met name in de• i uw tad’, aan n achter
de hu idige Thoma a K mpis traal. oral in
s. endorp wa h t aantal im oner· e plo ief
ge tegen d r I edocn an de werkgelegenheid
die de po n egen ver~ hafte. E n tad wïk in
opkom t wa de e ralle , eend cl van Zw lle dat
op vrije dagen druk bewandeld w rd door z, olienaren
die h t Engel e Werk [ he Katerveer al
rei do I hadden gekozen.
1aar op de andere dagen werkten de Zw llenaren,
en hard k! Een werkman m e t h t in
1905 tellen m t ze n dagen vakantie per jaar en
dat bij ze werkdag n per week met , erkt ijden
van zo’n twaalf tot d rtien uur per dag. D achturige
werkdag wa een n g ver ven ijderd · iali –
ti ch ideaal. In een periode waarin grote delen van
ederland druk bezig waren de achter tand in
indu triali atic (ten pzichtc van de omringende
land n) in te halen, bleef Zwolle het negentiendeeeuw
e kleinbedrijf trouw. Binnen de et r nij verheid
wa de ijzergieterij van Wi ·peh y de
gro t te fabriek en daar werkten niet meer dan
z ’n tl eeh nderd men en. D gro t t \ rkgever
in z, olie , a de ntral \, rkplaat van de
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 151
11 p orwegcn. Die had in 1905 zo’n negenhonderd
men en aan h t werk. Wie als arbeider een goeie
baan I ildc, ging bij h t p r werken.
Al wa er lan weinig f geen gr t halige
indu tri in Zw lle te ntdekken, b drijvigheid
was er meer dan v Id ende. De hrijver van de
tad gid uit 1904 maakte m t enige tr t een
rondgang lang de bedrij en: ‘Op het gebied van
de nijverheid mag Zwolle met eer \ orden
genoemd. ten vindt er o.a. twee ijzergieterijen,
twe ma hinefabrieken, l\ cc heepstimmerw ren,
lom lagerijen, likeur t k rijen, bier- en
azijnm. kerijcn, toomh utzagerijen, een r
te rinri hting, oli la erijen, zeepziederijen, n
zoutk el, e n rij, i 1- n haatsenfabriek, enz.
enz. In den laat ten tijd begint het zi hook naam
te maken in de meub lindu trie, in welk vak
meerdere firma’ reed hun werk op tento n tellingen
bckr nd zagen.’
1 die bedrijven k n je al b z eker van Zw Il , 1
van verr horen en ruiken. Er wa naar hedendaag
c maat ta en erg cel te zien. De tad gid
■ ■■■
nam de lezer mee op ri ing n d or
Zwolle. V,l volgen d ij vanaf het
m ment dat hij d Th k itli p: ”-‘ ij
1 andelen de gra ht af n d traat, re ht
/11 190 ,,oud ee11 grote 11it/
1reidi11g plaats 1•m1 het
st11tio11se111plac1•1111•111. De
s100111trei11 zorgde l’Oor
at11111oer v1111 l1011111111ateri< 111/ e11 11oor trekkracht. /11 de loop l'flll 190~ werd een locomotief 111111, Assendorp gebracht 0111 i11geze1 te worden voor bo11wwerkzaamhede11, een gebeurtenis die 1•ee/ publiek trok. (Collectie H 0) Personeel van de Centrale ll'erkplcwts bij het station. ( ollrcrie HCO) 11- 152 | jrg. 22 - nr. 4 zwols historisch tijdschrift 11 0111 dr paar jaar 11erschee11 i11 Zwol/r het Acirrsbock 1•m1 de st 1d. Eeu uitgele;; w plek voor wi11kelirrs 0111 i11 te ad1•er1ere11. Deze bladzijde ko1111 uit het Adresboek w111 1906. (Collectie /-1 ) 0. DE LEEUW, Iliazerstraal PETR-OLiUMKAOHEI. 8 LA.G'll PR.I.JZlllN .... ,.,..__ ·-· ... . De ij::cnv11 rr11 e11 In 11dbo11wwerk111igeno11deme- 111i11g va11 0. de Lreuw iu de Diezerstm11111erkoc/11 ondermeer 11/erlei ·oorte11 kachels. (Zwolse '011m111, col/wie f-1 0) " r . ·~--·~ .. l 1 G. Joh. RIDDER - ! 1 ! Nieuwstrali,t O 64 i 411 Eènlg contractant voOr geheel O_verljse! 1 1 Uli HL'T OUW ALITEIT EK GDED(OOPTE GUNSTIG BEn:NDE 1 I GEDEPONEERD MÉRK l \Nationaal Licht! 1 ; 1. UITGtBREIDE O~TEER •r G \ ' \ GASGLOEIIJCHT,QLAZEN,BALLONS \ enz. \ - ·- - l 1 ' . l~~~i~~~~~~i~~ _i tegenover de i chpo rt nbrug, in welk traat het in 1889 ge ·tichte Bad hui i te vi nden der ie uwc Zwols he Badinri hting; komen zóó op d n Frie chen Wal, met aan de linkerzijde d olieslag rij "D Volharding" van den heer Jacob , an Assen Hzn.; vóór on uit de brug over de A htergracht , in welker nabijheid de ijzergieterij van de firma ispelwey & Co is gelegen, en di le.idt naar de bergplaat en an petroleum en de mestloodsen p den H lt nbroekerdijk. W gaan de brug niet over, d ch ervolgen onzen weg lang d radst ekenkamer, en h t bureau van den emeentearch it ect, tot d Ruiter tallen, die in 1788 zijn gebouwd en waarin 160 paarden plaat konden inden, do h die bij gebrek van cavalerie, voor al lerlei doel inden zïn geb zigd, en nu onder den naam van Pa ant nhui , gedeeltelijk voor ziekenhuis en verd r tot berging van allerlei zaken dienen. De Ga fabriek olgt dan, opgeri hr p een ■ ■■■ gewezen ba tion in 1 47 en sind dien meermalen vergroot. \ e teken nu het A sie pi in over, voorbij de in 1900 opgerichte Hui houd- n lndu triechool voor mei je (in de hou ten Emmas hooi ).' In de grotere Zw I eb drijven waren d afg - lopen jar n moderne machine ver hen 11. Dat waren niet alleen toommachinc . Bij maar li ef t 38 bedrijven werd gas al drijfkrn ht gebruikt. Ho kl ein chal ig de bedrijven in b oll ook I aren, het i du niet zo dat ze blind waren oor nieuw t hnieken. Maar niet iedereen werkte in zo'n wcrkplaat ·. Een blik in het Adre ·boek van Zw lle (1906) 1 ert dat veel Zwollenaren nog tccd p tradi tion Ic wijze in hun broodwinning voorzagen. r waren bijvoorbeeld 32 barbier en kapper , 11 bor telmakers 80 broodbakkers, 6 hand laren in hoeden n petten, 8 handelaren in gru tten, 14 gros icr in kolonia le waren, 19 kuip r , 14 handelaren in turf en hout, 16 bierhand laren en maar lief 1 6 tapper en lijter n 27 meden, verd eld in die or hoeven, huizen, kachel en rijtuigen. Hetzelfde adresboek laat ook voor die tijd nieuwe ber epen zien. In Z1 olie werkten al icr fotografen en twaalf handelaren in rijwielen. Dat i · relatief veel, want zo lang be tond de ommcrciël uitbating van de fotografie en de fier nog niet. Modern waren ook de 23 agenten in assu ran ti ën. In d negentiende eeuw ging het gro t te d cl van de b volking namel ijk nog volled ig nvcrzekerd door het leven. Het percentage buiten hui werkende vroU\ en en kinderen I a laag. Er I crkten vrou1 en in de klei ns halige naaia telier , maar fabrieksm i je , zoal de katoenindu trie in T, cn te die kende, waren r in Zw lle niet. \ cl vonden veel vrouwen werk al dien !meisje. it de bijna dagelijk e advertenties in de Zwolse 011m111 bl ijkt dat er eel vraag wa naar zo 'n hulp in de hui houding. Wat rijkere familie hadden er om t1 cc of drie in dienst. ie dien tmei je kwamen niet alle n uit Zwolle, maar o k uit d wijde omgeving en af en toe zelfs uit Duitsland. amen met :il! n taande vrouwen waren ze buiten de werktijden aan hun eigen lot overgelaten. Die positie deelden ze met alleen taande vrouwen n meisjes die tijdel ijk 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 4 | 153 11 geen onderdak hadden. Het Tehuis voor \'rouwen z rgde vo r de opvang an de alleen taande vr uw n, en z rgd tegclijkenïcl v r w, t nt panning van de dien tmei je . Het Tehui h uten teeg, re ht lege no r de Waal e kerk. 1 n het jaarver lag van het be tuur van het Tehui vo r r uwen ver 1905 komen w iet over de gang van zaken te wet n: ' Ic r dan ander werd van het Tehui gebruik gemaakt, vooral in d n tijd der e am n , en k, , men er niet mind r dan 300 logee , die er een meer dagen en na hl n verbleven, 1 1 een cwij dal he T hui in een bepaald b hoefte v rziel. ( ... ) Z al b kend i dient het "T hui " niet alleen al 1 alleen taande, fat 11lijk vT L maar komen er b di 11 eiken Z nd, g- 11 Donderdagavond on er 40 dienstboden die hi r geen familie h bb n amen, die door · ijk aang naam n nullig w rden bcz - ■ ■■■ d n. Een per jaar hebben deze mei je fee t, en werd ditmaal 't jaarfee t p ennenheu el (bï 1--latt m) · rel. 't Wa er zeer gezellig en de mei je ge n an de heerlijke hlu ht.' Rond wa · de r uwen ie zeer a tu - U\ althan een deel en) v elden t teld bij mannen en wilden onder andere he - en tem re ht e w rdt 1 el ge pr k n o er de er te fi g lf. Tekenend voor die tijd e i de Zw I c raad maa la1 ig rz ek van een zwange de ere n na haa llin en blijven rd in de el di u ie op, maar het re ul - taa vo ee, dat m ht niet, 1 ant de lki n in de maanden voord bevalling gi 111 uitdijende juf en na de bevallin rwaarl zing leiden an haar pli hl en m eder. llavraagd 11111 1181. D mBÏBje Ji• 11.1 " 0 •-- aar de hoe11el'lheid ad1'erte11ties Il' oordelen 11'11S er i11 190- t•en $c/iree11we11d tekorr aan lwi ho11delijke h11/pe11. Familie met /wee of drie die11s1111eisies en 111eide11 waren in deze tijd geen uitzondering. (Zwolse 011ra111, collectie!/ 0) Een bij1111 nege111ie11deee11ws beeld, deze geduldig poserende groep Zwolse weesmeisje.-. De weesl111ize11 probt•erden de meisjes mw werk te /ie/pen als dieustmei~ie of als 11aais1er. Op de Zwofre Arme11- scltoo/ ko11de11 :ede da 1r- 11oor beno iigde 1•a11rdighede11 leren. ( ollcct ie HCO) 11- 154 | jrg. 22 - nr. 4 zwols historisch tijdschrift 11 De moeizame 01•ers1eek l'/111 de IJssel met een po111- vea betekende vaak lu11ge wac/1rtijde11 voor de reizigers. Geen wonder dat op deze plek twee 11itspa,111i11- ge11 te vi11de11 waren 0111 het wachten te bekorte,,. Ook w11_1 het K11ten•ecr ,•oor 1•ccl Zwolle1111re11 ren grli~fif uitstapje op zondagw met mooi weer. A,111 de rechterk1111t is te zien dat met dt•fiers ook de eerste fietsrnrekkw in het straatbt•rld l'ersclw11r11. (Colfoctie //CO) Een gezelschap d/lml!s i11 de t/reet11i11 /lij het Kater- 1wr. (Col/ecth• HCO) geur an de nieuwe tijd Het strnatbeelrl Al die klein b drij or een gr ot de 1 in de binnen tad ge e tigd. amen met de vele \ in keitje ·, h tel , re taurant , afé , kr gen n niet te vergeten de dag lijk e b rcnmarkt n, moet dat een ongem en I ndig traatbe Id hebben opgeleverd. Zwolle telde olgen de ·tad gid maar lief: t 19 hotel en 21 restaurant en koffiehui- 1en, t\ ee mclkinri htingen, twee gaarkeuken en drie onthouder lokalen. De afé en kroeg n I erden in de tad gid helaa ni t gen emd, maar het aantal van 6 tapper. en lijt r uit het adre b ek gce~ waar hijnlijk een , ardige indi atie. Daarbij moeten we niet vergeten dat naa t de Buiten ocië- ■ ■■■ teit en een ont panning tuin aan het root \ ezenland in de onmiddellijke nabijheid van de tad n geen twaalf and r zog naamde uit panning plaat en te vinden I aren: de gelegenheid Zomerzorg en a é Half.. cg in de eerallee, de theetuin van Thij en ach ter den Berg, afé at rveer en café IJ elzicht, d zaak van\ duw Zwakenberg in het ieu, erk, d Bi rt n (t en al!) in de helleralle , d Han kamp, c, te Ruimzicht en In de Wip trik aan d \ ip trikkerallee, uitp den int -Agni I nberg en d Peli - kaan aan d eppeler tra at1 cg. Dit traatb Id zal ni t vc I hebben afgewck n an dat van andere d rland c teden. laar naa t al di kleine bed rij en en de vele h re agelegenhed n werd h t traatb Id van Zw Il in 1905 in hog mate bepaald door de o rtdurende aan, ezigheid van boeren. og in 1920 hreef een bez eker van Zwolle: ' Het rijk der b eren is niet er te z eken, het grenst aan de muren, ge tapt uit de tad z ó in de I eilanden. n wel ziet ge de weiland n b ginn n, maar g zi l ze niet meer uitch iden. He rlijk z 'n groene erte, vlak al een taf, 1, zi h uit tr kkend t taan de kim, n uwelijks nderbroken do reen enzame hoeve met boomen en hooibergen, door een buitengoed met warande, door een eindeloo1c traat, cg met bo men bebo rd.' 1 n 1905 1 a het agrari he karakter van Z\ lle en omgeving zo mogelijk nog veel gr ter. Zwolle wa een kleine tedelijke enclave in een omg ving die erder v oral be tond uit gr ene weiden mc.:t veel, heel e I k i n. i t voor ni ts had z, olie, vanuit ederland perspectief, een belangrijke veemarkt. En al die boeren bczo hten regelmatig de tad. Ze verkochten er in het entrum gro nte, b ter en melk. Dat I a al eeuw n zo, maar t h vera nderde er rond 1900 iet . p foto' uil die tijd i I zi n dat met nam d boeren r u1 en nog I el in klederdra ht ver traat gingen, maar bij d bo renmannen lag dat and r . M r n 111 er namen zij de kleding v r van d men en uit de tad. Bewu t of onbe1 u t wilden ze niet direct me r al b r herk nbaar zijn. Hel wa een landelijke t r nd. Een on ervat r van het tedelijk ·u um in 111 t rdam zag die gedaantcwi eling m t led gen aan:' rheuge men zi h than nog 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 4 | 155 11 in het kleurrijk kleed, getuigende van v 1k eigen maak en vinding, waarmee de landb uwer n g zo gun tig , f l ken tegen d g da htcnloze nad en rij an de burger .' Maar h de Zwol e bo r n en oerinnen ok gekleed gingen, in 1905 ging h t ze voor de wind en dat had \ eer en gun tig effe t op de middentand. at \ as althan d vi ie van het tad bestuur in h I jaa rver lag: ' 1-1 t jaar 1905 zal ngetwij cld m I guld n lelt r in de annal n an het b eren edrijf gegrift taan al een alle zin v rdelig j, ar, waard or de ko pkra ht dan ok b langrijk ge t g n i . ( ... ) Voor onz n midden - tand i de betere p sitic van den bo r een zaak an aanbelan •. Di onze !raten d rkrni 1, zo w I de hoofdw gen al de zij tra ten, ziet overal in verruiming of verfraaiing der wink I f magazijn n dat het de b trokkenen go d gaat en dat h t niet aan ndern ming gee Ion tbr ekt.' Het levendige beeld van z, olie werd nog een v r terkt door de voortdurende aanwezigheid an paarden in d tad. Ze werden gebruikt v r z \ l ■ ■■■ pa agier - al vra htv rvoer. ra htauto' \ aren er n g niet. Het tad geluid mo tv reen belangrijk deel zijn b paald do r het geratel van de met m taal be lagen , ielcn van de karren, koetsen en wagen . Ho f: meden en talhouderijen, overal in de tad aam ezig, zorgden vo r d erzorging van al die paarden. or de Zw llenaren van toen, a Elke dag ll'eer trokken tie11111/le11 boeren e11 boeri1111e11 uit de wijde 0111ge- 1•i11g 11a11r Zwolle 0111 d 1ar '111n waren 111111 de 1111111 te brengen. ll'e zien l,ieree11 groepje eien•erkoopsters in de kledmlracht 1•t111 de .treek. (Collectie H 0) 8,j de llnr111onieaa11 de Grote Afarkt stemden elke dag boeren met melk en boter. De boerinnen zij11 door /11111 kleding goed re onderscheiden 1•011 de andere Zwolse vrouwen. fier kledings11erschil 111ssen boeren en 11111111,e/ijke stedeli11ge11 ll'IIS 1•ee/ minder groot. ( ollectie HCO) 11- 156 | jrg. 22 - nr. 4 zwols historisch tijdschrift 11 Een kijkje 1't11111it de O11dt' \ 'ismarkt op de bocre11- 111ark1111111 het ,11s1l111isplei11. Een 1•oor dit! tijd bijzonder goed ge111n11kte foto, omdat het i11 dl' begi1Uarc111'1111 defo togmfie niet e,•m·oudig was 0111 bewegende /lee/den vast te leggen. ( 'ollectit· //CO) De Diezerstr 1111 ter hoogt•' 1w1 de meden. Zwolle telde in 190· i11 de bi1111c11- s111d talloze smeden en st11/ho11daijen. 1 iet 11/lee11 boeren gt!bruikten paard e11 wagen, ook de met!ste lia11delare11 uit de stad 1•en-'Oerde11 er l,1111 nachten mee. Pas i11 de jaren dertig 11ersrhee11 ,IL> eerste
1•rachtautt1 i11 Zwolle.
(Collectie HCO)
r niet nicU\ onder de z n, z war n van kind •
been af opg gr id met paarden in hun nabijh id.
To h , a · er een kentering merkbaar: d tad •
■ ■■■
m n uit 1905 begon peen dingen te ruiken die
hij in de e uw n daarvo r n oit gcr ken had. Zo
klaagden in maart bew ncr van de Blijmarkt
t gen een raad be luit m het afvoeren van d
me t uit de me tbalken uit te t llcn t t elf uur
‘ morgen . p de Blij markt wa namelijk een talhouderij
geve tigd. Elk m rgen werd er zo’n viez
v htige lu hl ver preid, dat · de ramen di ht
m e l houden. klagende burg r v nden het
raad ·be luit ‘e n teruggang p d weg der be ·cha –
ing’. ‘ Die talhouder do n al ze all een in de
tad wonen’, chreven de buurtbcw ncrs. De
klacht t gen stanko crla l kan r paradoxaal
geno g op wijzen dat het in 1905 jui ·t minder
begon te tinken in de tad. De me l werd vak ren
beter opgeruimd, al het k n p een plaat · waar
niemand er la l van had. Wat eeuwenlang ge\ o n
wa gewe 1, werd uitzondering en du een reden
tot klagen. Er was een ni uwe tijd aangebr ken!
er tijd ge prokcn, o k de elcving d arvan
wa aan verandering onderhevig. m te zien hoc
1 at het was, keken de Zwollenaren al honderden
jaren niet op hun horloge, maar p de wijzerplaat
and ki kop de Peperbu . Al die ki kwat v r
of achter liep, dan had ni mand daa r moei te mee.
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 157
11 laar met de k m t van de paardentram op de
rote Markt veranderde dat. 1 n de Zwolse Co11m11t
, cc een ingczond ‘ 11 bri hrijver op een pr –
bleem dat ver r1aakt we reen b t ing van
de oude en de nieU\ e eld. Hij hreef: ‘ r
wordt over geklaagd dat de , ijzer op de wijzerplaten
van de klok op den rooten Toren (de
Peper , lijk er pringen, waardo r er alle
kan b te laat k men, al men an de tram
p de larkt gebruik wil mak n. De wij –
zerplaat op de n ” n ” 5 à
2 minut c
ndu t ,
zoodat k
mcerma t n
de Lutte t , . u de dire tie
niet al ,·ertrekuur kunnen nemen de wijzerplaat
an den n rdkant? r 7.. u d ta uun 1::rkmaker
de wijzer niet lot hun pli hl kunn n brengen?
Dat laat te zou zeker het be -te zijn.’
Een deel van de reiziger zal in d melk al n
p de Melkmarkt p die paardentram hebben
gewacht. Dat suggereerde tenmin te de tad gid :
■ ■■■
CRAWFORD RUWIELE .
lari. hibaht
S. WIE
‘ erlat n , ij thans d r
n naar de M lkmarkt,
at met dubbele b , aarvan de oor te
helft · · ·. or j re zïn vervang
n. ui en, dan kunt ge
dit u Zw he M lkinri hting,
1an de tram. ij kunt
hi r t 1ten zilt n en u in het choone
gezi ht te an het gewoel op uw gemak
crlu tigen.’
\ ‘oor het 1-ervoa 1•1111 klei-
11ere 1•mc/1te11 ll’CIS ee11
ba~/iets ongetwijfdd etm
••cel sndlcr 1·en1oer111irldel
dan de 1re1ditio11ele paard
en w11ge11. A1frer11•ntie uit
190;. (Zll’olse Co11m111,
col/ectidl 0)
/ 11 1905 is de Melkmarkt
110g 1•oorzie11 van ee11 d11/1-
bele bomenrij. Enkele
jaren later werden ze
omgehakt. De 1111111111ers
op de bome11 11erwijze11
111111rdeplekke1111oorde
11111rktkm111c11. (Collectie
HCO)
11-
158 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 Rechts: De gasfab riek was
w111 uitzonderlijk bela11g
11oor de Zwolle1111ren. DL’
fabriek zorgde \IOOr lirhte11
kookga en dat beteke11de
een rel’olwie i11 elk
Zwols lwisgezi11. Alleen
1•oordt’ ar111ste11 was de
prijs l’OOr de /e1·eri11g 1•1111
her gas nog te hoog. ( Collectie
H 0)
/11 deze ad1•a/t’11tie is nog
eeu 011da wcts kooktoes rel
afgebeeld. /11 de tekst
ernaast wordt echter ook
de aanda cht ge vraagd
voor de moderne gas1oestelle11,
die in snel trmpo
het petroleumstel zo11de11
l’en•1111ge11. (Zwols.- Co11-
ra11t, collectie HCO)
De tad gid ein · zij op het R de
T ren plein, waar h · af I tr fen aan de
linkerkant d gr te bi “en m utcrij
Het chaap: t waar de
nieuw alonb te w ht t omboot-
nderneming, varende p Am terdam, aanleggen
en het sierlijk hout n kantoortje dier
nderneming in d nabijheid.’
Het romanti h beeld dat de tad gid priep,
had ook en k r1ijde. en brief hrijv r in d
Zwol e Co11ra111 b klaagd zi h bijv rbeeld ver
verla t van h nden p d elkmarkt. ‘De h ndenplaag
vo r de lelkmarktb w ner i weer in
volle gang. orverdovend klinkt het geblaf en
gehuil. om i h t een hond die aan een tijdelijk
onbeheerde kar gebonden zijn noodkr ten laakt,
of zich erdedigt tegen plagend j ng n die van

stedi11ge1111i1 dat jaar is
Il! lezen dat de 1•ele st11dspa111pen
in ijltempo werden
gt’sloopt. 11 ier zien we
er nog een in de K11111p1•rstracJ1.
(Col/ec tiell 0)
■ ■■■
\ i herlink m rkte in de raad v rgadcring van 2
eptember 1 4 op dat h t \ ater uil pompen en
putten in Diez z r te wen en o erliet. In het r.
lag van d raad lcz n \ e: ‘ preker haalt al· voorbeeld
aan e n put buiten de Diezerpoort, die
blauw 1 , t r b vat, welk wat r naa r hem werd
med g d eld gelukkig wel ni l gedronken \ rdt,
mdat het wel wat al te rg i , maar t ch v r
hui elijk gebruik gehaald wordt. it andere putten
drinkt men hele hter wel, ook al ontla t 1i h
daarin, zooal werkelijk m t n pul het geval i ,
m nage- en ander vuil wat r lang kl eine gootje
en al ziet di t \ ater ook g cl en groen .’
Pa in 1 9 liet d g me ntera, d een onderzoek
in t llen naar d te hni he en linan iël
mogelijkheden van cl aanleg van een waterleidingnetwerk
v or de drink1 at r o rLiening. 1a
talrijke onderzoeken k nden ,e beginnen. Op
29 december 189_ v nd de fc telijke op ning van
de gemeentelijke waterleiding plaat . In datzelfde
jaar wa ook d boUI van de watertoren op de
Tur markt v lto id.
Daarna ging het . nel. R n I de eeuw, i seling
waren er ngeveer 1900 aan !uitingen en in 1905
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 161
11 was data, ntal opg I pen t t 560 , dat\ il z ggen
dat bijna neg ntig pr ent van de hui houden
toen verg ed leiding\ ater be hikte. oordat de
waterleiding er kwam, v nd er in d b I e raad
een principiële i u ie plaat er de raag of
dat g meen Le\ aler grati ver tr kt moe t worden.
at was een kwe5tie van belang, want grati water
bet kende dat ook de allerarm t n er r k nden
be~ hikken. egen lander b to gden dat grati
water de hui je melkers in de k, art zou pelen.
olg n een raad. li I wa d redenatie an de erhuurder
: ‘ \’ aarom 1ou 1:n \ ij ko ten maken
(vo r het aanleggen van waterleidi ngen), gij kunt
to h gratis water krijgen?’ iteind lijk b loot de
raad alleen tegen betaling water te ver trekken ,
m.rnr tegelijkertijd in de achterbuurten een paar
,1ftappun ten te plaat en waar de arm n grati
water k nde1 tappen. 1 e verbetering van d
waterv rzi ning in lw lle k\ am net p rijd,
want on. land werd jui t weer g tr ffen do r de
‘ t.iati he zi ktc’: de ch lera. Nauwelïks twintig
jaar daarvoor waren er nog maar weinigen die e n
verband I gden tus end I hte kwalit eit van het
water n d ‘/e ziekte.
■ ■■■
‘ luipertje mak n’
Ki11dere1111i1 de tijd van Ot en ien
In de mee t van di hui houden , al dan niet aange
loten op water n gas, \ oonden kind ren en
die mo ten volgen de ni U\ es hooi wet allemaal
verpl icht naar chool, de lagere ho 1 , cl te vertaan.
ant alleen een kleine b ven !, ag ging verd
r naar het hoger en v ntueel univer ilair
onden ij . De re tv lgde een r cp opleiding of
ging , an het werk. ie h lpli ht werd nog
maar ind kort treng gehandhaafd. gluikcnd
werd tot het eind van de negentiende eeuw toegetaan
dat kind ren in bepaalde tijden v. n het jaar
thui werd n g h uden. 1 al ge curde met nam
p het platteland ron om Zw lle, zoal in Die7 .
In de tijd van n g niet gemechani e rd landbouw
waren in het g t- n h i eiz en vele hand n
n dig. Maar in 1905 zien \ e dat de niell\ e tïd L’n
intrede had gedaan. Veel werk p de boerderï of
niet, de kind ren moe ten gewo n naar hooi.
auwkeurig hielden de 111 ·ter en ju fen het
h I erzuim bij. V r heel 1905 kwam fe11d.
( o/lectie HCO)
Bad- en Zwem-I nrichting
“Zwartewater” – Zwol Ie.
■ ■■■
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 169
11 ■ ■■■
Z.J\. . l1t!teke11I niet roor
niets Zwol e Atletischt•
lub. De 11u11111e11,ifile/i11g
liet zich i11 verschillende
spectarnlaire poses l’l!ree11wige11.
Af e11 toe too11-
fe11 ze h1111 k1111ste11 i11 de
B11ite11 ·ocii!teit. De gymnastieklessen
vond1•11
plaat. in rle Gymnn ·tiekschool
111111 de J11!Jere11wa/.
(Collectie NCO)
.V1111s1 Z.A . . was in 190-
ook de Zwolse Gy1111111stiek
\’erenigi11g a tief Hier
po t’re11 de 111111111e11 e11
1•ro11wen 1•oor de B11ite11-
5oäëteit. (Collectie H 0)
11-
170 | jrg. 22 – nr. 4 zwols historisch tijdschrift
11 De 11ac/11S100111boo1 1•oer
dage/ijk. ,,a11 Zwolle 1·i11
Ka111pe1111aar Amsterdam.
\’cd pau1git!rs
111oeste11ge11ocge1111e111l’II
met ee11 plaatsje op het
dek. (Collectie HCO)
ge heid n o r mannen en vrouwen. In Zwolle
waren toen t\ ce gymna tiek renigingen: d
Zwol ( h) ymna tiek V re(e) niging en ilh 1-
mina. p 7 februari wa reen penbare Ic v or
de dame leden van deze verenigingen, waarbij
nder andere ok gym na tiekv r niging Thor uit
rnh m wa uitgenodigd. Dat gezondheid d
drijfveer wa v or p rtbe efening, werd prachtig
uitgcdrukl in d naam van de Arnhemmer vereni –
ging: T t heil onzer ribbenka t (Thor). dame
deden oefeningen met tokken, aan d ringen, de
brug, de h rizo ntale ladder en aan de zweefmolen.
en p 1, wandelbal-ja htbal, be I ot de amenk
m t, beri httcdelwo/seC011ra111.
it de altijd al aam zige belang t lling voor
z, emmen, ntwikkelde zi h in die jaren h I w dtrijdzwemmen.
Z\ Il had t\ ee bad- n z1ve111-
inri htingen: én in de \ etering (nu lmeloo
Kanaal) en én in het Zwarte, at r aan de Katerdijk.
lannen en vr uw n zwommen trikt
ge. heiden p er hillcnde dagen en uren. .r
ver henen in 1905 nogal wat ingez nden brieven
in de kr..1nt, waarin op ver 1111 a, rdigde t n
geklaagd werd o er d kaartje die te duur z uden
zijn. Je betaalde tien ent per bad en 75 ent voor
lien baden.
let trot kondigd 21 enwereniging het Z\ ark1
ater op s augu tu en zwemwed trijd aan. p
het programma t nd ond r andere een wed trijd
■ ■■■
rugzwemmen over veertig meter en dat , a ,
hre en ze, in Zw Il n g n oi t vcrt ond. k de
onderdel n gekleed en ngeklecd duiken tonden
p het pr gr mma.
n natuurlijk werd er in z, olie k gev etbald,
maar in 1905 wa die port minder populair
dan zwemm n n gymna tiek. V ctbal , a nog
g en v Ik p rt en dat wa in de re t van ederland
niet ander . Ma. r lief t 95 pro ent van de
ge I teerd p I r vo r het I dcrland elftal uit
die tijd kwam uil d beter milieu , vi r pr ent
uit d betere midden tand, en één pro ent uit het
volk milieu. In 1905, p 30 april, peelde 1ederland
in Anti erpen z’n eer te interland tegen de
Belg n. ederland w n met 4-1 . In Zwoll \ • ren
enkele n g kleine voetbal crenigingen, 1 m1rvan
Z.A. . (de Z\ of ( h)e tlcti he lub) de
b k nd te , a . De v etbalafdeling van di lub
zou in 1905 fu ren met de Zw 1 ( h)e etbal
ere(e)niging.
‘an’thoerageroep
Mobiliteit i11 1905
am geen einde’
Al w in onze tijd met het openbaar ver oer naar
Am terdam \ illen r iz n, dan hebben w de keu
tu n trein en bu , al ligt die laat te m g lijkheid
niet erg v or d hand. De Z\ llenaar uit 1905 had
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 4 | 171
11 o k twee m gelijkheden: de trein of e t mna
htb 01. 1 ie na htboot kon avon tuurlijk zij n.
pan i htkaartcn uit die tijd zijn be hrij ingen
van torm en ,eeziekte (d b t er dw:irs o er
de Zuiderzee) geen uitlondering. Van lapen zal
weinig gekomen zijn, al I a het maar door het
geloei van koeien, die ook vaak met de sto 1116001
werden vervoerd. Behalve de na ht to mb ot
waren er o

Lees verder

Zwolse Historisch Tijdschrift 2005, Aflevering 2

Door 2005, Aflevering 2, Afleveringen, Jaartal, Overig, Zoek in ons tijdschrift

Geschiedenis v n
Zwolle
Jan ten Hove
11
46 | jrg. 22 – nr. 2 zwols historisch tijdschrift
11 nnèl Boot ma van
Hulten en
\ im Huij mans
(Collectie /-1 ·o )
Gemeen te
Z• olle
IL?”obief

0 32
b l
■ ■■■
Groeten uit Zwolle
n i htkaa rt cd n teen 700-ja rig be laan an
Zwol! , po t t mpcl 194
afz. E. lot, Zwolle
nt de gedenk leen die naa t de
npoort i aan ebra ht en op 5 mei 1931 \ erd
onthuld. De lek t op de teen luidt: Ter heri1111eri11g
a1111 het 700 jarig bestaan “‘111 Zwolle als srnrl.
\Vil/ebrn11d bisschop w111 trec/11, 11erlee11131 n11g11s-
111s 12 o rie11 Zwolle11nre11 de -1ndsrec/11e11; het
e111blee111 w111 1. 1i lwël worrft het wapen der stad.
p de gedenk teen laan l\ cc oc raan. t:iandc
inwoner van z, olie afgebeeld, die uit handen
van de bi hop hel stad recht, gcs hr ven p perkamen
t en opgcr Id, in nr ang. t nemen. il
ned righeid f uit dank kn i lcn zij vc or de bi ·-
hop, die op een troon zit en gel id i mei mij ter
en laf. p de,, htcrgrond staat de aart.engel
1i haël mt’l hel \ apens hild an Zwolle in de
handen. Be hcrmcn I pr id1 ~li haë l Lijn vleu gels
uit.
De teen is 0111, rpen door de in%, olie geboren
kun tenaar o. Breman ( t 65- 193 ); Ed ( uard)
Ja b · (1 59- 1931 ) he ft d teen vervanrdigd.
E(gbc rt} lol (geb. Zw lle 1920 ) verstuurde de
an i htkaart in 1943 a n lÏ n s h on moeder altje
an Tell g n- Rijkeboer. gberl wa pa getr u, d
met Dirkj van T liegen (geb. ereest , 21 ) . Hij
woonde in de \ aten,traat en verdiende de kost nL
pakhuiskn ht.
In dit g al wa er du geen pr.1kc van l:.c11
m1sic/11knart 11i1 Detle111svnar1, L al d til Ivan en
bekend pira tenlicd uit de jaren ze lig luidt, maar
van een an i htkaarl 11nar Dcdem vaart.
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 2 | 47
11 Inhoud
r eten uit Zwolle 1111 t Boot ma – van Hulten en ‘v\ im Huij man 46
· e chiedenis an Zwolle Redactioneel
wolle in het midden;
o crdcG sc’1iede11i ,,n11ZwollevanJantenHove
Fra nk In klaar
tad ge chiedeni en in ort n en maten Frit David Zeiler
e chiedeni in Zwolle;
o er geschied chrijvingen hi tori ch beef Bert Looper
G prek bij kaar li ht;
interview met Jan ten Hove nnd Bo t ma – van H uiten en
Jan van d W t ring
Agenda
uteur
0111s/ng: Pro111otiefolder e hied 111 v, n b oll (Uitgel’erij \\lnn11ders)
49
59
70
83
93
94
■ ■■■
11-
48 | jrg. 22 – nr. 2 zwols historisch tijdschrift
Redactioneel
11
■ ■■■
Geschiedenis van Zwolle
0 p woen dag 2 maart 2005 werd in De
Proo dij aan dr . H.J. M ijcr, burgemee –
ter an Zwolle, het eer t xemplaar aang
boden van de Gescliiede11is \/(/ 11 Zwolle, ge chr –
ven door Jan ten Hove. eertig jaar na het verhijncn
van het gelijknamige , erk van Th.J. de
Vries werd het d hoogste tijd om, op basi van
recen t onderz eken, het ontstaan en de ontwikkeling
van Zwolle in en nieuw tandaardwerk te
b ek te teil 11. De initiati fnemers van dit project,
het Hi toris h entrum Overijs el (HCO), de
ti hting IJ ela ademie, de gemeente Zwolle en
uitgeverij Waanders m gen zich gelukkig prijz n.
a ruim vijf jaar van noeste arbeid kon Jan t n
Hove de vrucht van zijn inspanningen pre enteren.
en imposant boek dat niet alleen en
be hrïving en interpretatie geeft van ‘hoe het in
z, olie wa ‘, maar o kin piratie biedt aan iederen
die iets met (de ge ch ied nis van ) Zwolle
heeft. 1 n ho crr het boek in de komende jaren
voor de vo rming van de tedelijke identiteit een
rol gaat pelen, zal de tijd uitwijzen.
De redactie van het Zwol – Historisch Tijdschrift
kan aan het ver hijnen van jan ten Hove’ Magnum
pu uiteraard niet voorbijgaan en chenkt
in dit nummer pcciale aanda ht aan de Gesc/1iede11is
1′(1/1 Zwolle, het fenomeen van redelijke
gesch ied chrijvi ng en aan de auteu r.
Frank Inklaar geeft in een uitgeb reide be preking
va n het bock aan wat de lezer kan verwachten.
1 nklaar karakteri rt de stad Zw !Ie met het
woord 111idde11, al charnierstad, al knooppunt.
een e tremen, maar ge taag voorwaarts.
In de bijdrag van Frit David Zeiler worden
ree nt ver henen tadsgeschiedenis en met elkaar
ergeleken: vijf van Holland e teden en zes
van Oost-Nederland. e t den. De boeken zetten
de beschreven tcden alle op de tad hi tori chc
kaart.
Bert Lo p r gaat kort in p de ontwikkeling
van het hi tori ch b drijf in ederland n geeft
e n overzicht an de Zwol e hi t riografie van
Middeleeuw n tot Ten H vc. Loop · r laat zien dat
ge chi dbc chrijving in I gedaan t n bestaat. De
tad ge chiedeni i daar een van. drie in de
1 op d r tijden verschenen integrale geschiedeni –
en van Zwolle – het werk van an Hattum uit de
achttiende eeuw, De rie uit
eeuw en nu Jan ten H ve – pa
worden onderling vergel ken.
Tw reda tie! den, nnèt
medio twint ig te
ren de revu n
Boot ma n Jan
van de v\letering, interviewd n bij kaarslicht de
au teur om ict- over hem en o er het on t taan van
h t boek aan de weet te komen.
Zoal g woonlijk open t ook dit nummer met
een an ichtkaart. ezc keer met c 11, fbeelding di
herinnert aan het 700-jarig be taan an Zwolle als
stad in 1930. Ov r h t hele themanummer verspreid
treft u kad r aan met typerende fragmen ten
uit de Geschiede11is vn11 Zwolle.
e chiedeni leeft. De redactie hoopt dat dit
themanummer elke lezer zal in pireren om Jan
ten Hov ‘ tad ge chiedcni ter hand t nemen.
Mog het boek van T n Hove de z, ollenaar na
lezing een goed en tr t ge oei geven zodat hij –
om icero te pa ra fra er n – zal zeggen: civis ivol/
n,111s Slltll. rij vertaald: ik ben een (echte) Zwollenaar.
Zingen mag ook!
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 2 | 49
11 ■ ■■■
Zwolle in het midden;
over de Geschiedenis van Zwolle
van Jan ten Hove
Al lezer van het Zwols Historisch Tijdschrift
bent u geïn tcre eerd in 21 1 e ge hiedcni
·. bent du va,! p de hoogte van h t
ver hijnen van de nieu1 e Zwol e tad ge hiedeni
van Jan ten Hove. r i een goede kan dat de
cschicrfc11is va11 Zwolle al bij u in de boekenkast
prijkt, of dat u een exemplaar bij vrienden op de
k ffietafel heeft zien liggen. Dek, n i aanzienl ijk
kleiner dat u dit ki eke boek an kaft tot kaft gel –
zen hebt.
at kunt u in dit b ek lezen? l u het boek
nog niet heeft aange haft i de vraag: waarom de
gang naar de boekhandel te maken? Kortom I at
kan een p tentiële lezer/koper crwachten al hij
de ,cscl1icdc11is 11a11 Zwol/eter hand neemt.
Jn fy i ke zin krijgt hij voor een riend nprij
van€ 39,95 een pra htig uitgegeven boekl erk van
68 pagina’ mei zo’n 750 illu tralie waarvan veel
in kleur, 10 h fd tukken, 14 pagina’ met bronn
literatuur, 1 03 n l n n 14
pagina’ r gi ter . r i enige in anning
11 eiig om h I bo k te vervoeren, want dit enorme
boek weegt drie kil . Het gewicht en het f, rmaat
van het boek maken dat het niet overal makk lijk
t r hand te n m n i . Even lezen in een lui t 1,
op de bank of in I d i la tig en het i al helemaal
niet te doen m h l bo k p rei mee te nemen.
Maar de ware hi tori ch geïnt re e rde laai zich
hierd or niet af hrikk n. Bov ndi n zal het b ek
o ral bedoeld zijn al landaard na la{;’ erk en
dan ver ha t h t klo ke formaat zeker de uit traling
die bij een dergelijk uitg v ho rt.
n band
Dat de Gesc/1iede11i va11 Zwolle i amengebra ht
in é n band i bijz nder vergeleken met ander
stad ge hiedeni en. Recente vo rbeelden daarvan
be laan m <\ tal meerdere del n. Net zo bijz nd r i h t dat Jan ten Hove de enige au teur i . lijk rtige g chiedeni en van andere teden zijn mee tal het r ·ultaat van een team van auteur , 1 aarbij een reda tieraad de pzet van het b ek bepaalt. en dergelijke organi atie heeft het v rdeel dat gebruik kan worden gemaakt an e iali ten op een bepaald terrein, of voor een bepaalde peri de. Maar, zoal on aller orakel Johan ru ff zegt, elk v ordeel heb z'n nadeel. De Geschiedeni van Zwolle e ·chiedeni van Zwolle, ee11 prachtig 11i1gege11e11 boekwerk vn11 6 pagi11a 's 111et zo n 750 il/11stmtics 1vaarva11 veel i11 kleur 10 hoofds111kke11, 14 pagi11n 's met bro1111e11p11blicaties en litem11111r, 1003 11ote11 e11 14 pngi11a's 111et registers. Dit e11or111e boek weegt drie kilo. Frank Inklaar 11- 50 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 Fmg111e1111'(1/1 rle pmc/1 - tigc o,,erzic/11 ~n~rl vn11 em1n11ine /11/rnorc: door l,ristinn11 s' roote 11 11i1 cirrn 1570, ~cl/ vm, de eerste kaarteu ivnnrnp rle /111idig. prol'ill ic 011cri_jssel, ,. Trnns I nlmw, redeltjk unuwke11rig is 111ccrgcgc1• c11. ( it: tlns vcrijsselsc R11ite11plnnt. e11 ) ~~~ fuc-,e4 zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 51 ■ ■■■ Het prille begin H t prille b gin vnn Zwolle li t begmven onder d gebouw 11 sto pen tmte11 plei11e11, parken n t11ine11 op het huidige tedelijk grondgebied. Boven de narde wijst vandang de dag 11iets i11 de oude bi11- 11e11stad 111 er op de 111e11se11 die i11 e II ver verleden op e11 hi r g 1 en za11d/1oogte, omringd door ee11 wat rrijke wildernis, ee,1 bestaan probeerden op te bo11ive11. ok geschrev 11 sporen van de lot eval/e11 vn11 d vroe ste pioniers e11 /11111 opvolger i11 deze streken zijn 11iet voorha11de11. Histori che do u- 111e111e11 zij11 tot v r in de Mirldelee11ive11 zo cllflnrs, dat we op niul re i11for111a1iebro1111en moet 11 tem vallen 0111 n!thn11s tie 011toure11 te k111111e11 scl1etse11 vn11 de ZwoLe 011tivikk li11gsga11g i11 de d11ize11de11 jaren voorafgaa11d aan de verle11i11 vn11 het stadsrecht i1112 o. R on Lru ti v n d oude k rn van 2\ olle om treek p e n rond : 1. 2 . Kamp r Lraat 4. W, 1 tra, t 5. Ko traa1 6. Krui1m k r - of Hounor n 7. Zwanentor n R d Toren 9. Vo f K, mp 'rpoon JO. Ort 11 . 12. 13. 14. a 15. Thorb ckE~ gra ht 16. t. Michaël kerk 17. Bethlehemkloo 1 r 1 H. e tga thui 19. Hoft Zwolle \/oor I, t 011tsl11ite11 vnn de vro steg s hi de- 11is vmt de stad e11 llflnr 0111 evi11 zijn we vooma- 111elijk aangewezen op de grond 011d r 011z voet 11. /11 het botle111archief, zoals de archeologen /11111 werkterr in na11d11ide11, gaan d11ize11de11 groter c11 klein re restante11 uit het verleden schuil. eze overblijfsels vm1 menselijke activitei1 li e11 nis s1il/ get11igcn te wnc/1tc11 tot ze bij opgravi11ge11 worden blootgelegd e11 de kn11s krijgen h11n eigen verlwnl te vert llen. Cro11dspore11 vn11 bijvoorbeeld l111iz •11 of l,11 - r 11 k111111e11 i11 sn111e11hn11g 111e1 gevo11ric11 voonverpe11 van stee11, anrdew rk of 111etnal 111111111ijzi11ge11 opleveren over de levenswijze en de materiële 11/tuur va11 de men en uit de pre- en protohistorie (de geschiedenis tot de dertiende e11w). (p. 19) Ten Hove karakteriseert d periode 1380 - 14 o nis Zwol/e's Gouden Eeuw. Hier de oude kem va11 Zwolle 0111s1rccks I o, \llecrgegel'c11 op een moderne s1ndspla 11 egro11d. ( it: escl1iede11is va11 Z11 olie) 11 11- 52 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 De ratt' o.f t. Miclwëlskerk. Tekc11i11g door JJ1111iël \tarot 11ir 1716. ( 11il'ersiteitsb iblio1hcek Leiden ) eenheid van tijl is in dergelijke werken vaak r te zoeken. De rgani r ndc n uitvoerende partijen van de tadsgc hi deni van Zwolle, h l Hi t - risch ' entrum verij cl (H ), de ti hting IJ - ela ad mi , de gemeente Zwolle \1111111.f d, jnrc11 /1Vi11tig 11em11clerde er wm nlle in Zwolle, onder meer i11 onderwijs en gezo11rl/Jeidszorg. Hier de h, 193-1 · 11ie11w gebouwde vleugel vn11 /Jet op/Jin Zicke11l111is ruw de R/Jij1111is Fei1/Jlnn11, ontworpen door stnrfsnrc/1itect J. . \Viebc11gn. ( ol/ec1ie H 0 ) ■ ■■■ \ aander hcbb n v r én au teur gekozen. Deze keuz h ft goed uitgepakt. e Gescliierfe11is ,,n,1 Zwolle hcc t en duidelijke, eenv rmige opbouw en het b k I c l h cl lezierig. Jan ten Ho ei een vl tte en t egank lijkc · hrijver die h t vermogen bezit om de I zer van prehi t riet t in d eenen twintig t eeuw te blijven bo ien. Zijn d el tel ling, zoal geformuleerd in de inleiding van de esc/Jiedenis vn11 Zwolle, om een b ek te maken v r de in het Zwolse verleden g 'inter eerde leek dat aantrekkelijk ent egank lijk i , h eft Ten H ve zeker waargemaakt. Uitgang punten lke s hrijv r van een tad ge hiedeni zal zi h aan het begin van het pr je t gest Id zien oor de vraag: hoc organi eer ik de enorme hoeveelheid materiaal die tot mijn bes hikking staat. \ elke grote lijnen wil ik h t n, wat vind ik wel belangrijk en wat ni t. Een tad kun je p he I ver hil lende manieren b zi n. Je kunt de fy ieke ont"•ikk ling van de tad be chrijvcn. \Vat i h ·t landchappelijke milieu waarin de tad nt taal en groeit, h e vormt zich d tad plattegr nd, welke bebom ing k mt er, welke gebouwen taan r? Je kunt c n stad ook zien als een amenlcving vorm van m n n. In dat ge al i h t belangrijk om te be hrijven hoe die men en hun amenleving hebben ge rgani eerd, \ al de politiek in. tellin gen lijn, h e de e n mi~che en iale lru tu ren zijn,, elke cul turele vormen de ·tad bewoner hanteren. Je kunt de tad ok meer ab tra t, als idee bekijken. In dnt ge al pr beer je erach ter te komen f de ·tad be, oncr een speciale band met hun tad h bbcn, er iel i al een tedclïke identiteit, f er ideeën be taan hoc de tad idealiter ruit zou moeten zien. 1 n een ·tad ge hiedeni zouden eîgenlïk al d ze a pccten voor 111 eten komen. Maar in, lke male en hoe v rm •egcvcn? Jan t n Hove tipt in de inl iding an het boek even aan waar voor hemd nadruk ligt. Het i een amen hang an de eer t twee Ju ter van vragen waar het hem om gaat. • n amenhang di in een hr n logi ch v rhaal, rdt g pr ent erd: ' Het gaat in de huidige tad ge hiedenis m de amenhang en wi · !werking van politieke, 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 53 11 e on mi che, ciale, ulturel en ruimt lijk a - tor n p I kales haal. Daarbij wordt de tad niet gcï ol - rd gezien van haar omgeving, maar\ ordt juist geprobeerd de erbindingen met de buiten ' er Id p te p ren .' ( . . . ) ' e nieu, e eschi de- 11is l'{ln Zwolle i onderverdeeld in n ti ntal hronologi h geordende hoo d tukken. Hierin 1 rden de ver chili ndc a pe ten van de ~redelij ke amcnleving in en lopen erhaal be proken. De jaartallen aan het begin en het einde an elk hoofd~tuk moeten niet al ab oluut , orden be chouwd. Zij dienen al ruwe markering an bepaa lde harnierpunten in de Zwol e ont\ ikkeling p staatkundig, o iaal -e onomi ch menta l- ulturccl n/ fruimt lijk g bi d.' De val van de toren p de pick wanr zich 1111 de con istorieknmer 11nn de rot of t. Miclwëlskerk bevindt,. to11d tot ver in d ze11e11tiende eeuw één M11 d hoogste tore11s i11 de erlerlniuie11. Een groot deel va11 liet pre tigie11- ze bouwwerk znkte op znt rrla 17 rlecemb r 16 _ regen dri 1111r 's middag 111et ee11 donderend emas ineen. Zwollenaar }ohn1111cs attenbelt wa oogget11ig vn11 de torenva/. De kat/10/ieke jongeman, die Inter pnstoor in \Vijt/1111 11 zou worden, l,e ift het volgende verslag nagelaten: 'Heb ik zelve stnande voor de de11re vnn ons hui· bij d Knmperpoort deze toren met nl wnt er nn11 of in was, ezie11 t r 11eder storte11. Dit vallen 11a11 z11/k ee11 eweldig en zwnnr gebouw veroorzaakt ee11 chrikkelijke lng II stof in de 111 ht, jn de begravene lijken d r 1ne11Scl1e11 wierde11 ontbloot vn11 nnrde en kisten, al· ik z lfi hebbe ezie11. Twee 11111ren bleven stnan de eene naar het noorden e11 de m1d re nanr het zuiden, e11 op deze twee 1111tre11 bleef een zwnre balk, wnama11 nog een klokke hing. Weinige dagen dnamn storllc ook de ee11c n11111r 1wnr het 11oorde11 ter neder met de balk en klokke. En de a 11dere m 1111 r bleef ook eenig wei11ige da en staan, dnt zeer schrikkelijk was te zien, 111anr stortte ook des 11vo11ds 0111tre11t /wij IJ ter neder. fen was bang dnt de m11re11 zo11de11 hebben 0111geslnge11, nis een ■ ■■■ Binnen deze amenhang en I i elwcrking kent Ten Hove een peciale plaat toe aan de fy ickc a pc t n van de tad. Juist de zichtbare tad biedt d mee te gelegenheid tot er. terking an het hi - toris h bewustzijn van de huidige Zw Il nar n. Dit i , g tuige Ten Hove' inleiding kennelijk n v rhulde d elstelling van het boek: 'Een b langrijke rode draad , ordi gevormd door de g ografi ch n ruimt lijke tru tuur van de . tad. Dit clement vormt al het \ are hel decor, de i ke a ht rgrond voor het verhaal. De eeuwenoude st denboll\ kundige pzct, die in 2' olie in veel opzicht n pm rk lijk gaaf bewaard i g bleven, i immer h t m e t ta tbare fa cet van de relatie tu en heden en v ried n. c ta ·tbar1;: sp - r n van h t kJ urrijk ver! d n in het hedendaJg~e boom doet, 111nnr door de chrikkel-ijke 2wnm1e viel alles ter neder zonder merkelijke linde.' (p. 19) De I toren van de r t. 1i lderd d or Jan ra ( wolle) 11- 54 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 Zwolle lremn111 in de tweede helft vn11 de 11ege111ie11de eeuw lwnr schnke/ 1111 tie, 1111 al spoonve k11oopp11nt. Hier de nn11ko11digi11g vn11 het l'olksfeest op znterdng -1 j 1111i 1864 ter ele e11hciti vn11 de 110/- 1ooii11g vn11 de trci11verbi11di11g 111sse11 trec/11 en Zwolle. p tie teke- 11i11c is de spoorbrug over de IJssel r1fgeln:eltl, de eerste vn te oe11en1erbi11di11g op deze plek. ( o/lcctie H ) tad beeld zijn een van de meest aangewezen mid delen om h I hi tori h wu tzijn van d Zwollenar n t ver l rken.' en andere vraag , aa rvoor de auteur van een stadsgeschiedeni komt te taan i hoc compie t zijn verhaal kan n mo t zijn. edert het v r chijnen van de v rige stad ge hied ni , d twe d lig ,eschiede11i. vnn Zw /Ie van Th. J. de rie ui t 1954 en 1961, i cel nieuw ter be hikking gekomen. aluurlijk 111 et dit n pick krijgen in de nicU\ e tad ·ge. hied ni , maar hoe el? ndank de tr 0111 aan publi atie an de laat te de ennia zijn er to hook I ilte plekken in de ge hied chrï ving van de tad. Hoe om pleet kan daardoor de nieuwe tad ges hiedeni zijn? k hier heeft Ten Hove duidelijke keuze gemaakt: ' e doel telling van het b ek i het geven van een I eten happel ijk verarm oorde I ee rgave van de huidige tand van zaken met betrekking tot de Z1 1 e hi l ri grafie. Het v oraf p ui len van witte plekken in de be ·taa nde ge chied hrij ing !oor middel van ui tgebr ide voor tudi wa finan iecl en I gi tiek niet haalb,, r. De tek I i dan ook in egin cl geba eerd p de aa 111 ezige literatuur. Dit bied t de mogelijkh id om de re ultfllen van p ialisti ch ond · rz ek die v rbr k- ■ ■■■ keld en wegge t pt zijn in ta lloze boeken en artik I n, aan en bred r ubliek te pre emer n. In de praktijk bi k h t hter g r • Id nodi m ter ontr I f aanvull ing al n g nig ar hi ~ nd rzoek Ie doen, waardoor eveneens nieU\ e gege en ver de hi torie van de tad boven ta cl zijn gekom n.' anleiding v r nieuw nderz ek i er du n g 1 p. ver ijftigjaar zal er ngetwijfeld weer een ni uwe t, d g hiedcni van Zw llc zijn •cpubli - eerd. Maar nu h bben I c de be · hikking over een b ek dat pre ie i I at het oorgeeft te zijn: een weten happclijk verant\ oorde weergave van de huidige tand an zaken met betrekking tol de Zwol e hi l ri grafie dat oor de geïntere erde leek aan trekkelijk en makkelijk l egankelijk i . pbou1 Zoal gezegd i Ie eschiede11is vn11 Zwolle opgebom d ui t tien chr n I gi h geordende h fdtukken, gemarkeerd door breekpunten in de Z1 ol e ge hi deni . Het eer-te hoofd tuk behan delt de r eg te ge hiedcni van Zwolle, van de prehi l rie l t 123 , het jaar da t aan de kleine ned rz tting het tad re ht I r v rlcend. l n h t h fd tuk w rdt I p g bruik g maakt an de 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 55 11 r nt opgraving n die nieuwe inzi hten ver het nt taan van d e r t nederzettingen in dit g bied h bben opgel verd. I fy iek inval h ek komt rnim choot aan bod in de verband ling n over de diver e wat rlopcn. 11 1 y ieke uiterlijk van de tad bcpa, lt het breukpunt aan het inde an h t twe d hoofdtuk, 13 o. Zw lle k nd een b h orlijke gr i. D ·t d werd uitgelegd en mgeven door e n mantel van muren, po rten en toren . De mark ring tu - en tad en platteland wa daarmee duidelijk, de juri di ti van de tad Zwolle liep htcr tot buiten de muren. Het omvalt een g ·bied dat vrijw I z ecu, en, 101 de amenv eging met het groot te deel van Zwollerker pel, gelijk blee . Een aardig staaltj van peurwerk in de ar hieven biedt Ten H e bij de be preking van de brand van 1324 die 7.., oll in de a I gd . r het vcrk erd I zen in de ze tiende eeuw van de rijmkroniek van lbcrt na el van Eme ( de e r te hi l ri he a-mtekening n o r d ,c hicd ni an Zwolle uit 140 ), i ■ ■■■ deze brand h og rwaar hijnlijk abu ie el ijk in de hoenen van de heren van r l, d b emannen van Zwoll in die tijd, ge hoven. D ·· r Ten Hove gekara Eeuw. Zwolle bi t uiting k, am in name de uit - brei de b uw v, n n van de drie •oll optima, 1 , rpunt n e Ten H vc to nt aan dat, and n de traditie , il, z, olie niet zozeer gcri ht , p de Hanze. Men pr fileerde zich I al verzamel-, di tributie- en hakelst 1 de handel tr men van We tfalen en en aan de ne kant en rl !land, Braban n laandcrcn anderzijd . Amba ht en nij erheid bi eidcn. ul tureel , erd de z, ol e ouden u, gcdomi- Ee11111ccr actief ge111ee11- telijk beleid leidde i11 de jaren zes/ ig 011dcr meer 101 de na11leg vnn Holte11broek c11 de An-la11- de11. Hierde11ie111Ve IVijk Holtenbroek i11 1965. ( olie tie H 0 ) 11- 56 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 Verdachte Tachtigers Ee11 kolderiek 110011,a/ tijdens ee11 bezoek 11an de dichter Willem Kloos (1859 - 193 ) i illustmtief voo r het bedaagde en e11igszi 11 s be11a11wde leven in het pro- 11i11ciestndje Zwo ll e ro11d de ee uwwisse ling. De i11 het westen woonachtige voorman 11an de lit emire vemie11wingsbewegi11g va n de Tachtigers bracht samen ,net zij n 11rie 11d Hein Bo ke11 min of meer toe11allig ee 11 paar 11rije dagen in de Overijsselse hoofdstad door. De politie hield de ter plaatse 011bekende sjofel gek/ de schrijvers, die zich 11aar eigen zegge n de hele dag liep en te verdo 111111 en / =ver11ele11), 11a11wgeze t in de gaten. Op 14 september 1892 werden ze door twee age11te11 in de Luttekestraat aangehouden en voor verhoor 111eegeno111en naar het nabijgelege11 politiebureau. Hier speelde zich tussen Kloos en ee11 i11specteur ee11 hilarisch tweegesprek af, dat een dag later door de half verontwaardigde, /,alf gea11 111 seerde dichter in een brief voor het nageslnc/ 11 werd vastgelegd: 'Hij: Waarom komt II hier? Ik: Voor mijn pleizier. Hij: Ik begrijp 11iet dat 111e11 i11 Zwo l voor zij11 pleizier komt. - tilte - . Hij: Drijft u l,andel erg 11s in? lk: ee11. Hij: Is II gee 11 agent in sterken drank? Ik: Neen, ik /,eb II gezegd, dat ik hier voor mijn pleizier kom. Hij: Dat kan niet, dat gebeurt hier nooit i11 Z1110 /. ' De inspecteur 11ertelde trots aan Kloos dat hij hem al de hele dag /,ad laten. volge11: 'Wij wete11 alles wat II vandaag gedaan heeft, wij Zwolse politie zij11 zeer precies, daar komt hier geen mens of we moeten weten wie hij is. 11 loopt II hier va11daag op ee 11 onbegrijpelijke ma11ier ro11d {. .. ].' Pas 11adat de sterke arm IWIS overt11igd 11an de goede bedoeli11gen va11 de literatore11 ko11de11 ze 011der ee11 stroom 11an excuses het politiebureau weer verlaten. ( p. 4 1) necrd door de oderne Devotie en de Latijn e school van Johan Cele. a 1480 brak een periode van pol iti eke instabiliteit aan. Laverend tussen de Utrecht e bi c h op n de hertog van lre kwam Zwolle uit eindelijk nder Hab burgse vleugels. Hierme ei nd igde de grote zelf: tandigheid van de tad. Ten Hove corrigeert en passant nog even het verhaal van de Zwo lc blam vingers. ie t een centenkwe tie met Kampen li gt ten grond lag aan de Zwolse bijnaam, maar de chending door de Zwollenaren in 1·21 van de eed van trouw aan de wettige land - heer . De huidige versie tarnt pa uit 1921. .. ndank alle troebelen telde Zwolle we l haar rol in de interregionale doorvoerhandel ve ili g door controle t houden over de land- en waterwegen. Typere nd voor de gematigde sfe r in de tad is de wïze \ aarop Zwolle d or de woelige tijde n van godsdien ttwi ten en gevechten rond het begin ■ ■ ■ ■ an de Tac hti gjarige orlog i g komen . el rumoer en onzek rheden, heen en weer ge lingerd tu en paansc en taat e partijen, wel godsdien ·tige overga ngen , maar geen grote verwoe tingcn en altijd met een redelijke tolerantie j gen ander denkenden. In 1580 brak een niem e periode aan met een taats Zwolle. Een ni euwe tijd op oude fundamen ten noemt Te n H ve de periode rSo-1680. Zwolle , a de groo t te tad va n verijs el g worden n het ging behoorlijk. De stad had haar tervorm gekregen en culturee l gezien wa er zelf: prake van een kleine bloeiperiode. Zwolle k n zich handhaven al een comm rcieel knooppunt. Een goede v rbi nd ing over water met Am terdam en internationale verbindi ng ro ute over land in o telijke ri hting maakten dat mogelijk. el is aan het eind van de periode duidelijk dat de oriëntatie an Zw lle ver anderd was. De wind wa definitief uit we telijke ri chting gaa n waaien. Overigen i na 275 b ladzij den in het boek hier de enige tor nd e fout te vinden: de gomari t n en arm ini anen zijn helaa erwis Id. omari ten zij n niet rekkelijk, no h remon trants en arminia nen niet pre ic of contraremonstrants. tagnatie en continuïteit a een relati ve bloeiperiode volgden in Zwolle tagnatie en verva l. De te erder in de achttiende eeuw, des te meer e onomi che prob lemen. De nijverheid raakte in het lop , de Iran itohandel kende ook problemen. En dat nadat in 1682 de pre ti gieuze toren van de i haël kerk ok al met donderend geraa in elk aar wa gezakt. De so iale dynamiek in de ·tad raakte verstard. To h namen ook nu wee r de problemen g en cata trofo le omva ng aan. De bevolkingsomvang bleef con stan t. Het ulturelc leven kabbelde op eni g niveau voort en de tad kreeg fraai geve lp artijen in d Koe traat en de Kamper !raat. Eind acht ti end e eeuw brak de niem e tijd ook in Zwolle door. Bekende Zwollenar n al Joan Derk van der apellcn en Rhijn i Feith peelden hun rol in de patriottenbeweging. Maar met de nieuwe tijd kwam ook het definitieve ei nde an de zelf: tandigheid van de tad Zwo l! . Na de Bataaf e Republiek en de Fran e periode werd Zwolle 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 57 11 nd rdeel van hel k ninkrijk der ederlanden. n t d lijk aut n mi m r, maar wel nieuw pre tige , I· provin ial ho fd tad. Politiek verbreedde de m, at h ppelijk topi,, g zi h ietwat, ociaal bleef veel bï het oude. p hel gebied van nijv rh id en indu trie wa in Zwolle in de eerst h 1ft van d neg nti nd -uw oral ontinuï eil te • peuren. Tol en indu ·triël d rbraak kwam het bepaald niet, h e\ el langzaam het t mtijdperk zijn intrede deed. e oude tran il h ndcl m t Am t rdam n het Dui a ht r- 1 nd ging verl r n. Hiervo r in de plaat kwam een er terkte regionale erkeer - en erzorging - unctie. ulturcel lo L Zwolle aan bij ontwikkelingen ciders met een eigen departement van het Nut, met ciëteiten en een h uwburg. Fy iek wa d belangrïk te ingrce het verdwijnen van de middeleeuw e mmuring en de zeve nti ndeeeuw e ve ting\ erken. ing in be, eging T n karakteri eert de Zwol e. amenleving in de e 1850- 1920 al een am nleving in beweging. Beweging wa te zi n p h t g bi d van ond rwï , bij de eman ipatie van diver e minderheid groep n, m het · li me, bij d gez ndh i hui . Er kwamen nieuwe r. E m - rati ering tr, d gel \ at beuren in de li era k\ en belangrijke erandering \ a de kom t van het poor naa - w tad h rn, 111 haar hak 1- fun tie, 'gkn p unt. Bovendien gaf het kgelegenheid. Die kwam zeker ni t uit de indu triële ·en weinig ti - mulerend g meentebeleid r vooral debet aan. Zw Il bi ef draai n a naai handel -, v rk er ·- n v rzo rging ntrum, mede dankzij verbeterde waterwegen en de p orwegen. 21 olle kr ieu ebouwing. De notabelen ve - ti in d tionsbuurt n lang de ingel . 1 n rp k en v cl m n en van h t po r te\ onen. k na 1920 blijft 'langs lijnen van gel idclijkhcid ' typerend voor b oll . Natuurlijk v randerd r \ 1 van all , nd r me r in nderwij en gezondheid zorg. r k\ am e n hil van nieuwe ■ ■■■ wijken rond de ude kern. 1laar t h vcrhccr te het beeld van een enig zin aaie, weinig dynami - h tad. E n pa ief geme ntelïk b leid , rgde voor weinig elan in d indu triële L r. Kn 1- punten te\ ater en te land hinderden de expan ic van h:mdel en transport. De grootste groei werd ber ikt in de dien ten ctor: b olle ntwikkeldc zi h t t ambt nar n rad. P litiek lagen de verhouding n lang de lijnen van de r7lliling d cenni lang va t. on~ i nel n n niet - nfc - ion Jen hielden ]kaar keurig in evem i hl. De g v tigde orde an prot tant , kath li ke en lib rale p, rtïen zorgde r wel v or dat al te progr sievc id ën van iali tis h zijde vakkundig\ erdcn geweerd. 1a de donkere periode van de bezetting leek alles weer op oude voet d or te gaan. een d rbraak, geen verand ringen in d politiek vcrh udingen. De betrokkenheid van de burger~ 111 t h t be tuur \ a gering. t uiteindelijk w I veranderde wa de mate van activiteit van het gemeentebe tuur. n meer actief o erheid beleid leidde tot groei. Zowel economisch als in de vorm an ni U\, wïken Holtenbroek en de a-landen. erdere uitbreiding van de tad I crd mogelijk door de inlijving van het groot te deel van Zwol- ... Het rotc Kcrkplci11 i11 1976, l'lnk 11n de voltooii11g 11m1 het 11ic11111e stntll111is. ( ollcctic H ) 11- 58 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 lerkerspcl in 1967. De nieuwe daadkracht leidd echter ook tot rigoureuz kaal lag in het histori ch centrum. De Gescliierfe11is \IQII Zwolle eindigt m t een rad in een pagaat. Zwolle groeid in de laatste de ennia van de win tig te eeuw als nooit tevoren. Waar altijd geleidelijkheid typerend wa voor de stad i nu ineen sprake van dramatische groei. Tu sen 1970 n 2000 kwamen er 35.000 men en bï, net zoveel al tus en 1230 en 1900. Zwolle-Zuid en tad hagen zijn er de fy ieke getuigen van. ieuwe bevolkingsgro p n ver chenen in het stadsbeeld. Economi ch ging het de tad voor de wind. De tad was nooit industrieel sterk geweest en dat bleek ook w er in deze period . Bedrijventerreinen en kantoren kwamen er echter geno g. Zwolle was vooral weer een stad met een centrumfunctie en dat wa met name zichtbaar in de dien - ten ector. ' norme groei was er in d medi che tor en bij het (hoger) onderwij . aast al deze ambitieuze groei kwam langzamerhand ook meer aandacht voor kwaliteit, traditie en leefbaarheid. Een spagaat voor de toekom t. Midden Is je n, het lezen van d drie kilo papier van de Gescliiede11is vm1 Zwolle de tad Zwolle zou moeten karakteri eren in één woord, dan zou dat het , oord 'midden' moeten zijn. Zwolle put haar kra ht uit de geografi che ligging, in het midden als . chakcl tad, als kno ppunt. Zwollenaren houden van het midden. De Zwol historische ontwikk ling is er een van het midden. Zonder extremen, maar gestaag oon aarts. Ik ben dit, rtikel begonnen met de vraag waarom u als lezer an het Zwols Historisch Tijdschrift de Gcsc/1ierfe11i 11Q11 Zwolle zou 1110 ten kopen en/of lezen. H t boek maakt zijn doelstelling volledig \ aar. Het i een weten chappelijk verantwoorde weergave van de huidige tand van zaken met betrekking tot de Zwolse historiografie dat voor d · in het Zwolse v rieden geïnteres eerde leek aantr kkelijk en makkel ijk toegankelijk is. Dit ■ ■■■ alleen i voor mij al ruim vold ende 111 het boek aan te prijzen. Ik zou g en behoefte h bb n om het boek een andere fun ti toe te kennen. In het huidig tijd gewricht is daar kennel ijk wel behoefte aan. In het voorwoord meldt burgemee ter Meijer: 'Moderne stedelijke ge hied hrijving i het resultaat van w tenschappelijk onderzoek n an de behoefte om de 'ge chied ni en ', de verha len die ons al Zwollenaren verbi nden te boek taven. ln die zin gaat dit boek v el verder dan alleen een beschrijving en interpretatie van 'hoe h t wa '. De nieuwe Geschiedenis van Zwol/ 1 gt niet alleen een anker in het ver! den, maar geeft ok h uva t voor het heden en de toekomst. Het boek draagt bij aan een cherper beeld van wat we al Zwolle en Zwoll naren zijn. Ontwikkeling lijnen en - patronen, sterke en zwakke punt n . .. het b ek zal voor de lezers nu en in de toekom t, e n belangrijke identiteitsbepalende en -verklarende factor zijn.' De stadsgeschied ni al houva t in het heden en de toekomst? Een identiteit b palende fa tor? og afgezi n van vragen of er wel prake i an een crisis in onze identiteit, of er wel behoefte i aan een nieuw geconstrueerde collectieve ide11ti teit en of geschiedenis dan het mee t geë igende middel i om zo'n nieuwe col lc ti ve iden titeit vorm te geven, i het v or mï een grote vraag of een tadsge chiedeni een derg lijke functie zou moeten hebben. Boeiend zijn deze vragen wel. Ze zouden een intere sante thema-avond vo r de Zwol e Histori che r niging kunnen vormen. 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 59 11 ■ ■■■ Stadsgeschiedenissen in soorten en maten Een jaar of tien geleden stond n in r gionaalhi tori he kring ineens de ' provinciale ge hiedeni en' in hel middelpunt van de belang tellin g. Annlciding wa het v r chijnen van enk I praakmakende tandaardw rken, zoal de g hiedeni an Drenthe en oord-Brabant, die hoc er hillend ze ook waren in ieder geval het gevoel van g wc t lijke eigenwanrde versterkten. Aan onder m r Id rland en rie land werd t n gewerkt en voor !recht en Holland b ton d n v rg ord rde plannen, die indsdien zijn verwezenlijkt. Het re ultaat wa alle zin demo itc \ aard; de g wc t lijke ge ch iedeni tond telkenmnle l vig op d kaart. verij el, dat ind 1970 zijn 'handboek' bezat, deed dapper mee aan de discu ie , maar kwam voorlopig niet tot een on reet nieuw initiati f. Mi chien wa dat wel mede een gevolg van de inmiddels opgetreden vers huiving van d aanda hl naar de tads- en d rp ge chiedeni . Er m e t immer nog veel ni U\ nderzoek w rden gedaan naar nbekende pi den en onderbelich te perioden, en dat kon het b t op lokaal niveau gebeuren. De hi torihe verenigingen en voor een deel ook andere in tellingen (archieven, mu ca en regionale in ti tut n) hebb n dit nderz ek in ieder geval terk ge timul erd. M t name de li chti ng IJs elacademie heeft ge\ rkt aan een y temati che vastlegging van oud en vooral nieuw materiaal in boekvorm. Een med door d z in t lling georga ni - ecrd mpo ium over tads- en dorp ge chiedeni in 1999 in het dorp\ indesheim trok landelijke aandacht. Soorten en maten In een piniërend artikel in de Bijdrng II en Mededeli11ge11 be1refje11rle de Gescl,iede11is der ederla11- de11 heeft Pim Ko ij in 2002 getra ht een tu enbalan op te maken van de mani r, waarop het vak 'stad ges hiedeni ' in de laat k jaren i bedreven. aar zijn idee be taan er vanoud tw b naderingswijzen. De eer t i die, waarbij de ·tad al een min of meer ge lot n, bijna organi he eenheid wordt beschouwd n een stadsge chiedenis du biografische trekken vertoont. De al dan niet bedachte 'stedelijke identiteit' vormt daarvan een onderdeel. De andere i de meer 'open' b nadering, waarbij vooral de ruimtelijke nlext en daarmee ook de regionale functie an en tad worden benadrukt. Deze laat te benadering I ijz i sterk ociaal-economi ch en ruimtelijk-geografi ch g kleurd. Ze i bij uitstek ge chikt voor di teden, die e n centrale marktfun tic ervull n in de regio of in n groter interstedelijk verband. Men zou kunnen zeggen, dat Zw lle daarvan een perfec voorbeeld vormt. De 'stad bi grafische' benadering wordt door Kooij als te beperkt en hî - toriografi ch ook al te b perkend be chouwd, maar in een aantal g vall n (Rotterdam, Leeuwarden) toont hij zich verheugd wanne r r to h i 1 over het specifiek eigene wordt gezegd. Het tedelijk zelfbewustzijn i immer door de loop van de ge chiedenis bepaald en h eft zijn wortels vaak nl in de verwerving van ted lijke autonom i - ofte- Frît David Zeiler ezic/11 op Zwolle w111nf de rfijk lij rn11k/111is ln11gs het Zwnrtewnter. Teke11i11 door /olw1111es wert 11er, 17 J. ( terlelijk lvfmew11 Zwolle) 11- 60 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 De Grote 1arkt i111 ./, geschilderd door dria - 1111s emé. ( tedelijk M11se11111 Zwolle) wel het tad recht - in de twaalfde, dertiend of vroege veertiende eeuw. De eman ipatie van Zw llc ten pzi ht van zïn 'gr te r er ' Deventer en Kampen bijvo rb Id orml in het 111ag1111111 opus van Jan ten Hove een r de draad, , aarm e duid lïk , rd1 dal hel Zwol e gevoel van cigcnh id 111 de i bepaald d or deze trijd om zi h op te ,verken uit een t, eederang po itie. aarnaa t zijn er vo r Ik tad g grafische om tandigheden (z al de ligging aan n rivier), hi t ri che gcb un ni en ( en held haftig verzet tegen een v rhc r r) en het ptreden an grote mannen ■ ■■■ ( n om vr uwen ) die de identiteit mede v rm h bb n geg ven. K oï gaat in zijn be h uwing p dit a p t niet nader in, maar hij t nt zi h wel een warm r tandcr van het int gra tiemodel, waarbij binnen een hr nologi h-themati h kader d ver hillend a pccten van de tedelijke ont, ikk ling, in lu icfhet besef van eigenheid op een zo cv nwi htig m g lijk manier kunnen w rden b chrcven. Met zijn omvang van 6 pagina' leekt de chiede11i vnn Zwolle I r ent tad ge hie- 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 61 11 den is en naar de kroon. Bovendien i het tot du - verre h t enige boek in zijn oort, dat door één auteur i g hrcv n. Het leek daarom zowel de reda tie van dit tijd chrift al chrijver deze een aardig g dachte, om een vergelijking Ie trekken m t en aantal andere tad historische publicatie . Ander dan Pim Kooij deed willen we deze wel in e n regionaal vergelijkingskader plaat en: o t- edcrland tegenover het wc ten en in h t bijz nd r h t t dcnrïk Holland. Daarvoor kozen wc in elk van beid regio' vijf boeken. Voor elderland en verij el zijn dat (in volgorde van verschijning) Zutphen, Kamp n, Harderwijk, Hanem en Ha clt. oor Holland zijn dat Haarlem, D rdrc ht, R tterdam, Leiden n Am terdam. Wc zuil n ze all reerst stuk voor tuk in het kort be preken. Daarna wagen w on aan e n vergelijking, die ondank de v rschill n in omvang van de teden èn van de boeken oms verra ende parallellen oplevert. Gelderland en Overij el De in 19 9 ver henen eschiedenis van Zutphen geldt als een van de eerste moderne tad ge chied ni n n heeft andere steden dan ook zeker ten voorb eld ge tr kt. Het i weli waar een gelegenheid werk - de herdenking van het tadsrecht uit 1190 of iets later vormde de aanleiding - maar opzet en inhoud zijn gedegen. Het probleem van chronologie ver u themati che behandeling i goedd I ondervangen door de indeling in 'Zutphen g bied nis' (hoofdstuk 3-8) en 'Zutphen k nrncrk' (hoofd tuk 9-13). In de r te re k indt men vooral de 'biografi he' kant van de stad (intern ontwikkeling, gebeurteni sen en pro e sen die dez beïn loedden), in de tweede meer de po itic van d tad in zijn regionale netwerk (geografie, be tuur n rechtspraak, ziekenzorg, kerkge chiedeni en bou, kun t). Daaromheen word n 'Zutph n ymbolen ' (het predikaat 'Toren tad' en de tadsbrief) en 'Zutphens eigenheid' gegroepeerd. Het i zeker te danken aan de mee terhand van Willem Frijhoff, dat dit zeer informatieve boek ook een zekere samenhang en zelf s nthe-e bevat. De eindredacteur heeft daarmee chool gemaakt. ■ ■■■ Veertiende eeuw De magistraat gnf zijn personeel een klein tractement nnngevrdd III t emo/11- menten zoals een god pennyng , ambtskledij in de stndskle11re11 en soms een kan wijn. Voor bepaalde klussen werd extra betaald. Het gros vnn de stadsdienaren had geen dagtaak ann /11111 nmbt, mnnr dreef dnamnnst een of a11der handeltje of werkte voor de particuliere markt. Dnt /natste gnnt zeker op voor de speellieden, meestal een drietal bespelers vnn blnnsinstr11111e11ten. Pijper en trumpers luisterden met hun scl,n/meien, doedelzakken en trompetten plechtige gebeurtenissen, banketten en ontvangste11 van hoge gasten op, gingen voorop bij processies en krijgsexpedities, speelden in het openbnnr tijdens markten en kerkelijke hoogtijdagen en boden ook bij feestjes van inwoners verstrooiing en vermaak. De onderlinge harmonie va11 de speellieden liet ec/1- ter wel eens te we11se11 over. lll 1394 werd Re111bold de pijper wegens doodslag op Tee/ken de pijper, sijn elf: ghezelle, veroordeeld tot de gebruik lijke boete van veertig pond, ongeveer zeven keer de jaarwedde va11 een stndsm11zika111. ln plaats vnn te betalen blies Rembold de aftocht: hij ontvluc/111e Zwolle en is nooit meer bi1111en de poorten gesig11nleerd. (p. 138) Speellieden lopen voor een groep hoogwaardigheidsbekleder uit. iddeleeuw e hout nede. (Uit: e chiedenis van Zwolle) 11- 62 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 Het kiezen van de magistraat 1 n d dood vt111 stndholllicr \ ilfe111111 kon de 111ee11te we r zo11d r vrees voor ingrijpen vnn een hoger 111ncht d led II vnn de mngistmat kiezen. De werkwijze werd op schrift esteld e11 op 24 jn1111ari 1703 door het stadsbestuur aa11- ge11ome11. De tekst begon III t: De tadt Zwol i een vrije e11 van niemand nj11a11ge11de stad { ... ), wiens regeri11ge bcstna/ i11 zc5lie11 b11rgemeestere11, verdeelt in nclit schepe11e11 e11 agt raden, mits aders i11 ngte11w rtigl, gemee11sluide11. De regeeri11g l'l111 de b11rge111ee teren i all e11 voor een jaar, maar rli, 1'n11 de gemeen luiden i altijd d11ireml e11 voor haar leven fan . ' De jaarlijk·c magi trnal keur op Pn11/idag wn inds de Middelee11we11 niet noemen waardig veranderd. p 2 ja1111nri sloten de poortwachters om half 11ege11 's morgens alle toega11ge11 tot de stad, 0111 elke vreemde inmenging le11erlijk b11ite11 te /11ite11. Een half 1111r Inter kwn111 /1 t voltallige 111ee11tecollege $amen op /,et 111ee11tel111i in de as en trant. andnar vertrokken d heren naar de raadkmn r, de huidig' chepc11znal, waar ze werden ontvang II door de zit/ nde schepenen. Hier vo11d door l1e1 trekken van zilver n en 11ergulde balletje - het zogc11oemtle boo11e11 - de loting van de twaalf ke11mote11 plaats. Als de 11itg lotc 11we11sliedc11 waren vertrokke11, ded 11 de kies111a1111e11 de deuren op slot. n1olge11s moesten ze zweren 0111 te z11/le11 kiez 11 'eerlijke, bekwnnme e11 011besprooke11, per 0011en, tot meesten die11ste e11 we/wezen va11 de stad.' a deze eed m1e11 de c/1epe11e11 de tadssle11tels na11 de ke11rnoten in bewaring e11 verlieten ook zij liet tad/111is. Het kiescollege ,wm zit1i11g in de rnadstoren na11 liet rote Kerkplein. \lóór de ope11bar beke11d111aki11g vn11 f1et 11ie11we bes11111r w rd d • klok van de bele11de11de Latijnse chool een kwartier /mig gelrtid. Tc11 ov rstaa11 va11 de n111e11gestroo111de roote emee11te oftewel de b11r rij las d senior va11 de oorstrnnt, de wijk met de hoogste rtm , d 1um1 11 van de 11itverkore11 sc/1cpe11et1 en raden va11 het torc11balko11 af Tot slot vnn de prorcdure nnmen de keurnot II in de raadkamer den eedt an11 de stad af va11 de i11111idrle/s 011rbode11 11111gistrate11 e11 overha11digde11 ze /11111 d ·frwels 11011 de poorte11. (p. 26) esrhiede11is va11 Kn111pe11, en tad di ua gro tie m t Zutphen vergelijkbaar i , ver hijnt in fa en, en i dan k n g ni t v lt id. D z tad heeft evenmin als evcnter een ge chrc en stadsre ht crlening en ho ft zi h du nooit p t mak 11 v or de viering an een jub !jaar. Dat blijkt niet in alle pzi hten een vo rd el t zijn. T t du - vare ver henen er twee delen met e n b !rekkelijk gr t tu cnp o , namelijk in 1993 en in 2001, tel"\! ïl het derde deel alleen nog maar als idee be taal. 1 at bevordert d integrale ge hied brij ving natuurlijk niet, ofr ho n er anderzijd maar ■ ■■■ Deelt vn11 de Geschiedc11is van Ka111pe11, 199 . ( H O,foto redactie) Deel_ 111111 de Ges hierl('JIÎS w111 Ka111pe11, 2001. ( H ,foto red net ie ) 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 63 11 d reen beperkt aan tal auteu rs aan, ordt meegew rkt. In deel I nc mt de kerkg hiedeni n gro te pl:1:11 in, ten ïl de ociaal - n mi he 011Lwikkclingen vr ij~ cl ontbreken. D z komen pa in deel _ aan de orde, , aa rin de religie weer gocddecl · on tbr kt. lntus en bied n beide delen al zo'n --o pagina' t k t en illu tratie . Mo ht d cl - , aarin de kerkgc hicdcni en de o iaal - ulturelc ontwikkelingen aan de orde moeten ko men - ooit nog cr. ch ijnen, dan i in ieder ge al een alcid opi h beeld g g en an een tad di 111 de I op van zijn ge ch icdcni meerdere malen terk van karakt r i era nderd. De ge hi d ni · en van de kleinere teden Harden ijk, Hattem en H, clt hebben duid lijk een be h idcncr pretentie. Gescl,iedc11is vnn Hnrderwijk ( 1 9 ) i in d c ne plaat ge breven omdat er choefte be tond aan een verzi ht van de nt - 1 ikkeling n in de tad di z rïk i aan erhalen over kogge hepen, academi i en kolonialen. R en t nderzock, bijvoorbeeld naar de be- De ges l,iede11is 1,111 Hn11e111, 1999, op 1e/le11 /m11del met bijdmge11 vn11 veertie11 n11te11rs. (J-1 O,Joto rerfnct ic) ■ ■■■ , tuur elite ten tijd an de Republiek, de fun ti an het K I niaal \ erfdepot of het ve1,•.uiling - proce aa n h t einde van den gentiende ceu1 , i· uit eraa rd in dit bock verwerkt. Het beeld is n I al. dat in Kampen caleido opi ch; ook in hun af, i - eling van ontwikkeling en tagnatie kom n beide reden trom,1en w I o ereen. e hr nologi h opzet in · n band (240 pagi na's) z rgt I ij Harderwijk wel v reen wat trakkere inkadcrin . Het nieuwe overzicht werk o er Hattem ( 1999) noemt zich in zijn ondertitel b chciden 'een bund I p tellen bij 700 jaa r tad r ht', maar het biedt net al Harden ijk een aa ntal nden crpen, dat door p cia li ten aak or de gel genheid i aangevat en uitgediept. Het tad re ht , de geheimzinnig tad ijver d \ aa en de Dikk Tinne worden v r het eer t op ba i van m d rn nderzoek b chreven. om i een art ikel al te ncyclop di h uitge allen, z als dat waarin alle holen uit erleden en heden uit putten I word n behandeld. Anderzijd word t bijvo rb eld een be chouwing over beeld n ze lfbeeld van dit tegenwoordig weer he I zc lfbc, u te IJ el tadje node gemi t. Maar v ertien medewerk r is feite lijk al een te groot a, ntal voor het leveren an een amenhangende isi . e Cesch ierfe11is ,,nn de stnd J--/nssdt ( 2002 ) daarent gen is door I cht t, ee au teur. ge ch reven, die ieder ong eer de helft van het b ck o r hun rekening hebben genom n. Het grote v rde I van een derg lïk werb ïze is de cnheid van tijl, in i d r ge al binn n de peri de !ie Ik van beide behandelt. De e uur va lt logi hen ijzc in 1795. D be tuurlijk -in titutionele on twikkeling vormt mede daa rom de hoofdlijn van b idc delen, waarbij nu en da n uitgebreid w rdt tilges taan bij het voor d Zwartewat r tad zo c entiële bedrijf an handel en verkeer. H t geografi h a c t k mt o ral aan de orde al het gaat om de bou1 en uitbouw van de ve ting. ank, ders, d vlu hl heuvel - voor niet in de lop nde lek t in t pas en informatie, wordt in het boek welli ht iets te ruim gebruik gemaakt. il de tamelijk uitputtende litcratuurlij t blijken 'god dien t', 'g neal gie' en ' erkeer' de groot te rubri k n I zijn. k hi r bepaalt de tand van het onderzo k natuurlijk med de aa rd van d tadsge hiedeni . an alle 11- 64 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 De cni and tad Ha cl t, 11erschc11e11 i11 20 . ,foto rednctie) 1 t nu t e l proken boeken heefr Ha elt mi • · hicn \ 1 het mee t 'biografi he' karakt r. ijf Hollandse teden Een van d eer te rn d rne tad ge chiedeni en in H Hand i het in 199- er henen, bijna 700 pagina' tellend b ek v r Haar! m. De omvang komt du ercen met de ge hiedeni van Zw 1- le, maar het aantal auteur i hier neindig; aan hoofd tuk 12 bijv rb eld hebben al leen al ze tien per onen mee •ewerkt! T t b k heeft bijgevolg e n t rk en y I pedi h karakter, hetg en overigen niet\ il zeggen dat alle over de tad nu hierin te vinden i . Het draagt uide lïk h t temp Ivan g legenheid werk - het er h n ter ere an het 75 -jarig be taan al geprivil gieerde tad - maar t ont gepa t b heidenh id door zich in de nd rtitel • n' (en niet 'de') ge chiedeni van Haarlem t noemen. De tiddeleeuw n ( 1245- 15 o) komen er met een kleine 140 pagina' tamelijk bekaaid af. De periode 15 0-1770 t lt er 180, \ aarvan een llink deel wordt ing nomen door ( fraaie) v rbeeldcn van de bou, kunst, hilder- ■ ■■■ "\lit th:n os l, ~o/1:: öc r ,1cr9ctdllciö" G l.SUll[J)D/1'\A Dl "'-'D Il m l 12Sl-200 Jo, MVUll'Mi, ra W1M ()Tl Rjbl•a1,n1/14" fr'ru \<,.,,uJt ltrJt1(t,r Jf'r'illll IÏllfflJlttl Voorbind \ln11 de chiedeni van de tad Ha el!, geschre\le/1 door twee n11te11rs. ( H ,foto redactie) kun ten kun tnij erh id, die zoal bekend t n in de paarne tad hun ho gtepunt bel fden. De ce uur 1770 w kt en ige bevreemding, mdat zelf: de me ente aanhanger van de Pa tri tl nbe- , ging n· r . k ederla u e zijn deuren 11 · het laat t d I z oal gcz gd véél in di t boe k n behandeld die in cl n hiedeni en ntbr k n: rkrnuziek, p rt. aar het t veel d indruk van In dat pzi ht i de driedelige eschiedenis vn11 Dordrecht veel evenwi htiger an opz t en inhoud. Het r dacteur hap van Frïh ff (naa t onder ander n P. Kooij en D.H. de l3oer) zal daar• aan niet g h el reernd zijn g \ est. Het b trekkelijk grote aantal auteur i hier mede en ge olg van de m thod waarvoor gekozen i : eer t nieuw nd rzoek op en in amem erking met het gemeentear hief, dan de uitgift van een nieu, e 11- zwols historisch tijdschrift jrg. 22 - nr. 2 | 65 11 tad ge hied ni . Dordt had k ni t te maken met de dwang van een lc vieren jubileum, maar wilde al 'eer te tad ' van Holland eenvoudig e n goed ged cumen eerde en fraai uitgege en nieuwe reek het li ht doen zien. e ind ling in drie del n - 1 iddeleeuwen, Republiek en K ninkrijk - doet het bel ng an de tedelïke leven fa n r -cht d, l bij Haarlem wat in de v rdrukking k\ am. Een g cd r da tionele begeleiding van de 13 pagina' heeft er rvolgen v r g z rgd dat zelf: het gr t te 'mengeh erk' (h ofdstuk 1 in deel 2 m t ze auteur ) nog binnen d p rken van omvang n lee baarheid i geh uden. In d ver chillende delen i v rigen een eigen indeling t egepa l, \ aard r d hr n I gie en d n mie in de er te band ov rh er n, de tweed th magewij i pgeb uwd en in d derde na de hr nologie een reek van th ma' de revue a e rt. Het totaalbeeld i echter h lder en vormt een goede combinatie van 'biografie' en 'regionale ontext'. • ... - - 1 i~ ,: ,:.' ... - ... :~~ ■ ■■■ oor de stad die vanafh tb gin van de ze en tiende eeuw de rol al maritiem inval po rt van Dordre ht overnam, 1 tterdam, i ~ eer een andere benad ring wïze gek z n. De escl1ierle11is va11 Rotterdam b taat uit twc d I n, ' tad in aanwa ' en • tad van formaat'. e r-.lidd I uwen zijn hierin opnieuw wat onder edeeld (n g geen 150 pagi na' ), terwijl d negentiende en twintig te ecu, bijna t, eederd van de totale m ang van 1000 pagina' uitmaken. Beide delen zijn e ht re en wichtig opgebouwd, mede omdat z Ik do r maar één aut ur zijn ge chreven. Hi r i du voor h t 'Ha selt e model' gekozen en dat w rkt k bij deze wereld tad wonderwel. In h t er te deel vorm n met nam g agrafie n e n mie d I idraad, maar enkele themati he hoofd tukken ( ultuur, v rlichting denken) doen de tad van Era mu recht. 1 n het t\ eede deel wordt aan deze hoofdlijnen va tgehouden, wat gezien de p taculaire groei tot de (tol o r k rt) gr t te ha en Het tweede deel vn11 de G hicdcni van R l tcrdam en liet tweede dt•d w111 de e hiedcni an D rdre ht. (// O,foto redactie) 11- 66 | jrg. 22 - nr. 2 zwols historisch tijdschrift 11 Ook de 11o n11gc•l'i11g en i//11strntie, zij11 , terk l1cpalellll voor rle 11wtc' 1v,wri11 ee 11 stnd ·gcc/ 1 icdc11is als I!" lnngd kn11 ll'orde11 bc·c/w11ll'd. /11 de twee del r11 ,eschicdc11is 1'(11/ K11111pe11 ko111e11 tie i/111- strn ties goed tot /11111 recht. Rij11oorbccld dc:e ajbecldi11g i11 rlccl 2 (p. 62) 11n11 de Zwolse K11111pcrpoo rt , cc11 nch11ic11de- cc11111sc po1- loodt cke11i11g 11it de ro l/ eet ie 1'1111 /1et 'MZ ( 1-/ ,_(oto red11 c1ic) ■ ■■■ lar, t, t d.: , n ~•· 1 J.: \'('tl" rr , 11 Je bi-1 • 11 Amt· r. 1 m,·r '<11< · 11 ,I 11<1 1 J,· ·r l <.1 11 ,k J 1 c>l!t-.:ttt· _-1,Jd11k ;\h t·urn • .:” ~ul
ter wereld gere htvaardigd i . To h worden ook
hier cultuur, ialc a pe ten en ‘m ntalitcit’ ni t
vergeten. Het pgcnomcn kaartmateriaal i in beide
del n uitzonderlijk rïk, wat de eenheid ten
g ede k mt. an de tad ge hiedeni en di e n
amenvalling van de tand van kenni en ond r-
1ock zijn, i deze in ieder geval eén van de m e t
g ·laagd .
De re ent vo lt ooid(.’. nieuwe ge chiedeni an Leiden,
ten tijde an de Republiek in economi h
opzi ht n, 111 terdam de b langrijkstc tad van
H lland, i in i r del n ver henen. ua opz ten
inh ud – r , rd veel nieuw onderz ek v or
g da. n – lijkt deze tad ge chicdeni du , eer
meer op die van Dordrecht. e tijd indeling i
dan k nag noc’ d zelfd , zij het dat de · ng te
1 ri d in twe ën i ge plit t. De e uur i hier
1 orden,, cg n uitbreiding van het tede-
1 dgcbied in dar ·aar met delen van cg tiderd
rp en Z cterwoudc. Een gcogra –
n crium derhal e, dat in dit geval wel erg
Ic om tandighedcn i. bepaald. De
delen i e hter zeer even, i htig.
d zelfde thema’ aan de orde: ruim –
ikkeling, demografie, omic,
eri udingcn, p litick, kerkgc dcni ,
kun t en ultuur, nd n ij en \\1Ctc1 p, lic
telkenmale w rden afge I ten me menc
karaktcri tiek. Het grote voordeel ergclijke
methode i natuurlijk dat men eten
door de tïd heen met elk n.
Dat i zeer b vorderlijk v or h ih
b eld an n tad, die n g
van bloei en verval ook on t ft
gekend (onden ij , kun t, h t u –
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 2 | 67
11 zijn ind 1574 ). \\’elli hr i de titel van de reek De
geschiedenis v1111 ee11 Hollmufse stad , 1 min of
meer programmati h gek ze n. De omvang an
de d len ( leed z ’n 260 pagina’ ) ma·ikt ze k
nog een I tterlijk hanteerba, r.
Het mee t prestigieuze proje t an de moderne
tadsge hiedeni en i natuurlijk de cschierle11is
w111 A111sterdt1111. Deze re k i op dit 111 ment pa
halverwege en omvat nu al drie kloeke d !en van
elk meer dan 500 pagi na’ – al ruim t, eemaal
z veel du al Jan ten H e’s Zwoll . Hier komen
nel al in Leiden en Dordre hl, de iddeleeu, en
go d tot hun re ht. En dit ondank het feit dat
mstcrdam relatief laa t i opgek men al ‘stad uit
het niets’ z al de nd rtitel van deel 1 treffend
luidt. Het inten i ve tadskern nderz ek van de
laat te dertig, v rtig jaar heeft natuurlijk sterk
bijgedragen aan h I t taa l I an de tad in
opkom t. D v rv lgdelen doen de perioden van
ab ol ute en relatieve bloei re ht: de ouden Eeuw
wordt ter cht in 16-0 a ge I ten en de daarop v 1-
gendc p itie al ‘ zelfb wu ·te tad t,at’ lat n de
auteur cl orl pen I t 1813. Die e uur is in ieder
g val beter dan 1770, en mi hien ok w I dan
1795; van ta taa l, ordt 111st rdam aa n het eind
van die periode immer hoofdstad van de nation ale
eenheid taat. ok in de delen l l-1 en l l-2 . peelt
d ar heologie overigen een prominent rol,
uiteraard naa t beeldend kunst, bouwkun t en
kun tnijverheid. \Vel va lt het op, dat de b nadering
11 g altijd terk H lland ntri chi , ook
v r de peri de waarin msterdam nog een tadje
van nik , a . er de herkomst van de ‘moed rnegoti
‘ bijvoorbeeld, de hai del op de o tz di
in de z en tiende en a httiende eeuw de
mi he kurk\ a waa rop Am terdam dr ef, wordt
nam el ijk ict g zegd. ‘ n dat ten ijl er veel nieu\
nderz ek i g dnan naar d ba i die met name
de IJ cl tedcn daarvoor tu · n de dertien Ie en de
ze tiende e1:LIW hebben gelegd. Maar mi. chien i
het nog net iet te vroeg voor een integral b nadering
van de ge chied ni va n de Nederland e
leden in hun nd rlinge amen hang, en 111 eten
deze nieuwe tudie daar oor mede de ba i vormen.
■ ■■■
Het nooit geplaatste grafmonument
In d 111i11e11 ro11do111 de \filln Borghese i11 Ro111e taat ee11 beeltf 11(111 een liggende
lee11w, dat 011da11ks zijn vervaarlijke voorstelli11g e 11 1e/iefd . pee/object
van ki11dere11 is. De zeven pijlen i11 rle kla11\V van het roofdier geven aa11 dnt
we hi r te 111ake11 hebbe11 met rl rlerl1111dse Leeuw. De l’rnng lioe dit vaderland
e voorwerp i11 rle11 vr e111d i verz ild eraakt, voert 011s rechtstreeks
tenig 11nar Zwolle. Het 111nr111ere11 b st l,nd eig 11lijk nl onderdeel vc111 ee11
i11dmkiv kke11rl gmf,1101111111 111 i11 d rote K rk 111oete11 stan11. De po /11,ne
h11lrle was bedoeld voorjo11ker Joa11 D rk vau der apellen tol den Pol, rle iu
1784 in Zwolle gestorven voorma11 vn11 de pntriott 11. ok een 1n11rl/,ee/rl va11
Minerva als rl Vrijheid e11 ee11 per 011ificatie 111111 de provi11 ie 11erijs·el
maakten deel 11it va11 het e11 emble. D burger-bar n zelf was 111eer r/a11
I ve11sgroot weergegeve11 nl · een Ro111ei11s volkstrib111111, 0111 duidelijk te tonen
dat !,ij een bestrijder va11 cornipt ie e11 111ac/it 111isbrnik wa ge1Veest. Het
pranlgraf werd kort 1w de door/ van de volks- e11 vrijheidsvrie11d door zij11
b wonrlernnrs be teld bij de Italiaanse b eld /1 011w r i11seppe eracchi, 111nar
heeft door rle onrust d r tijden zijn beste111111i11 nooit bereikt. e vier fi uren
zij11 uitei11delijk zonder zichtbaar 011derli11 vcrbn11d i11 ee11 Rom ins pnrk
geplaatst. (p. 3 1)
Het b Id van een ligg nd I uw in de tuin n r nd m de illa Borgh
in R me, ooit b do Id v r en grafmonument v r j nk r J an crk
van der apellen tot den Pol. ( it: e hi d ni van Zwolle)
11-
68 | jrg. 22 – nr. 2 zwols historisch tijdschrift
11 Enkele algemene observaties
De aanl iding tot het chrijven van een tadsgehied
ni kan – net al bij een provincial ge chied
ni trouwen – heel ver chillend zijn. Som geeft
een jubileum d impul , zoals dat bij Zutphen,
Has elt, Hattem n Haarlem het geval wa . In een
eerder tadium gold dat trouwen ook voor
Amsterdam; bij de herdenking van het tolprivilege
van Flori in 1275 werd immer de ‘oude’
ge hiedenis van H. Brugmans uit 1925 opnieuw
uitgegeven en aang vuld m t e n studie door R.
Roegholt over de indsdien verlopen halve eeuw.
Zw !Ie vierde zijn ro-jarig bestaan in 1980 met de
eer te reeks Ach Lieve Tijd, de su cesvolle ‘ge chiedcni
in beeld’, die wel mede de grondslag heeft
gelegd oor de hernieuwde belang telling voor de
igcn tad bij een groot publiek. Maar ook zonder
de iering van een stadsrechtverlening – sommige
tedcn bezitten die z al gezegd niet – be taat er
wel e n beh efte aan een amenvatting van h t
min of meer re nte onderzoek. Harderwijk,
Kampen en Rotterdam zijn daar duidelijk voorbeelden
van, en waar chijnlijk moeten we de nieuwe
Zwolse stadsge hiedeni ook onder die categorie
rekenen. Andere steden is het in de eerste
plaat om een nieuwe, amenhangende vi ie te
doen, waarvoor ook nieuw onderzoek wordt verricht,
zoal Dordrecht en Leiden. Vaak gaat het
natuurlijk om een combinatie van factoren. De
nieuw ges hiedeni van Am terdam slaat qua uitvo
ring en omvang alle · en lijkt niet in de laat te
plaat bedoeld om het belang van de hoofdstad
ok voor de naaste toekom t te benadruk.ken.
Z\ lle pret nde rt do r zijn omvang en uitvoering
overigen duid lijk meer te zijn dan de mee –
te and re ge chiedenis en van middelgrote provinciesteden.
at dat b treft kunnen we benieuwd
zijn naar de ophanden zijnde ge chiedeni
an de oudste en eerbiedwaardig te stad van Oo·tederland,
Deventer, die opnieuw door één man –
oud-museumdirecteur Henk !echte – wordt
g chreven.
Behalve de opzet en indeling, al mede de wijze
\ aarop de auteurs hun verhaal brengen, blijken
ook de vormgeving en de illu tratie teeds weer
terk b palend te zijn voor de mat waarin een
■ ■■■
tadsge chiedeni al ge laagd kan \ orden beschouwd.
Een prestigieuze uitga e met een I hte
of onevenwichtige illustratiekeuze valt immer al
nel door de mand. Dat i in de nu be proken boek
no erigen nergen het geval. Van de Holland e
boeken roemden we Rotterdam al, maar ook Dordr
ht oogt goed. In het geval van Am t rdam en
Leiden i gewerkt met een aparte beeldredactie,
specifiek deskundigen die buitengewo n ve 1
nieuw en onbekend materiaal hebben weten te
verzam len. Haarlem i ook op dit punt de minte,
hetg en mede moet amenhangen met de
rommelige indeling an dit b k. iett min valt
er ook in deze stad ge chi denis vi ueel veel te
genieten. Van de o 1- edcrland e boeken
springt op dit punt vooral Zutph n er weer uit. In
de twee delen Kampen komen de illustratie ,
mede dankzij het grote (om niet te zeggen ‘grootstedelijke’)
formaat goed tot hun r cht. D kleinere
boeken vallen oms wat tegen; Has lt bijvoorbeeld
i zelf vrij paarzaam geïllu treerd, wat bij
d hier en daar wat geforceerde ormg ing
afbreuk doet aan het geheel.
Ha selt i qua opzet, twee perioden behandeld
door slechts twee de kundige auteurs, zoals
gezegd een go de pendant van de tweedelige gechiedenis
an ‘grote br er’ Rotterdam. Al verzicht
van de be taande kenni komt ook Harderwijk
goed uit de verf. Zutphen komt terk met
Dordrecht overe n, n hoewel die reek nog niet
in zijn geheel kan worden beoordeeld, met
Am terdam. Het is duidelijk d, t ‘de chool van
Frijhoff deze uitgaven in po itieve zin heeft beïn vloed.
Haarlem, Kampen en Halt m bi den meer
een caleidoscopisch en om zel~ ncyclopedi ch
beeld. Maar hoc geslaagd of minder ge laagd de
nu verschenen boeken ook zijn, de be chr v n st –
den taan alle op de tad hi tori che kaart. oms
zéér tevig, zoal Leiden en m terdam, maar
zeker ook Zwolle. Het wachten is op e n nieuwe,
integrale benadering van de cderland e tad gechiedeni
in vergelijkend per pe tief. r valt du
nog wel wat te doen.
11-
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 2 | 69
11 Be proken boeken
Oo t- 1ederland:
\ .Th.M. Frijhoff e.a., esc/1iede11is 11a11 Z111phe11. \ alburg
Pers, Zutphen 1989. 356 p.
H.J.J. Lc nfcrink (red.), Geschiede11is va 11 Kampen 1.
‘Mner het is hier te 11111pe11’. IJ ela ad mie, Kampen
1993. 248 p.
J. Kummcr (red.), Geschiede11is va11 Ka111pe11 2. ‘Zij ûj11
Kn111pers .. -. ‘. IJ ela ademic, Kampen 2001. 304 p.
J. Folkert ( red.) c chiedenis van Harden ijk. Boom,
Am tcrdam 199 . 240 p.
. Kouwen hoven, J. Kummer en F. Percboom ( red. ), 111
ee11e11 nn11ge11n111e11 oord … een b1111de/ opstelle11 bij
700 jnar f-lnrt e111s stadsrecht. IJs elacademie, Kampen
1999. 416 p.
f. Mooijwc ren\ . ter,’ it de11 as/1 kolk der ,,ergetelhcid.
• Gesc/1iede11is van de stad Hasselt 1252-2002.
IJ sela adem ic, Kampen 2003. 392 p.
Holland:
G.F. an der Ree- hollen c.a. (red. ), DwRrl boven gell’Cld.
Ee11 ges hierhiis w111 Hanr/e111. 1245-1995. Ve rloren,
l lilver um 19 • . 696 p.
■ ■■■
v . Frijhoff c.a. (red. ), Gesc/1ierle11 is 11m1 Dordrecht. I: tot
1572. Il: vr111 1572 tot 1813. Il/: vn,, 1813 101 _ooo. cmeentcarchief
( tad archief), Dordrc ht / Verloren,
Hilver um 1996, 1998, 2000. 4 16,440 en 460
p.
A. van der choor. wrl i11 nm11v11s. Geschiedenis vm1
Ro1terdm11 tot 1813. \ aa nders, Zwolle 1999. 416 p.
P. van de Laar, Stnrl va11 formnm. esc/1iede11 is 111111 Rotterdn111
i11 r/e 11ege1J1ic11de c11 twintigs te eeuw. \• aan der
, Zwolle 2000. 640 p.
R. ./. van 1’vlaa11en (red. ), l,eide11. De geschiedt!llis ww
een J-lolln11rlsestorl. 1. Leiden tot 1574. 2. 1574 -1795.3.
1795-1896. 4. wwnf 1896. ti ht ing Ge chicd chrijving
Leiden, Leiden 2002, 2003, 2004 en 2004 .
260, 260, 264 en 276 p.
M. ara o-Kok e.a. (red. ), Gcschierle11is ,,n,, A111~1errln111.
/. Een star/ uit het niets, 101 r 78. 1/-1. Cwtru111
11n11 de wereld, 1578- 1650. 1/-2. Zclfbewiue s111dsuu11,
1650-1813. N, Am · tcrdam 2004, 2004, 2005.
542, 536 en 584 p.
Het aangehaalde artikel i : P. Kooij, Het forma t
van de stad. en eva luatie va n recente ederlande
tadsgeschiedenissen. BM N 117 (2002) , 293-
306.
11-
70 | jrg. 22 – nr. 2 zwols historisch tijdschrift
11 Bert Looper
tnd zegel 11it de vijftiende
ee11111111er
t. \li haël. 1-/cJ m11d.-
clirift luitlt: igi/111111
B11rge11si11m de 11 ollis,
::egel \!ml tie burgerij
van Zwolle. ( olie 1ie
1-1
■ ■■■
Geschiedenis in Zwolle;
over geschiedschrijving en historisch besef
( 0 nd r h I g ring g tal derlandsch t –
den, wclkers oudheden vooralsnog
onbekent zijn, en in de dui terni leggen,
is een van de vermaard ten, en meest aan, ienlijcken
de Hanze- en Rijk ·stad Z\ olie ( … ).’ Met dit citaat
uit 1767 begint Jan ten Hove zijn nieuwe ge chiedcni
;111 L’.lvolle uit 2005. 1 Daarmee plaatst Ten Hove
7.ijn boek in een lange, maar schijnbaar niet al te rijke
traditie van z, ol e tedelijke ge

Lees verder

Zwolse Historisch Tijdschrift 2005, Aflevering 1

Door 2005, Aflevering 1, Afleveringen, Jaartal, Overig, Zoek in ons tijdschrift

2 | jrg. 22 – nr. 1 zwols historisch tijdschrift
In het hol van de leeuw
ijfjaar lang wa het Duitse gezag in Zw Il gevestigd
in een grote villa aan de Burgemeester van
Roijen ingel 13, op d h ek van de Zevenall tje .
Jp de ander ho k (link ) woonde de intcrni t dr.
De l\ looy, op de plaat waar later het kantoor van
de I Is el cntrale I erd geboU\ d.
1 kt meter bred bord d\ ars {) er de singel
vormde het dreigende ·ymb ol van het onvermijd
lïke gegeven dat de gemeentelijke autoriteiten als
hel er op aankwam niet. meer in hun tad te vertellen
hadden. it het raam van zijn kam r aan de a htcoijdc
van het hui~ Koestraat 18 ke k de j d·e
onderduiker en hrîjver i tor rie land
d,1gelijk.\ er de gr, ht heen op dit g b u1 , waarvoor
meestal s hild\ achten tond n g po teerd.
e bekend chrijver-di hter genoot meer d, n
en jaar ga~tvrijheid bij het gezin van de z~ lsc
ad ocaat Harro Boum, n. l lij hield ,ich daar
huil al bevond hij 1.i h in het hol van de l ‘euw.
H t hui an Bouman I a. immers mringd uoor
gebouwen, waar instantie, an de bC?cttcr hun
a, kleven gevaarlijke invloed l p het reilen en z ilen
van cle bevolking uitoeft:ndcn.
Vi tor van rie land heeft het overleefd, uankzij
zijn verblïf in het grote pand Koestraat I dat
niet all en al vlu htplaat voor onderduiken, en
ander hulprnckenden diend , maar dat in die
barre tijd zelfr uitgroeide tot een ‘salon ani tiquc’
v or hrijv r en andere kun tcnaar .
( it: De Pru11s ko1111, \\lmwdcrs 1990)
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 1 | 3
Redactioneel
r u ligt al , r een themanummer van het
Zwols Hi torisc/1 Tijd c/1rift. Dit nummer i gewijd
aan het Ie en, vooral tïden · de oorlog, an twee
bijzondere men en: het echtpaar Harro en arina
Bouman. Ze, onden in het grote pand Koe rraat
1 •
1 ebekendeZ, 1 e (oud-)journali ten hrijver
\ illem van der een wa al toneelre en en t
t d g tr ffen door hun pmerkelijke ver hij ning
in de zaal an deon. an een verhaal over
hen I a het n oit gekomen en z wel Harro al
arina i. overleden. Hun beider zonen, He el en
mout Bouman, bl ken e htcr nog cel in~ rmatic
er hun udcr te hebben.
dvo aat l larro Bouman kwam in 192 in de
Koe ·traat I onen. Hij hield er ook praktijk. amen
met zijn kun tminnende vr uw arina Bouman-
H f t d ruil rwezen lïkte hij er een on tmo –
ting pi k or b faamde hrij er , toneels Ier
en beeldend kun t naars. Een Zwol e ‘ alon
arti ti ue’ van landelijke allure. Ja ques Bloem,
Adriaan Roland Hol t, a ali , Ti tu ee er,
AJb rt van al um en vele and r n waren er kind
r hun afk r van het nazi-regime
in Duit land namen de B uman in d rlogsjar
n v Ie nd rduiker en vlu hl ling n op. De
j d hrijver i tor van Vrie land arrivc rd er
in 194 n bleef er bijna tot het einde an d oor]
g. Dit al le gebeurde onder het oog van n
inw nende uit e militair n p teenworp
a~ tand van d nderk men van di r
in tantic .
In zijn bek nde l tte tijl be chrijft illem
van der Ve n het Ie en van dit uitz nderlijke
c htpaar in en bvol jiek hui . eel van I at zi h
daar a(·peelde wa onbekend en toon t aan dat
z~ olie niet in alle een duf provin ie tadje wa .
Inhoud
De Boumans op Koestraat 18:
‘salon artistique’ en vluchtplek
Bijzonder echtpaar
in kast van een huis
Willem an I r een
Agenda
Van prominente onderduiker
to t anonieme hongertrekker
VI uch t, bevrijding en
gein elde Ie en
Boekbe prekingen
Recent ver chenen
dedelingen
uteur
4
22
35
36
3
41
0111s/ng: Portre1te11 \ln11 nri11n e11 Hnrro 801111w11
g 111nnk1 door de 111et het ec/11pnnr bevrie11rfe k1111ste-
11nnr joop ~olle111n. (Pnr1ic11/ier collectie)
4 | jrg. 22 – nr. 1 zwols historisch tijdschrift
Het echtpaar 8011111n11-
Hofstetfe ruif i11 197-1.
( Particrtliere collectie)
De Boumans op Koestraat 18:
t ze é n schijnwerper heb –
b n n daar 1, ec. Het p dium 111 t h g r, \ ,rnrvoor
h ec na hlka j van b ven moe ten w rden
ge leept. n meneer n me rouw Bouman
maar regelen en jouwen. Ze deed of ze toneel kne
hten war n. Tegen mij zei ze: “Jij bent d eni ge
gein die er hi r or mij aan i .” , 1 wa. aardig
voor mij, maar he I nheu v or de lic c ga tvr
u, di n diner an ze gangen oor haar bij
elkaar had g t v rd. En dat middenin de o rl g .. !
Maar de lieve Lottie zei: ” n , ik wil nik hebben,
ik ga naar b d. Breng me maar een h, 1
letje bo n … “‘
aa t voordrach t a onden rgani e rden de
B uman o k hui kamcrt 111 n tellingen met
werk van kun t naar di onderged ken\ aren en
dringend erlegen zat n 111 g Id. arin, beto nde
zi h daarbij c n wiek t verko ter die
menig kun t\ rk voor goede prijzen an de hand
deed. Die expo iti bra hten heel wat , erk met
zi h 111 e n ook behoorlijke ri i o’ , , ant bij
nraad rn e t alle in allerijl ingepakt en pg b rg
n worden.
c/1rij11er-lwoglem11r
t\111011 l’/111 D11i11kerke11.
‘Hé, Toontje, hoe kom
jij /, ier zo verzeild?’
vroeg \lictor 1’1111 \lries/
1111d l,e111 verbnnsd,
1oc11 !,ij bij de 80111111111s
een lczi11g /,ic/rl. ( Partiwlirrc
collectie)
I e 11oordmchtsk1111 te-
1111rcs hnrlottc Köhler
gedroeR zic/1 r/ls en
1111kkige diva bij de
B0111111111s. (Foto
KIPPA )
22 | jrg. 22 – nr. 1 zwols historisch tijdschrift
Dit ra11111 aan de achterzijde
l’ hij een go de klant van d bibli theek van
Van Pallandt. Zïn dagboekbl, d n vul Ie hij voor
een gr )1 deel met be piegelingen over d b eken
en · deb die hij la : de ed rlandse dichte
, , en Roland Hol t,
de hr A e atole Fran –
e, ·Ie in hitm 1
ia an ko rde hij r
de sonnetten, ak n g aar zei 1
lezing ver – en apj lang t llenden
l n huize van me r ier , e n litera –
tuurli fh · mm 11.
n andere a tiviteit van Bouman wa het
1 ren van Rus i h, in welke taal hij werd ond rwezen
do r s hrijver en Ru landken ner Jef La t,
die eveneen in ·erde ondcrged ken zat. ok d
aard e dingen de leven bi ven niet nbe pr ken .
lneenbri faan arina rz chthijhaarzijna
ié, mr. Pet r Kapteijn, te ragen f d z kans zag
in Zwolle ig, r tt npapiertje te bemachtigen. p
2 november 1944: ‘Mi sch ien kan Wittenaar [sigarenwinkelier
in de a cnstraat, vd J hem r
v or mij aan helpen. Ik kan waar hijnlijk t, bak
krijgen. Peter moet er dan ook zo’n igaretlenrol-
1 tel bij kopen. Zou het lukken?’
Toen hij op 10 november wegen. onraad w er
en , gewapend met 1, ee kruiken, in zijn 1,rnphut
Dagboeknotities
van Harro Bouman
11 oktober 1944
13eeld w111 ari11a B011 –
111011, gc111ankt door de
mei het echtpnar B011-
11w11 he11rie11rlc beclrlho11wer
Titus Leeser.
( Particuliere collectie)
‘Ik zal een artik I moeten s hrijven over nfi l111ffi11g vn11 het 11i1s op des ho len.
ln plaats daarva11 zal rfa11 helaa- Engels moete/1 ko111e11 i11 plaats va11
Frans. Ook verdient R11s isch nis verplicht vnk ovenve i11g.’
22 oktober 1944
lederee11 is v rvu/rl \l{l/l het offe11 i f rial ko111 11 moet om 011 te ,,er/ossen.
Maar zo11 dnt niet tot liet voorjaar wnchte11?’
5 november 1944
‘Gebrek in ,v st 11: barbarij vn11 d e 1vaa11zi11. \\/elk een overvloed wa er e11
ko11 er op rfe hele narde zijn. lnnt het 111e11 ·elijk gebroed zi h op elijke wijze
als tl,nns te sappel werken voor vredeswerk. 0111ber verscl,iet va11 k/ei11zieligherfe11,
die onver111ijrfelijk 11nnr /,et 01111111111is111e z11/le/l vo re11. ‘
24 | jrg. 22 – nr. 1 zwols historisch tijdschrift
de nacht had do rg bra ht, hoord hij de v lgende
ochtend een fluitje klink n:
‘Ze tonen: on familiefluitje, Aux nr111es citoye11s
uil de 1lar eillai e. Buiten zi ik .irina en
k’ (bijnaam v r d jong te, t en a htjarige
z n Arnout,\, vd ).
ild ru htcn
Alarmerend waren de beri hten en geru hten die
h m daarna uit Z\ lle bereikt n. Bouman
schr ef: ‘ olg n een verhaal heeft een Duit e
d kt r aan n Holland e ollega een kaart laten
zien, \ aar p peld orn taal met een blauwe
kring er omh n, De enter met een rode en z, 1-
le met een dubbele r de. Dat bet kent: p Ido rn
zal niet verdedigd w rd n, Deventer naar h t uit k
mt en Zwolle t t het laat te hui .’
Verder ernam Bouman dal vlakbij d a hterkant
van zijn hui op de Potgietcrsingel e n tankgra
ht , a gegraven en een bunk r g bou, d.
T en hem k nog het, ild g ru ht t r re kwam
dat het Zwol e ger ht gebou1 , h u1 burg
de n, de ude mba ht h ol n d ijz rgieterij
an \-\Ij pelweij d or bommen waren getroffen,
erzu htte hij op hrift:
‘Wat wordt er van mïn hui • het geboortehui
mijner kinderen, e n ruïne? aan el, lief ord,
van onze gezelligh den, onze kindergeboorten,
onze lezingen, onz tentoon tellingen.’
erkleum in de vrie k u tu n de dunne
h uten I andj . an zijn prieel hreef hij p
1 de ember 1944 in zijn dagb ek: ‘Wanneer zal d
mi daad en mi handeling in dit land ophouden.
uizenden mann n uit teden gedep rteerd,
bee ta htig verm rd, opgepakt in Rijnaken, half
in het wat r. Een harde manier m te leren wat
Duit er · in wezen zijn. Die goeiige edcrlander
di h t niet wilden gel ven, ten ijl z het al jaren
zagen gebeuren en aank men.’
1 n de periode van bijna een half jaar dat hij p
Eerde verbleef, onderhield hij in het diep te
g heim en briefwis eling met Vi tor van n –
land in Dalf en.
‘Be te tante r’, beg n B urn.in zijn epi tel .
‘Be te neelj •, ant, rdd an ricsland.
H ezeer Harr Bouman betrokken wa ï het
literaire Ie en in ederland bleek in maart 1944,
de donker te en ang tig te peri de van de bezetting.
an ’tante or’ schreef hij n brief an
zeven kantje , waarin hij zijn plannen ntVOU\ de
o reen nieuw, na -oorl g lit rair en filos fi ch
tijd hrift met de naam D’ ie111ve ferc1111r. Tan r
reageerde enth u ia t ma r in de haar te
van na d bevrijding z u r niet meer van dit
o mem n k men.
Kcnm rk nd r Bouman wa het feit dat in
de n titie , die hij in zijn onderduiktijd maakte,
ni t rug te vinden wa van 1.ijn contacten met
1’vl 11se11 uit het we ten vn11 het ln11d die ho11ger leden, hnalde11 per fiets voedsel vn11 liet plnrt l(llu-/ i11 ooste11 e11
110orde11. Bijgnnnrlc foto ’s 1011c11 de zoge/rete11 /ro11gertrekkers op de 1fcppelcrs1matw g c11 i11 de Mastc11broekerpolrler.
Bij de familie 8011111n11 i11 de Koest mat werde11 vele11 vn11 /re11 opgevangen. ( ol/ectie H 0,
Archief tic/1ti11g Zwolle 1940-19-15)
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 1 | 25
Van ri land en all andere be riende onderduik
r . Het lek nd zijn nverbiddelijke di retie
di naar voren kwam in alle dagboeken en reisv rlagen,
die h ï van 1915 l ten met 1945 bijhield.
Bevrijd
p 6 april 1945 zag h l r nnar uil dat rnmen
(bijna een week e rder dan Zwol! ) door de anadezcn
zou \ rden b vrijd. Hnrro’s drie kinderen
\ aren in middel naar hem toegekom n en in E rde
in een deel van de uaker chool ond rgebracht.
loed r arin, had de I e tand in Zwolle
te dreigend gev nden. Aleid, He I en Arn ut
werden naar mmen gebra ht do r orrie van
Dijk di Carina tijden de rlogsjaren 1eed bijtond
in de zorg voor de kinderen. Deze orrie
wa trouwens altijd al een grote steun in huize
Bouman gewee t.
Harr in zijn dagboek: ‘ edert vrijdagm rgen
zijn wij rij, d.w.z.:’ -m rgcn. zag ik twee tank in
de verte rïden. Ze · h ten rbij op d \ eg naar
D n Ham die bij e ingang v, n het hui erde
1 dre ht p de rijlaan taal.’ Maar het bi ek te
vr g g jui ht. T\ ee dagen later: ‘De anadez n
en de ederlandse Binnenland e trijdkra hl n
h bben zi h I ruggetr kken p Den Ham. D vijand
zit nog in mmen (600 man). Eerde i du
een niemand land geworden. (. .. ) Tu n eppe!
en Z\ olie m eten para huti ten g land zijn en
rondom z, olie mo I heftig ge o hten , orden.
Wat d et arina, zij zal to h w I tijdig uit Zwol!
1 ggaan?’
Ten ijl hij in dat ni mand land
111 ederzi I alleen in zijn tuinhui je za t, hr efhij:
‘Het ei 1::naardige i dat d ze onz kcre t etand
van invloed blijft p dez n titie . Ik heb
n g teed ang t vo r de of. ‘ t I geen ang t d, t
de ! f dit hrift n g zal vind n. Dergelijke g g –
ven I over onderged ken rienden en d rg lijke,
\ vdV) zijn hierin niet te vind n. aar h I i de
p r oonlijkc nzekerheid. De i\fof neemt wraak,
omdat hij meent in d ze aan tekeningen beledigd
te zijn f mdat ze Deuts hfeindlich zijn. Dat i de
mentalit il van de I lof. nverdraagzaam, laaghartig.
Zijn werktuigen zijn dan ook schuim:
Landwacht, V , N B. Maar waar mw rd ik naar
mijns hrift gedwongen? m voor mijzelf gebeur-
teni sen gevo I n n geda hten va I t I ggcn.
m later o er te lezen en v r teld of ven onderd
te taan. Om later te zien dat ik een hurk of een
engel\ a ? ee, beter m te zien dat ik ben die ik
ben.’
n toen kwam d hte be rijding. Harro B uman
keerde terug naar Zwolle, d tad die de Duiter
, zijn bange voorgevoclen ten pijt, bijna zonder
slag of toot hadden prij gege en. Hij vierd er
de bevrijding am n m t zijn vriend i tor van
rie land, die zi h vanuit zijn Dalf: r nderduikadre
naar de K e traat had g haa t. Ze t rtten
zi h met overgave in het fee tg woel en maakten
het knap laat. arina zat tot half ze in de ocht nd
op d trap te wacht n tot ze thui kwamen.
Zwoll liet zich gaan in n wekenlang eufi rie
en Bouman deed er op zijn manier a, n mee. Hij
ntm ett er o k weer zï n vriend laurit van
Karnebeek, de nderged ken burg mee ter die p
de dag an de bevrijding in zijn tad Z1 !Ie wa
terugg keerd en enthou ia t werd begroet. Z
waren blij elkaar terug te zi n, \ :mt ze hadden
heel wat ervaringen uit te wi elen.
Van Karnebeek
In zijn drang naar dis r tie had Harro Bouman er
olkomcn g lijk in g had dat hij in zijn dagboek
111 het laatste oorlog –
jaar werd er op de Potgietersi11gel,
vink achter
/,et /111is vn11 de fn111ilie
Bo11111n11, ee111,111kgmcht
gcgrn ve11. ( ollcctic
H 0, rchief
1id11i11g Zwolle 1940-
1945 )
26 | jrg. 22 – nr. 1 zwols historisch tijdschrift
B111gc111ccstcr \ln11 Kar-
11cl1cek komt 1111 de
l1c,,rijdi11g tt’rug i11
Zwolle e11 ll’ardt op de
Grote /\.1nrkt tocgcj11icli
1. ( olie tic H
Archief tichti11g Zwolle
19-10-19-15 )
niet uil d h ol klapte v r Lijn omgang met
Van Karn k tijden d oorl g jaren. l,rift –
lijke bewijzen van afkeurende pvattingen er de
handelwijz van I uit e bezetters en
1 aren veel te ge aarlïk. Ni ttemin is het oor historici
jammer dat de ge prekk n van Van Karnebeek
en Bouman zijn vervl gen met de r ok van
hun daarbï opg t ken igaren.
De ’13oumannen’ gingen immer. el m met
an Karnebeek en zijn vrouw, Dorothée, b r nesan
\ ïnberg n tot Bus ·loo, en Bclgi. che an
afk m t. De twee htparen bra hten vele uren
met lkaar do r, waarbï ongetwijfeld het reilen en
zeilen van e n burgcmee ter in oorlog tijd diepgaand
L r prake zal zijn g komen.
Jhr. mr. 1.P.M. van Karneb ek, die in ·eptember
1 40 burgcm ter . van Wal um had
Toen de Duitse bezetters zich i11 het eerste jnnr vn11 de oorlog 110g vm1 l11111 beste zijde probeerden te laten zic11,
11n 111c11 tie II ic1111• l.,c11oc111de b11 rge111eestcr jhr. 111 r. M. P. M. l’f111 Kn nrebeek e11 zij11 ec/r 1ge11otc, l.,n rom:sse Vn 11
\ \’U11l,erge11 tot 811 ·sloo i11 sclw111vb11rg deo11 deel na11 een zogehet ’11 éénpa11s11waltijd, gcorga11iseerd door
de\ Vi111erl111lp. Zijflm1kcre11 op de foto de toe11111nligc co111111i ·sari 11a11 de ko11i11gi11 i11 l’erijs el, 111r. A.E.
bnro1111a11 \foor t tot \loor~t. ( it: De Prn11s komt, \ l’aa11ders 1990)
zwols historisch tijdschrift jrg. 22 – nr. 1 | 27
opgevolgd, wa partïloo en bet onde zich allermin
t e n vriend van de Duit r . Aanvankelijk
prol eerde hij voor de Z\ ol e bev lking er het
be Ie van IC maken, maar \ erd t ed vaker
ge onfr ntecrd met ei en van de bezetter die niet
alleen getuigden van mina hting v or democrati –
he opvattingen, maar te en n zware druk op
d ingeze tenen legden. Dapper telde hij zich herhaaldelijk
te weer tegen uit · maatregelen n
bleef op zijn po t m de bevolking zoveel mogelijk
in be herming te nem n. Maar in eptemb r
1944 \ rd het hem te g rtig. Hij pr te ·teerde t
he tig tegen de \ angarbeid an m,

Lees verder

Zwolse Historisch Tijdschrift 2005, Aflevering 3

Door 2005, Aflevering 3, Afleveringen, Jaartal, Zoek in ons tijdschrift

Annèt Bootsma­van Hulten en Wim Huijsmans

Groeten uit Zwolle

Rhijnvis Feithlaan Poststempel 15 augustus 1910
‘Beste Oom Ik vind dat Mientje een heel lief kind is. Toen wij aan de boot stonden, wierd er een klein kindje uit de boot komen maar we zagen niet dat het Mientje was en toen zagen we dat Tante nam dat kindje bij de hand en toen wisten we dat het Mientje was. Nu, Oom, Mientje eet heel best en zij wil bij ons niet vandaan. Tante ook niet. Nu Oom, groeten van ons allen en de brief is van uw nichtje Suze Engels.’
Suze Engels was bijna tien jaar toen zij deze ansichtkaart aan haar oom Craanen in Amster­dam schreef, broer van haar moeder Johanna Craanen. Haar tante en driejarige nichtje Mientje waren met de boot van Amsterdam gekomen voor een logeerpartijtje. Zwolle onderhield via de Zui­derzee een regelmatige bootverbinding met Amsterdam, die tot kort na de Tweede Wereld­oorlog gefunctioneerd heeft. Suzes vader Willem Engels dreef samen met zijn broer een destijds bekend poeliersbedrijf aan de Thomas a Kempis­straat. Het gezin Engels woonde in 1910 aan de Philosofenallee 4, om de hoek van de afgebeelde Rhijnvis Feithlaan, wellicht de reden dat juist deze kaart verstuurd werd. De familie verhuisde later naar De Belten in Herfte.
Suzes nichtje Mientje Craanen groeide op in Amsterdam, trouwde daar met Berend van der Lin­de en verhuisde in 1940 naar Maastricht. Toevalli­gerwijs woont hun zoon, prof. dr. R. van der Linde, tegenwoordig ook in Zwolle, aan de Kuyerhuislaan op een steenworp afstand van de plek waar vroeger de familie Engels woonde. Bij het overlijden van zijn moeder in 2004 vond hij in haar nalatenschap deze kaart en stelde hem ter beschikking voor deze rubriek.

Redactioneel Inhoud

Na een paar themanummers heeft de redactie van het Zwols Historisch Tijdschrift ervoor gekozen om weer eens de diversiteit van het historisch bedrijf zichtbaar te maken. ‘Zwols Historisch Mengel­werk’ zou een mooie oude term zijn voor de inhoud van dit nummer.
Drie grote artikelen behandelen drie zeer diverse onderwerpen. Jeanine Otten haalt met de gebroeders Stuiver herinneringen op aan hun voormalige Zwolse Lak- en Nikkelfabriek. Ook wetenswaardigheden over het Eiland, waar het bedrijf lange tijd gevestigd was, passeren de revue. Over een geheel ander soort herinneringen gaat het artikel van Kees Ribbens. Hij behandelt de wij­ze waarop Zwollenaren in de naoorlogse periode tot 2000 de Tweede Wereldoorlog hebben her­dacht en de veranderingen die zich hierbij hebben voortgedaan. Steeds meer is bezinning op heden en toekomst een centraal herdenkingselement geworden. Naar aanleiding van de herinrichting van park de Wezenlanden heeft Trudy van Es een stuk geschreven over de oorsprong van dit park. Diverse plannen hebben ten grondslag gelegen aan het huidige park. Geldgebrek blijkt een rode draad in de geschiedenis van het park te zijn.
De drie grote artikelen zijn verluchtigd met een stuk van Willem van der Veen over een onbe­kende paragraaf uit de Zwolse sportgeschiedenis, het motorpolo. Bekende Zwollenaar Jo Land was een van de motoren achter deze curieuze sport.
Drie, ook zeer diverse, boekbesprekingen completeren dit nummer. Twee proefschriften worden besproken. Het ene proefschrift gaat over de bijna vergeten Zwolse literator Meindert Boss (alias J.K. van Eerbeek), het tweede over religieuze vrouwenhuizen aan het einde van de Middeleeu­wen. Persoonlijk herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog vormen de inhoud van het derde besproken boek.
Groeten uit Zwolle Annèt Bootsma-van Hulten
en Wim Huijsmans 98
Hoe een stuiver op zijn kant kan vallen: De Zwolse Lak- en Nikkelfabriek van de .rma Stuiver & Zonen Jeanine Otten 100

Eén oorlog, vele herinneringen
Herdenken in Zwolle 1945 – 2000 Kees Ribbens 109

Zwolse sport van vlak na de oorlog:
Voetballen op een motor.ets
Willem van der Veen 116 Park de Wezenlanden Trudy van Es 119 Boekbesprekingen 129 Recent verschenen 135 Mededelingen 137 Auteurs 138
Omslag: Het Zwolse oorlogsmonument in het Ter Pelk­wijkpark van de hand van Titus Leeser. (Foto Malherbe, Gem. Zwolle, collectie HCO)

Hoe een stuiver op zijn kant kan vallen:
De Zwolse Lak- en Nikkelfabriek van de .rma Stuiver & Zonen
Jeanine Otten
Sipke Stuiver tussen het koper- en het nikkelbad, circa 1920. (Particuliere collectie)
Rechts: Personeel van de .rma Stuiver aan het polijsten, circa 1920. (Par­ticuliere collectie)

V
anaf 1919 tot 1971 was aan de Waterstraat, eerst op nummer 124a, later ook op de nummers 92, 94, 96 en 100 de Zwolse Lak­en Nikkelfabriek van de .rma J. Stuiver & Zonen gevestigd. Blijkens een prijscourant van maart 1927 kon men hier motorrijwielen zoals Douglas, Harley Davidson, Excelsior en Indian in alle kleu­ren laten emailleren en diverse rijwielonderdelen laten vernikkelen. Nikkel is een zilverkleurig, glanzend, hard, corrosiebestendig smeedbaar metaal. In de fabriek werden voorwerpen in een zogenaamd nikkelbad (een oplossing van com­plexe nikkelverbindingen) gedompeld en op die manier vernikkeld. Tevens verkocht men ‘kachel­ornamentwerk, gaslampen, gasbars en etalages tegen scherp concureerende prijzen’ en waren de prijzen voor het opnieuw polijsten en vernissen van ganglampen ‘zeer billijk’. Stichter van het bedrijf was Jan Jans Stuiver (geb. 1874 te Luinje­berd, Friesland). Hij was gehuwd met Wietske Brandsma (geb. 1875 te Oudehaske). Het echtpaar kreeg vijf kinderen, dochter Jikke (geb. 1897 te Oudehaske), zoon Sipke (geb. 1898 te Nijehaske), zoon Jan (geb. 1900 te Winschoten), dochter Tiet-je (geb. 1901 te Groningen) en dochter Willempje (geb. 1903 te Leeuwarden). Aanvankelijk was Jan Jans Stuiver veenwerker, later metaalslijper. Als metaalslijper werkte hij in verschillende .etsenfa­brieken in Amersfoort, Leeuwarden en Heeren­veen.

In november 1912 vestigde het gezin Stuiver zich, komend uit Leeuwarden, in de noordelijke bin­nenstad van Zwolle op Eiland 5, later op Water-straat 124a. Als beroep gaf Jan Jans Stuiver ‘vernik­kelaar’ op. Hij begon in 1913 met L. Mulder een galvaniseer- en nikkelinrichting in de Bitterstraat, in het pand van de vroegere Koekfabriek van Brinkman.1 De koekoven bleef in de werkplaats aanwezig. In 1918 gingen ze uit elkaar en in 1919 richtte J.J. Stuiver aan de Waterstraat 124a een eigen werkplaats in lakken, polijsten en vernikke­len van metalen op, de .rma J.J. Stuiver & Zn.2 Misschien heeft L. Mulder hem uitgekocht, maar hoe Stuiver precies aan het benodigde geld voor de start van zijn fabriek was gekomen, is onbe­kend. Kleinzoons Henk en Jan Stuiver, de laatste twee eigenaren van het in 1993 opgeheven bedrijf, vertelden anno 2004 dat hun opa tijdens en na de Eerste Wereldoorlog door speculatie en de geld­ontwaarding van de Duitse mark kapitaal verloren had. J.J. Stuivers zonen Sipke (van beroep metaal-slijper en vernikkelaar) en Jan (van beroep lakker) waren ook werkzaam in het bedrijf.
Het gezin Stuiver verhuisde nog een paar keer: van 1919 tot 1924 woonden ze op Lindestraat 52 in Assendorp, daarna tussen 1924 en 1926 in Ittersum en tot slot van 1926 tot 1935 weer in Assendorp op Sallandstraat 10. In januari 1928 overleed Wietske Stuiver-Brandsma, nog geen 53 jaar oud. Jan Jans Stuiver hertrouwde op 11 juni 1929 met Janna ter Heide (geb. 1883 te Meppel), maar het huwelijk mocht niet lang duren: in januari 1935 overleed ook zij. Jan Jans Stuiver verhuisde in juni van dat­zelfde jaar naar Utrecht. Hij overleed in 1950 te Ermelo.
Hoe het stuivertje verder rolde
In 1927 werden Sipke en Jan eigenaren van de fabriek, nu gevestigd aan Waterstraat 92. Een jaar later kocht Sipke zijn broer uit en was hij de enige eigenaar van de .rma. Jan Stuiver werd garage­houder en dreef tevens een taxibedrijf aan de Groenestraat 47 in Assendorp. Sipke huwde op 9 juni 1925 met Dieka Nijland (geb. 1903 te Zwol­le). Zij kregen drie kinderen: dochter Wietske (geb. 1926), zoon Henk (Hendrik Jan, geb. 1928) en zoon Jan (Jan Jans, geb. 1930). De kinderen

groeiden op in Assendorp aan de Papaverstraat 3. Personeel van de .rma
Henk en Jan werkten vanaf 1942, respectievelijk Stuiver aan het polijsten,
1952 in de fabriek aan de Waterstraat.3 circa 1925. Staande de
In maart 1965 namen Henk en Jan het bedrijf gebroeders Stuiver, links
over van hun vader. De broers voerden een Sipke, rechts Jan. (Foto
modernere bedrijfsvoering en verzinkten voor de Willem Eelsingh, particu­
bouw, industrie en de automobielsector. Behalve liere collectie)
de bedrijfsvoering veranderde in 1965 ook de
naam van het bedrijf van de ‘Zwolse Lak- en Nik­
kelfabriek van S. Stuiver’ in ‘Zwols Galvanisch
Bedrijf fa. Gebr. Stuiver’. Vanwege de sanering
van de noordelijke binnenstad, met name van het
Eiland, in de tweede helft van de jaren zestig moest
de .rma de panden in de Waterstraat verlaten.
Deze stonden op de nominatie om te worden ge­
sloopt. Begin 1971 verhuisde het bedrijf vanuit de
binnenstad naar een modern onderkomen op
industrieterrein ‘De Blokjes’ (Marslanden). Op 29
januari 1971 opende wethouder G. Runhaar aan de
Ampèrestraat 10 het nieuwe galvano-technische
bedrijf. Ruim twintig jaar later, eind 1993, beëin­
digden de broers hun werkzaamheden daar en viel
het doek voor het Zwols Galvanisch Bedrijf van de
.rma Gebr. Stuiver.
Jeugdherinneringen
Tijdens een bezoek aan het Historisch Centrum
Overijssel in 2004 haalden Henk en Jan Stuiver aan
de hand van oude foto’s van het bedrijf en van het

Twee foto’s van de mede­werkers van de .rma Stui­ver voor de fabriek in de Waterstraat, genomen omstreeks 1928. Op de overzichtsfoto links eige­naar Sipke Stuiver, geheel rechts zijn broer Jan Stui­ver. In close-up links weer Sipke Stuiver, derde van links Herman de Graaf (bijgenaamd Baf), derde van rechts Spijkerman. (Foto’s Eelsingh Zwolle, particuliere collectie)

oude Eiland herinneringen op aan hun jeugd in de noordelijke binnenstad. Waterstraat 92 was tevens een graanpakhuis waar ook zout was opgeslagen. Op Waterstraat 94 was een poort die toegang gaf tot het bedrijf. In het kleine huisje Waterstraat 100 woonde, voordat dit pand omstreeks 1947 bij de fabriek werd getrokken, Dirkje ter Beeke (geb. Zwolle 1870), een oude vrouw die tot en met 1940 in haar woning een snoepwinkeltje dreef. Tot eind 1929 deed ze dat samen met haar zuster Maria ter Beeke (geb.1858-overl.1929), aanvankelijk tot circa 1915 aan de Drietrommeltjessteeg 10 en daarna aan de Waterstraat 100. Namen van oud-Eilandbe­woners als de families Opdam, Vermaning, Klap­pe, Bieleveld en De Leeuwe riepen levendige herin­neringen op, evenals oude foto’s van pakhuizen in de Klokkesteeg en het logement ‘De Posthoorn’ van Rinke de Vries in de Drietrommeltjessteeg.4 Volgens Jan was het Eiland een gezellige buurt. Er was altijd wel wat te doen. In de logementen ver­bleven tijdelijk allerlei schilderachtige .guren zoals marskramers, maar ook mannen die er permanent woonden. Zo woonde op Drietrommeltjessteeg 14 in logement ‘De Vriendschap’ een oud-Indiëgan­ger, Rinus Veterman (geen familie van Ruben Veterman), die aldoor heen en weer over het Eiland wandelde. Een ander bekend Zwols type dat veel op het Eiland was te vinden, was Gijs de Boek­lappe. Sommige Eilandbewoners waren van een ruig slag. Op een nacht was Henk aan het werk in de Waterstraat, toen Willem de Vries stomdron­ken met een getrokken mes binnenkwam. Door Willem in een stevige houdgreep te nemen kon Henk hem het mes op tijd ontfutselen. Een broer van deze Willem stichtte brand in zijn eigen woning op het Eiland, maar redde als eerste zijn kostbare televisie.

Crisis- en oorlogsjaren

In de crisisjaren moest boven een rekening van tien gulden een zegel betaald worden. Daarom werden zuinigheidshalve de rekeningen gesplitst. Rijwielhandelaren waren over het algemeen slech­te betalers. Het was de taak van Jan (ook na de oorlog) om met een boekje langs de deur te gaan en aan het voldoen van de rekening te herinneren. Lange tijd werd men per week uitbetaald. Jan her­innert zich nog dat hij, als een van de bazen van het bedrijf, aan het eind van de jaren zestig onge­veer ƒ 70,-per week overhield.

Medewerkers van de .rma Stuiver aan het polijsten, 1952. (Particuliere collec­tie)
Medewerkers van de .rma Stuiver circa 1954. Staan­de vanaf links: Sipke Stui­ver, Johnny, Contermans, onbekend, Jan La Faille. Zittend vanaf links: Jan Stuiver, Herman de Graaf, Reindert Elbrink, Henk Stuiver, onbekend, Albert Bremer. (Particuliere col­lectie) Jan Stuiver aan het werk in de Waterstraat 100 (het voormalig huisje van snoepverkoopster Dirkje), circa 1965. (Particuliere collectie)

Waterstraat 92, 94, 96 in 1967. Het huisje links met het puntdak is Water-straat 100, waar vroeger snoepverkoopster Dirkje woonde. (Particuliere col­lectie)

Na zijn lagere schooljaren op de Da Costa-school ging Henk naar de Ambachtsschool aan de Mimosastraat. Zijn opleiding duurde helaas maar kort. Als veertienjarige jongen moest hij in 1942 van zijn vader in het bedrijf komen werken. ‘Ver­dien ik dan ook wat?’ vroeg Henk zijn vader. En inderdaad verdiende hij ook wat, namelijk vijfen­dertig cent per week! Een van de opdrachten die vader Sipke in oorlogstijd kreeg en die de broers zich nog kunnen herinneren, was het polijsten en vernissen van de kroonluchters van de Grote Kerk. Een vreemder voorwerp kreeg Henk in de oorlogsjaren te polijsten: na een opgraving op het oude kerkhof van de Broerenkerk gaf de heer Van den Berg, directeur van de Bergia-pakhuizen in de Waterstraat, Henk een mensenschedel te polijs­ten. Op last van de bezetter moest de fabriek het laatste oorlogsjaar dicht. Zo kwam Henk in 1944 bij het taxibedrijf van zijn oom Jan Stuiver aan de Groenestraat 47 te werken. Oom Jan moest voor de Duitsers rijden. Daar brandstof voor auto’s niet meer te verkrijgen was, reden oom Jans taxi’s op een gasgenerator die achter de auto hing. Henks werkzaamheden bestonden er uit tijdens het rij­den regelmatig een klap op het deksel van de car­bidton te geven, zodat deze goed afsloot en er niet voortijdig uitvloog. Een levendige herinnering bewaart Henk aan de lap vlees die hij in het laatste oorlogsjaar van de graaf van Rechteren kreeg als dank voor zijn werkzaamheden als bijrijder, toen de graaf met de taxi van het ziekenhuis in Zwolle naar Dalfsen vervoerd moest worden. Op 20 okto­ber 1944 zaten Henk en Jan toevallig aan het Alme­lose Kanaal toen op dat moment het verwoestende bombardement op Kasteel Windesheim plaats­vond. De geallieerden verkeerden in de veronder­stelling dat in het kasteel Duitsers gehuisvest waren, maar deze hadden kort tevoren het kasteel verlaten. Een benauwd ogenblik beleefden Henk en Jan begin 1945 toen zij van Zwolle naar het Lan­geslag (Laag Zuthem) moesten lopen, om een rol papier te ruilen voor een roggebrood. Op dat moment kwam een V2-raket neer bij landgoed De Horte (gelegen aan de weg van Wijthmen naar Dalfsen), de jongens doken van angst in de sneeuw.5

Van oud nieuw maken en van nieuw oud
In de schaarstejaren na de oorlog moest Henk borstels maken en .essen polijsten voor zeepfa­briek ‘De Fenix’ in de Waterstraat. De .essen, die gevuld moesten worden met zeepproducten als Azon en Abro, dateerden nog uit de oorlog en waren oud en aangetast. Door het polijsten wer­den ze weer als nieuw. Het pakhuis van ‘De Fenix’ in de Waterstraat werd in 1963 afgebroken.
Tijdens de oorlogsjaren was veel koperwerk onder de grond verborgen. Na de oorlog liet men dat koperwerk bij de .rma Stuiver polijsten. Zwolse antiquairs als D. Stibbe (Luttekestraat 19) en C. van der Kamp (Molenweg 185) lieten begin jaren zestig bij Stuiver melkbussen verkoperen om ze vervolgens als oud koper te verkopen. Melkbus­sen waren artikelen die bij de modernisering van de melkveehouderij overbodig waren geworden. De melkbussen kregen verkoperd en wel een twee­de leven als decoratieve plantenbak.

Ongezonde dampen

Van het ongezonde werk in zoutzuur- en zwavel­dampen die in de fabriek hingen, zijn de broers Stuiver, even als hun vader Sipke (die 81 jaar oud werd), nooit ziek geweest. Sipke stak zelfs regel­matig zijn vinger in de koper- en nikkelbaden om te proeven of de vloeistof al goed was! De strenge milieueisen die later gesteld werden, vonden de broers nogal overdreven. Wel is Jan eens bijna bewusteloos geraakt van blauwzuurgas dat ver­oorzaakt werd door een verkeerd samengestelde chemische verbinding voor het vernikkelen van producten. Op een avond was hij helemaal alleen in Waterstraat 100, in het voormalige huisje van Dirkje de snoepverkoopster, aan het vernikkelen, toen hij op een gegeven moment bijzonder duf werd. Hij verloor bijna het bewustzijn, maar had nog de tegenwoordigheid van geest om naar bui­ten te wankelen in de levensreddende frisse lucht. In het pand naast nummer 100, achter de poort, werd koper gebeitst door middel van zwavelzuur en salpeterzuur, een combinatie waarbij een levensgevaarlijke damp kan ontstaan. Later kwam er in de fabriek in de Waterstraat een betere afzui­ging. In de poort was een gat in de grond waarin de afvalstoffen geloosd werden. Het chemisch

Achterzijde Waterstraat 96, 1967. (Particuliere collectie)
Waterstraat 94-96, circa 1965. (Particuliere collectie)

afval verdween gedeeltelijk in de Thorbeckegracht Nieuwe opdrachtgevers
Opening op 29 januari 1971 van het nieuwe bedrijfspand aan Ampère-straat 10 door wethouder
G. Runhaar. Links Jan Stuiver, rechts vader Sipke Stuiver en Henk Stuiver. (Particuliere collectie)

en gedeeltelijk in kelderruimten onder de Water-straat. In pand Waterstraat 96 moest op een gege­ven moment een put voor afvalwater gegraven worden. Bij de werkzaamheden stootte men op eeuwenoude muren en puin. Het afvalwater bleek niet naar de gracht weg te lopen maar in onde­raardse ruimtes onder het oude pakhuis.6 De broers konden zich niet herinneren dat er in de Waterstraat ooit door de gemeente gecontroleerd werd op de naleving van milieuwetten. Op de Marslanden, waar het bedrijf van 1971 tot 1993 was gevestigd, had het bedrijf vergunningen van zowel de provincie als van de gemeente. Overigens hoe­ven de winkeliers en bewoners van het nieuwe Eiland niet bang te zijn voor vervuilde grond onder hun winkels en woningen. Deze is immers voor de aanleg van de ondergrondse parkeergara­ge in 1999-2000 geheel afgegraven.
Na de oorlog stootte de Lak- en nikkelfabriek van de .rma Stuiver & Zn steeds meer opdrachtgevers af zoals particulieren en rijwielhandelaren die hun .etsonderdelen lieten vernikkelen. Wel ver­chroomden de Stuivers nog autobumpers, maar deze werden gaandeweg steeds meer van kunst­stof, zodat ook deze werkzaamheden eindigden. Nieuwe opdrachtgevers kwamen daarvoor in de plaats. Zo vernikkelde en polijstte de .rma Stuiver vanaf 1947 in opdracht van Philips, die in dat jaar in Zwolle een massaproductiebedrijf opzette, honderdduizenden centerpennen voor platenwis­selaars. Eigenlijk wilde Sipke Stuiver in 1947, zoals zovelen, graag met zijn gezin naar Canada emigre­ren. Alle papieren lagen al gereed. Echter Jan de Groot, werkzaam bij Philips, raadde het hem af. Na een gesprek met de directeur van Philips Zwol­le, ging Sipke uiteindelijk toch maar niet naar Canada. Jan wilde als jongeman graag naar Nieuw-Zeeland emigreren. Ook hier is uiteinde­lijk niets van gekomen. Hij had een opleiding tot automonteur gevolgd. Zijn oom Jan Stuiver, van Taxi Stuiver aan de Groenestraat, had geen opvol­ger en zodoende kwam Jan enige tijd bij zijn oom te werken. Daarna was hij werkzaam bij de ABC-garage in de Korte Smeden 8. Maar vanaf 1952 tot eind 1993 werkte Jan bij de .rma Gebr. Stuiver. In hun vrije tijd zijn de gebroeders Stuiver al sedert 1940 actief bij de voetbalvereniging Be Quick ’28. Vanaf juni 1993 was Jan zelfs een periode voorzit­ter van deze vereniging.

Voor het vertinnen van producten van Philips Zwolle beschikte de .rma Gebr. Stuiver als enige in Nederland over een speciaal vertinapparaat. De te vertinnen producten (oogjes die aan elektrische draden werden bevestigd) gingen in een zeskanti­ge trommel in een mengsel van tinpoeder met een bepaalde vloeistof. Daarna werden ze in water afgekoeld en in een centrifuge gedroogd. Een opzienbarende opdracht van de gemeente Zwolle kregen de Stuivers eind jaren zestig. Bij het pre­senteren van de gemeentelijke begroting ontvin­gen alle inwoners van Zwolle een glimmende cent, vernikkeld en gepolijst door de .rma Stuiver.

Tot de laatste stuiver
Vanwege de sanering en afbraak van woningen en bedrijfspanden op het Eiland in de jaren zestig en begin jaren zeventig, verhuisde de .rma Gebr. Stuiver begin 1971 naar een nieuw pand op het industrieterrein de Marslanden. Het gebouw was ontworpen door de Zwolse architecten Van der Laan en Nijhoff. Daar zette het bedrijf (met uit­zicht op boerderij De Oude Mars!) zijn werk­zaamheden voort. De broers misten wel de gezel­ligheid van het oude Eiland. Jan: ‘We gingen van de gezelligheid naar niets’. Het ging ook steeds minder met het bedrijf. Nadat de werkzaamheden voor Philips Zwolle ophielden, stapte de .rma over op het verzinken van producten voor Wabco uit Meppel en de Sociale Werkplaats Deventer. Vanaf de jaren tachtig was er steeds minder perso­neel nodig. De laatste jaren werkten de broers met z’n tweeën. Omdat ze geen werknemers hoefden te betalen waren dat volgens hen de ‘beste’ jaren,
Het Zwols Galvanisch Bedrijf van de .rma Gebr. Stuiver, Ampèrestraat 10, vlak voor de liquidatie eind 1993. (Particuliere collectie)

Plattegrond Waterstraat­Klokkensteeg-Drietrom­meltjessteeg en Eiland. (Uit: Jeanine Otten (eind­red.), Het oude Eiland, de verdwenen Jordaan van de jaren waarin ze het meest verdienden. Henk bereikte in 1993 de pensioengerechtigde leeftijd en de broers vonden daarom een investering in een nieuwe waterzuiveringsinstallatie van een paar ton niet meer zinvol. Met deze beslissing bezegel­den de broers het einde van het bedrijf. Alles werd
Zwolle, Zwolle 2002, verkocht en afgevoerd. De bakken met vloeistof-
p. 94-95.) fen als zoutzuur en chroom werden afgevoerd
naar een afvalverwerking in Düsseldorf (Duits­
land). Op 31 december 1993 sloot de .rma Stuiver
voorgoed zijn deuren.
Noten
1 Verslag van de toestand der Gemeente Zwolle, 1913, bijlage XXIX, p. 19-20. Zie ook: Theo de Kogel, ‘Rij­wielindustrie en rijwielhandel’, in: Een kleine staal­kaart van het Zwols industrieel erfgoed, Zwolle/Kam­pen 2001 (Zwolse Historisch Reeks, dl 2), p. 46-52, speciaal p. 50-51. 2 Verslag van de toestand der Gemeente Zwolle, 1919, bijlage XXXVII, p. 49. Historisch Centrum Overijs­

sel, Kamer van Koophandel Zwolle, inv. 92, in­schrijvingsnr. 2579: Emailleer- en nikkelfabriek J.J. Stuiver, ingeschreven 1923, uitgeschreven 1927.

3 Historisch Centrum Overijssel, Kamer van Koop­handel Zwolle, inv. 349, inschrijvingsnr. 12230, Zwolse Lak- en Nikkelfabriek van S. Stuiver, inge­schreven 1951, uitgeschreven 1966.
4 Zie: Jeanine Otten (eindred.) Het oude Eiland, De verdwenen Jordaan van Zwolle, Zwolle 2002.
5 Zie Rudi Velthuis en Henk Makkinga, ‘V2-raketten in Dalfsen’, in: Rondom Dalfsen, nr. 48 (december 2003), p. 1014-1020. De V2-lanceerplaatsen bevon­den zich in Hessum en op landgoed Mataram aan de Poppenallee te Dalfsen. Van de ongeveer 75 V2-s die van 3 februari tot en met 7 maart 1945 gelan­ceerd zijn, zijn zeker zeven binnen een straal van twintig km neergestort.
6 Deze gewelven liggen waarschijnlijk ten grondslag aan de mythe van de onderaardse gangen die van het Broerenklooster onder het Eiland zouden heb­ben gelopen. Bij archeologische opgravingen in 1995 en 1996 is niets van dergelijke gangen geble­ken.

Eén oorlog, vele herinneringen

Herdenken in Zwolle 1945 – 2000

E
r is nauwelijks een historisch onderwerp te bedenken dat al decennialang zo veel en zo geregeld aandacht krijgt als de Tweede Wereldoorlog. Desondanks vertoont de naoorlog­se historische cultuur – een begrip waarmee de maatschappelijke en individuele omgang met het verleden wordt aangeduid – in grotere mate dan voorheen een aanzienlijke variëteit aan historische onderwerpen. Dat neemt evenwel niet weg dat ‘de oorlog’, zoals de vijfjarige episode doorgaans kort­weg wordt aangeduid, een prominent onderdeel vormt van die historische cultuur. De herinnering aan de oorlog en de betekenis die daaraan wordt gehecht zijn echter geenszins onveranderlijk gebleken in de afgelopen decennia. De wijze waar­op de Tweede Wereldoorlog sinds 1945 in Zwolle is herdacht, vormt daarvan een treffend voor­beeld.1 De herinneringen aan de oorlogsjaren, die onder invloed van eigen ervaringen en zekere opvattingen onderling kunnen verschillen, kregen hier in het openbaar gestalte in een groot aantal herdenkingen en monumenten, maar ook in boe­ken, tentoonstellingen en straatnamen.2
Een van de eerste Zwolse herdenkingsplechtighe­den van de ‘wereldbrand’ vond plaats op de eerste naoorlogse verjaardag van koningin Wilhelmina, 31 augustus 1945. Bij het zogeheten Pax-monu­ment op de Grote Markt, dat bestond uit een rechthoekig wit blok3, werd op deze dag namens de Zwolse bevolking een krans gelegd uit respect voor degenen ‘die hun leven lieten in den strijd voor de vrijheid’. Enkele dagen later vond een gro­te optocht plaats onder het motto ‘Nederland her­rijst’. Deze optocht beeldde niet alleen de oorlogs­jaren uit maar legde ook veel nadruk op de band tussen Nederland en Nederlands-Indië en op de eenheid onder Oranje. De herinnering aan de oor­log werd zo gekoppeld aan nationale symbolen als het koningshuis en het Nederlandse wereldrijk. De oorlog werd hier vooral vanuit een nationaal, Nederlands kader bekeken.

Op 14 april 1946 was het een jaar geleden dat Zwolle werd bevrijd. Omdat 14 april dat jaar op een zondag viel werd de herdenking uit respect voor deze christelijke rustdag een dag vervroegd. Tijdens een of.ciële herdenking van de gevallen verzetsmensen lag de nadruk in de toespraken op het belang van eenheid. Onder het motto ‘Moge hun offer niet tevergeefs zijn geweest’ werd boven­dien een accent op het heden en de toekomst gelegd. Deze bezinning op de verworven vrijheid
Kees Ribbens

Het Zwolse oorlogsmonu­ment in het Ter Pelkwijk­park van de hand van Titus Leeser. Leeser pro­beerde hierin uitdrukking te geven aan ‘de welbe­wuste houding van een mens die leed ondervon­den heeft om zich op te richten en die door het blikken in de toekomst weer levensmoed heeft’. (Foto Malherbe, Gem. Zwolle, collectie HCO)

vond plaats in het Ter Pelkwijkpark waar zich sinds enkele maanden een nieuw, zij het nog voor­lopig, monument voor de Zwolse oorlogsslacht­offers bevond.
De landelijke bevrijding werd begin mei 1946 herdacht. Oud-verzetsmensen en ex-politieke gevangenen hielden op vrijdag 3 mei een stille omgang naar het Ter Pelkwijkpark. Om acht uur namen duizenden aanwezigen daar twee minuten stilte in acht waarna kransen werden gelegd bij het voorlopig monument. Daarna volgde onder grote belangstelling een interconfessionele (christelijke) dankdienst in de Grote Kerk. Op zaterdag 4 mei werden de gevallenen herdacht met één minuut stilte om 11 uur ’s ochtends. In het verslag dat in de Zwolsche Courant verscheen, werd teruggeblikt op de bevrijding als een periode van eenheid en eens­gezindheid. Die eenheid diende bewaard te blij­ven.
Lokaal versus nationaal
De belangstelling voor de lokale herdenking van 14 april, Zwolle’s eigen bevrijdingsdatum, nam al vrij spoedig af. Niet iedereen was daarmee ingeno­men. Er klonken enkele proteststemmen, maar de meeste inwoners hadden hier vrede mee. Onlo­gisch was het in elk geval niet dat een herdenking die in sterke mate in een nationaal kader werd geplaatst, plaatsvond op een landelijke datum en niet op een lokaal gebonden datum.
Enkele jaren later, op 4 mei 1950, leidde de stil­le omgang opnieuw naar het Ter Pelkwijkpark. Even voor acht uur kwam de stoet bij het monu­ment en hield het gebeier van de kerkklokken op. Na twee minuten stilte werd het Wilhelmus gezongen en werden er kransen bij het monument gelegd. De volgende dag, op nationale bevrijdings­dag, werd hier het Zwolse oorlogsmonument ont­huld. De keuze van het plaatselijke monumenten-comité was gevallen op beeldhouwer Titus Leeser en architect J.H. Alberda. In zijn ontwerp pro­beerde Leeser uitdrukking te geven aan ‘de welbe­wuste houding van een mens die wel leed onder­vonden heeft om zich op te richten en door het blikken in de toekomst weer levensmoed heeft’. Rond het voetstuk kwam een lage muur, die de indruk van een bolwerk moest wekken dat weer­stand suggereerde. Het monument voor de Zwol­se gevallenen werd zo een monument dat verzet uitdrukte. De hoop die uit het beeld sprak, was beloond door de bevrijding; daardoor was het offer van de gevallenen niet tevergeefs. Zij waren gevallen voor waarden, die in de nieuw verworven vrede een vooraanstaande rol zouden spelen in de samenleving.
Bij de onthulling van het oorlogsmonument in 1950 gaf het plaatselijk monumentencomité aan dat dit monument op de eerste plaats wilde oproe­pen tot het gedenken van de offers die de vrijheid had gekost. De oorlog diende herdacht te worden, indachtig de woorden van Victor van Vriesland die op het monument waren aangebracht: ‘Gedenkt het leed, maar niet om stil te staan. Gedenkt de schande, maar om voort te gaan.’ Het comité hoopte dat dit monument ook bij volgen­de generaties de herinnering aan verzet en vrijheid levend zou houden. Burgemeester G.A. Strick van Linschoten gaf op zijn beurt aan dat er in donkere dagen kracht geput kon worden uit de bronzen gestalte, die ‘de dag ziet naderen, waarnaar wij allen hunkeren: de dag dat er één werkelijke gemeenschap van volkeren zal zijn.’ Het verlangen naar internationale eenheid was in het Koude Oorlogsklimaat van die dagen een droom, die in schril contrast stond met de werkelijkheid van een verdeelde wereld. De wens tot eenheid was daar­door evenwel niet minder oprecht.

Het stramien voor de herdenking van de Tweede Wereldoorlog lag inmiddels in grote lijnen vast. Op 4 mei was er een stille omgang naar dit monu­ment. Op 5 mei volgden festiviteiten als volks­dansdemonstraties, een wielerwedstrijd, een optocht en muziekuitvoeringen. Aan de herden­king van de bevrijding op 14 april werd slechts gestalte gegeven door klokkengebeier of enige aandacht in de pers. Het nationale kader van de herdenking had de aandacht voor het lokale goed­deels verdrongen.
In de jaren zestig veranderde er aanvankelijk nauwelijks iets aan de opzet van de Zwolse her­denking. Nieuw was wel dat er tijdens de stille omgang in 1961 enkele schoolklassen meeliepen. Blijkbaar werd de behoefte gevoeld de jeugd nadrukkelijker te betrekken bij de herdenking. Zo werd het verleden nadrukkelijker gekoppeld aan de toekomst, die gesymboliseerd werd door de jeugd.
Ter voorbereiding van de twintigste verjaardag van de bevrijding in 1965 werd een tentoonstelling georganiseerd over verdrukking, verzet en vrij­heid. Doelstelling hiervan was niet alleen om de herinnering aan de bezetting bij ouderen levend te houden, maar vooral om de jeugd te tonen ‘hoe het volk zich in “het verzet” […] te weer heeft gesteld tot behoud van het democratisch staatsbe­stel’. Dr. L. de Jong, directeur van het Rijksinsti­tuut voor Oorlogsdocumentatie, legde in zijn ope­ningstoespraak een duidelijk verband met het eigentijds maatschappelijk bestel. Het verzet beli­chaamde zijns inziens immers waarden, die ook in de huidige samenleving en zelfs ver daarbuiten een belangrijke rol dienden te spelen. Het herden­ken van de oorlog was duidelijk meer dan alleen een historische bezigheid; de herdenking diende ook een bezinning te zijn op de hedendaagse samenleving.

Beroering

Vanaf de tweede helft van de roerige jaren zestig ontstond zo nu en dan enige beroering in Zwolle rond de herdenking van de oorlog. Toen de of.­ciële dodenherdenking in 1967 een dag vervroegd werd, omdat 4 mei op hemelvaartsdag viel, liet het De stille omgang op 4mei PSP-gemeenteraadslid G. van der Brug weten 1956. (Collectie HCO)

Kranslegging bij het oor­logsmonument in het Ter Pelkwijkpark op 15 augus­tus 1995, ter herdenking van de capitulatie van Japan en het einde van de Tweede Wereldoorlog. (Foto mevr. J. Vonk, col­lectie HCO)

geen reden te zien voor een dergelijke wijziging op godsdienstige gronden. Hij wilde niet laten sollen met deze dag van stil gedenken en deed een oproep om op de vierde mei de gevallenen te gedenken. Zodoende trok zowel op 3 als op 4 mei een stille tocht langs het monument. Omdat het schuiven met data ook elders in Nederland werd bekritiseerd, nam minister-president P.J.S. de Jong eind 1967 het besluit dat er voortaan niet meer geschoven werd met dodenherdenking en bevrijdingsdag.
Het herdenken van historische oorlogserva­ringen werd in 1968 op een nieuwe manier ver­bonden met de actualiteit. Het Zwolse oorlogs­monument werd dat jaar aangegrepen voor de herdenking van een feit dat los stond van de Twee­de Wereldoorlog. Het betrof hier de woede over de bezetting van Tsjechoslowakije door de landen van het Warschaupact in augustus 1968, wat leidde tot tal van protesten in Nederland. In Zwolle werd op 26 augustus een demonstratieve tocht gehou­den door tweeduizend middelbare scholieren. De tocht door de binnenstad eindigde bij het monu­ment in het Ter Pelkwijkpark, waar twee minuten stilte in acht werden genomen. De gewelddadige aantasting van de vrijheid van een onafhankelijke staat door een totalitaire bezetter maakte de asso­ciatie met de in het monument gesymboliseerde Tweede Wereldoorlog voor de hand liggend. Het ritueel van twee minuten stilte op deze plaats werd probleemloos ingeruild voor een actuele politieke kwestie.
De herdenking van het vijfde bevrijdingslustrum in 1970 bestond onder andere uit een discussie tus­sen oud-verzetsstrijders en jongeren. Daarnaast hield ds. J.J. Buskes een toespraak in de Grote Kerk. Daarin koppelde hij de herdenking van de bevrijding aan het nog altijd bestaande gebrek aan vrijheid in vele landen onder de titel: ‘Wij zijn niet vrij, als niet allen vrij zijn’. Het gedenken moest volgens hem geen .xatie op het verleden zijn, maar juist een hedendaagse bezinning op de men­selijke waarden ten behoeve van de toekomst. Zo kreeg herdenken opnieuw een actuele en interna­tionale invulling.
De rede van ds. Buskes sloeg aan bij het plaat­selijke jeugdwerk. Jeugdige Zwollenaren gingen in de stad rondlopen met sandwichborden met daar­op de tekst: ‘Dank voor de vrijheid […] maar laten we niet vergeten dat er nog tienduizenden zijn die naar die vrijheid snakken.’ Bovendien maakten de jongeren een eigen wagen voor de bevrijdingsop­tocht op 5 mei. De wagen maakte duidelijk dat nog veel mensen in de wereld in onvrijheid verkeer­den: ‘Wat ons overkwam in ’40-’45, gebeurt nu met steun van de NAVO in Griekenland, Mozam­bique, enzovoorts’. Dat viel niet goed bij de orga­nisatoren die zeiden ‘geen politiek’ in de optocht te willen. De wagen werd daarom geweerd, maar reed desondanks op eigen initiatief achter de optocht aan.
De politisering van de herdenking, gevolg van een ruimere interpretatie van het begrip vrijheid, leidde op 4 mei 1971 opnieuw tot twee dodenher­denkingen in Zwolle. Tegen acht uur trok de tra­ditionele stille omgang naar het Ter Pelkwijkpark, waar de gevallenen uit de Tweede Wereldoorlog werden herdacht. Om half negen vertrok een tweede stoet. Ditmaal waren het vooral jongeren, die de slachtoffers herdachten van de hedendaagse vrijheidsoorlogen in onder meer Angola en Viet­nam. Herdenken bleek een generatiegebonden fenomeen te zijn.

Vernieuwingen vanaf de jaren tachtig
In de rest van de jaren zeventig gebeurde er weinig bijzonders tijdens de Zwolse oorlogsherdenkin­gen. Dat de herinnering aan de oorlog echter niet uit het collectieve geheugen verdween, werd in de jaren tachtig en negentig duidelijk toen er sprake was van een toenemende belangstelling voor de bezettingstijd, die ondermeer vorm kreeg in de publicatie van nieuwe boeken en in tentoonstel­lingen.
Begin jaren tachtig benadrukte het landelijke Comité Nationale Herdenking dat met de herden­king van de bevrijding een appèl werd gedaan ‘op ieders individuele verantwoordelijkheid in de hui­dige maatschappij ten aanzien van onderdruk­king, racisme en onverdraagzaamheid.’ Dit sig­naal om de herdenking te koppelen aan aandacht voor eigentijdse verschijnselen, werd ook in Zwol­le opgepikt. In 1983 namen meer dan vijfhonderd personen, waaronder veel jonge mensen, deel aan de herdenkingsplechtigheid op 4 mei. Deze grote opkomst was onder meer het gevolg van een oproep in de Zwolse Courant van het COC en enkele linkse politieke partijen. Onder het motto ‘Herdenkt de 4e mei en viert de 5e mei’ werd erop gewezen dat de dodenherdenking onder meer zin­vol was omdat het fascisme nog steeds slachtoffers maakte. Ook het Anti Fascisme Komitee Zwolle deed een oproep voor de dodenherdenking onder verwijzing naar de actualiteit. Dat vreemdelingen­haat en fascisme opnieuw de kop opstaken, werd onder meer gekoppeld aan de aanwezigheid van de Centrumpartij in de Tweede Kamer sinds sep­tember 1982.
In deze jaren werd ook geprobeerd het draagvlak voor de herdenking te verbreden. In voorberei­ding op de herdenking van de veertigjarige bevrij­ding overlegde de gemeente met een twintigtal instellingen, waaronder het voormalig verzet, de joodse gemeente, de Zwolse Historische Vereni­ging, het Podium van Kerken, de Centrale Com­missie Oranje en verschillende politieke partijen. Desondanks werd het voorlopige programma voor de herdenking voorzichtig bekritiseerd in de gemeenteraad. De herdenking zou teveel gericht zijn op hoogwaardigheidsbekleders en was te wei­nig ‘een feest voor iedereen’. Die kritiek werd ter harte genomen bij het opstellen van een nieuw ontwerp-programma, waarin ook ruimte was uit­getrokken voor bevrijdingsfestiviteiten in de wij­ken en voor lesmateriaal.

In het uiteindelijke herdenkingsprogramma van 1985 vervulde de veertiende april weer een belangrijke rol, onder meer in de vorm van een herdenkingsbijeenkomst in de Grote Kerk. De lokale invalshoek van de herdenking was toch weer sterk gaan leven. Bovendien nam, na al die jaren, ook de aandacht toe voor het lot van de joodse Zwollenaren, zoals enkele dagen later bleek tijdens een herdenkingsdienst in de Zwolse syna­goge op Jom ha-Shoa, de joodse gedenkdag van de holocaust.
De nadrukkelijke aandacht voor de bevrijding droeg er in dit jubileumjaar toe bij dat er tijdens de dodenherdenking op 4 mei sprake was van een opvallend lange stoet, bestaande uit een doorsnee van de Zwolse bevolking inclusief een groot aantal jongeren. Inmiddels was de 4 mei herdenking uit­gegroeid tot een manifestatie tegen oorlogsgeweld in de brede zin van het woord, en tevens tot een gelegenheid tot bezinning op heden en toekomst. De aanwezigheid van de jeugd toonde bovendien aan dat de herdenking een veel grotere groep aan-

Bevrijdingsfestival Over­ijssel 1997. Publiek voor een gesloten podium op het bordes van het stad­huis, Grote Kerkplein. (Foto Frans Paalman, afd. Communicatie Gem. Zwolle, collectie HCO) Bevrijdingsfestival Over­ijssel 1997. Voor Museum de Stadshof aan de Blij-markt vlnr. onbekend, Rita Kok, premier Wim Kok, commissaris van de koningin Jan Hendrikx en burgemeester Jan Fran­sen. (Foto Frans Paalman, afd. Communicatie Gem. Zwolle, collectie HCO)

sprak dan alleen degenen met eigen herinneringen aan de oorlog.

Bevrijdingsfestival

Vanaf 1991 zag Zwolle op 5 mei een nieuw herden­kingsverschijnsel: het provinciale bevrijdingsfesti­val, een initiatief van het Nationaal Comité 4 en 5 mei. De doelstelling hiervan was ‘niet alleen het herdenken van de bevrijding maar ook het onder de aandacht brengen van de begrippen vrijheid, gelijkheid en democratie van de jongere generatie en wel op een manier die hen aanspreekt.’ Het eer­ste Overijsselse bevrijdingsfestival trok in 1991
10.000 bezoekers en gold daarmee als succesvol. De organisatoren wilden de bevrijding actualise­ren met popmuziek en theater als uitingen van hedendaagse gevoelens over vrijheid. Optredens van popgroepen, straattheater en een circusinstuif zorgden voor een levendig evenement. Info­stands op een Vredesmarkt maakten duidelijk dat niet vergeten moest worden dat het niet overal vrede was. Een doorlopende vertoning van een video.lm over Overijssel in de Tweede Wereld­oorlog, die veel bekijks trok, zorgde ervoor dat de historische aanleiding tot de manifestatie niet uit beeld raakte. Over het risico dat ouderen minder zouden worden aangesproken, maakte de organi­satie zich niet erg druk.
Het was echter niet alleen de jeugd die in recente jaren de aandacht kreeg bij het herdenken. Ook andere groepen, zoals de genoemde joodse gemeenschap, kwamen voor het voetlicht. Vanaf 1991 werden ook de Indische Nederlanders nadrukkelijk bij de herdenkingen betrokken. Op de dag van de Japanse capitulatie in 1945, 15 augus­tus, werd voortaan eveneens een herdenking in Zwolle georganiseerd met een tocht naar het Ter Pelkwijkpark.4

De vijftigste verjaardag van de bevrijding werd in 1995 op uiteenlopende wijze herdacht. Er waren kransleggingen, toespraken en plechtigheden bij de oorlogsmonumenten, de onthulling van een plaquette, het planten van een Vredesboom, een stille tocht langs de synagoge, een nieuwe publica­tie over de Zwolse oorlogsgeschiedenis5, een druk­bezocht de.lé met authentieke legervoertuigen en een tentoonstelling over de bevrijding van de stad. In de synagoge werd een monument onthuld met de namen van de in de oorlog omgekomen Zwolse joden. Daarnaast trok het bevrijdingsfestival op 5 mei meer dan 75.000 bezoekers. Toch ging de boodschap van het festival – ‘Een voor allen’, ver­wijzend naar artikel 1 van de Grondwet – aan velen voorbij. Enquêteurs constateerden dat de aanwe­zigen vooral voor de lol en de muziek kwamen: ‘De jeugd weet niet wat het thema is.’ De vooral op jongeren afgestemde 5 mei-viering leidde tot ergernis bij sommige ouderen. Van inhoudelijke verdieping was naar hun idee meer sprake tijdens een zogeheten Dienst van Verzoening in de Grote Kerk op zondag 7 mei.
De gang van zaken in de meest recente jaren verliep en verloopt volgens dit nieuwe patroon, waarbij evenwel serieus getracht wordt de inhoud van 5 mei niet te laten overschaduwen door de vorm. Meer dan een halve eeuw na de Tweede Wereldoorlog is de vijfde mei dé dag geworden waarop de democratische verworvenheden in bin­nen- en buitenland gewogen worden. Dit wordt op de vierde mei voorafgegaan door een stille tocht, een interculturele gebedsdienst (christelijk, joods en islamitisch) en twee minuten stilte in het Ter Pelkwijkpark, onderdelen die telkens weer de betiteling ‘indrukwekkend’ ontlokken. Bezinning op heden en toekomst naar aanleiding van een historische situatie is op 5 mei het centrale her­denkingselement geworden. De aanwezige jeugd luistert geduldig toe om zich vervolgens over te geven aan het jongerenfeest dat bevrijdingsdag in Zwolle, zoals ook op vele andere plaatsen, is geworden. Herdenken heeft daarmee een heden­daagse vorm gekregen. Onveranderlijk is die vorm zeker niet.

Noten

1 Ik dank Wim Huijsmans die me ertoe gebracht heeft dit verhaal in deze vorm te publiceren en Paul Harmens die mij behulpzaam was bij het aanreiken van relevante documentatie.
2 Voor verdere gegevens over oorlogs- en andere her­denkingen in Zwolle verwijs ik naar: Kees Ribbens, Een eigentijds verleden. Alledaagse historische cultuur in Nederland, 1945-2000 (Hilversum 2002) met name 175-232. Zie voor het meer algemene Neder­landse beeld van oorlogsherdenkingen: J.C.H. Blom, Het leed, de vastberadenheid en de mooie vrede. Het nationaal monument op de Dam, in:
N.C.F. van Sas (red.), Waar de blanke top der duinen en andere vaderlandse herinneringen (Amsterdam, Antwerpen 1995) 137-150 en: Frank van Vree, In de schaduw van Auschwitz. Herinneringen, beelden, ge­schiedenis (Groningen 1995).
3 Ook voor de afzonderlijke oorlogsmonumenten in Zwolle wordt verwezen naar Een eigentijds verleden. Daarin kon overigens nog geen melding worden ge­maakt van het monument voor de gefusilleerden in het Engelse Werk uit 2001 en van het monument voor Britse vliegers aan de Hasselterdijk uit 2004.
4 Vanwege de beperking tot de periode 1945-2000 wordt hier verder niet ingegaan op het in 2002 in Park Eekhout onthulde Indië-monument. Dit was aanvankelijk vooral bedoeld om aandacht te vragen voor de Nederlandse militairen tijdens de Indonesi­sche onafhankelijkheidsstrijd tussen 1945 en 1949, maar kreeg in augustus 2003 een bredere betekenis met de toevoeging van een extra gedenksteen met de tekst: ‘Ter nagedachtenis aan burgers en militai­ren die de dood vonden door oorlog, bezetting, ge­vangenschap en terreur in Oost-Azië, 1941-1962’.
5 Zie voor de lokale historiogra.e van dit thema (eveneens een vorm van herinneren) de Verant­woording in: Kees Ribbens, Bewogen jaren. Zwolle in de Tweede Wereldoorlog (Zwolle-Kampen 1995) 9-10.

Zwolse sport van vlak na de oorlog:
Voetballen op een motor.ets
Willem van der Veen
Voor de aanvang van een uitwedstrijd in Dordrecht rijdt het team van de ZMPC (op de voorgrond) samen met de tegenstan­ders het terrein op. Twee­de van links initiatiefne­mer Jo Land in zijn jonge jaren. (Particuliere collec­tie)
Het idee alleen al. Voetballen terwijl je op een motor.ets voortraast. Je moet er maar op komen (…en er weer afvallen).
H
et gebeurde in Zwolle, vlak na de Tweede Wereldoorlog, toen jonge mannen na de jaren van dreiging en angst zo uitgelaten waren dat ze allerlei manieren bedachten om zich eens lekker uit te leven. Velen van hen hadden zich tijdens de bezetting schuil en gedeisd moeten hou­den om niet door de Duitsers in de kuif te worden gepikt voor een enkele reis naar het Dritte Reich, waar ze kostbare jaren als dwangarbeiders in de oorlogsindustrie konden verknoeien en ook nog de kans liepen er het leven bij in te schieten. Toen in 1945 alle ellende voorbij was, snakte een clubje Zwolse motorliefhebbers er naar om hun ‘hakkepufs’ die ze, vaak niet zonder gevaar of kans op vordering, op verborgen plekjes de oorlog had­den doorgesleept, weer eens te kunnen bestijgen. En dan niet voor gezapige ritjes op de zondagmid­dag, maar voor opwindender vertier.
De jeugdige Zwollenaar Jo Land nam begin 1946 het voortouw. Deze garagehouder en taxi­ondernemer, die in later jaren in de stad bekend werd door zijn reisbureau, kreeg toen om de haver­klap te maken met energieke motorfanaten. Ze gebruikten zijn garageruimte aan de Blijmarkt om lekker aan hun grommende .etsen te sleutelen en te ‘knooien’, zoals dat in het Zwolse dialect heet.

Jo Land, toen ook nog een twintiger, had het zichzelf aangehaald. Als motorenthousiasteling en als zakenman zag hij wel brood in die rage, maar al gauw kreeg hij door dat het zijn garage geen goed deed.
‘Het werd een kwajongensboel’, zegt Land, nu een tachtiger die in het ouderencentrum De Rivie­renhof woont. Zijn hele garage stond vol met dat spul en de knapen gingen op zaterdagmiddag bovendien proefrijden op de nabij gelegen Potgie­tersingel, niet bepaald het meest geschikte circuit voor de motorsport. Het wekte nogal wat weer­stand van omwonenden en kuierende passanten.
Motorpolo

Jo Land wilde de energie van zijn motorfanaten in meer geregelde banen leiden zonder het spectacu­laire element uit het oog te verliezen. Hij vond er wat op. In een krant had hij gelezen dat er sinds kort ook in ons land een uit Engeland afkomstige sport werd beoefend, die geknipt leek voor jonge motorrijders. Motorpolo werd het spelletje genoemd. Zeg maar: tegen een bal aan trappen, terwijl de beoefenaren zich in het zadel van hun brullende monsters bevonden. Zij konden uiter­aard de ver.jnde techniek van voetballende tijd­genoten als Abe Lenstra en Faas Wilkes niet eve­naren, maar hun snelheid vergoedde veel.
Jo Land richtte met hulp van vrienden als Johan Busbroek en Arie Visser een club op die ze de ZMPC noemden: de Zwolse Motor en Polo Club. Het werd dolle pret. Niet alleen voor de leden zelf, maar ook voor Zwolse toeschouwers die de gelegenheid kregen zich aan het spektakel te vergapen. Op het toenmalige Gemeentelijk Sport­park, waar zich nu het Oosterenkstadion bevindt, en op andere voetbalvelden zagen ze een merk­waardig schouwspel. Gehelmde coureurs maakten malle trappende bewegingen om met hun motor­laarzen, waaroverheen scheenbeschermers waren gegespt, een extra grote maat voetbal te raken en in de goal te schoppen. Daarbij werd ook nog getracht een beetje samen te spelen.
De polokeeper (links) pro­beert met zijn (nep)motor in de handen een schot van de speler (rechts) te keren. (Particuliere collec­tie) Felle actie van Zwolse motorfanaten tijdens een polowedstrijd in de jaren van vlak na de Tweede Wereldoorlog. (Particulie­re collectie)

Droevige .guur
Elk team bestond uit vijf spelers plus een keeper. De laatste was eigenlijk een ridder van de droevige .guur, want hij had een schier onmogelijke taak. De ballen die op hem afkwamen, moest hij probe­ren tegen te houden, terwijl hij het karkas van een motor.ets in de handen diende te houden en tegelijk moest zien te voorkomen dat hij door het aanstormende geweld onder de zoden werd gestopt. Is het gek dat men niemand bereid kon vinden om bij voortduring als doelwachter op te treden? Het ondankbare baantje werd bij toer­beurt door de clubleden ingevuld.
De motorfanaten beschikten zelfs over een echte trainer en wel in de persoon van Stoffel de Graaf*, die de kunst had afgekeken bij een polo-club in België. Onder zijn leiding scheurden ze zich een paar uurtjes in de week in het zweet op de mulle, stijl oplopende zandvlakte van de Leemcule in Hattem. Ook ondergingen zij fysieke indoor-training in een Zwolse gymzaal, waar de motoren uiteraard buiten de deur moesten blijven.
De Zwolse Motor-en Poloclub werd regelma­tig uitgenodigd voor uitwedstrijden in oorden als Driebergen, Emmen en Dordrecht. Dat werd dik­wijls feest als de Zwolse afvaardiging er met voltal­lig materieel heen trok. In de grote bestelwagen van Land stonden soms vijftien motoren opeen gepakt. Vaak had de klok al middernacht geslagen als de karavaan in Zwolle terugkeerde.
Toch was de populariteit van deze nieuwe sport geen lang leven beschoren. In het begin kwam er heel wat volk op af, maar langzamerhand ebde de belangstelling weg, omdat deze afgeleide vorm van de echte voetbalsport een beetje gefor­ceerd aandeed en lang niet de spanning en schoonheid van het grote voorbeeld kon evena­ren. Enkele propagandatochten die de ZMPC door de stad organiseerde, hielpen niet meer. Na de euforie van de bevrijding waren de Zwollena­ren langzamerhand kritischer in de keuze van hun vermaak geworden. Ten leste stond er alleen nog een handjevol familieleden en bekenden langs de lijn. De ZMPC bleef wel bestaan, maar de P (van polo) kreeg begin jaren vijftig van de vorige eeuw al geen praktische invulling meer.
* Stoffel de Graaf, die later mede.rmant werd van het Zwolse makelaarskantoor De Graaf en Van Vilste­ren, overleed in juni van dit jaar.

Park de Wezenlanden

H
et afgelopen jaar is er een herinrichtings­plan gemaakt voor Park de Wezenlanden. Dit plan wordt – omdat op dit moment voldoende .nanciële middelen ontbreken – in onderdelen uitgevoerd. Begonnen is inmiddels met de verbetering van het manifestatieveld en de aanleg van een nieuwe skatebaan. Voorafgaand aan het herinrichtingsplan is onderzoek gedaan naar de ontstaansgeschiedenis van het park. Het hiernavolgende is een neerslag van dit onderzoek. Soms lijkt de geschiedenis zich te herhalen.
Groene Long
De ‘Weezenlanden’ – eens eigendom van het wees­huis van de Nederlands Hervormde Gemeente in Zwolle – was zeker tot de afsluiting van de Zuider­zee in 1932 drassig gebied en niet geschikt voor bebouwing. Zwolle breidde zich naar het oosten uit over de hogere gronden van de Wipstrik en Assendorp; de lager gelegen gronden van de Wezenlanden bleven van bebouwing gespaard. De eerste ideeën om hier een park aan te leggen ont­stonden vlak na de Tweede Wereldoorlog. In het uitbreidingsplan voor Zwolle, dat de architect en

Trudy van Es
De Wezenlanden omstreeks 1936. Op de achtergrond duidelijk zichtbaar de Dominica­nenkerk, wat moeilijker te onderscheiden de Sassen-poort, de Peperbus en de toren van de St. Michaël-kerk aan de Nieuwstraat. (Foto B. Meulenbelt, collectie HCO) Architect en stedenbouw­kundige W.M. Dudok ont­wierp in 1948 het park als een ‘groene long’ op het terrein ten oosten van de Luttenbergstraat. Voor de invulling maakte hij zelf een ontwerp. Dit ontwerp valt te omschrijven als een ‘functionele landschap-stijl’: verschillende func­ties kregen een plek in een ‘landschappelijke setting’ met boomgroepen en zich­ten, maar de voor de land­schapstijl zo kenmerkende slingerpaden ontbreken. (Collectie HCO)

stedenbouwkundige W.M. Dudok in 1948 maakte, was het terrein ten oosten van de Luttenbergstraat -het huidige park – gedacht als een ‘groene long’. Voor de invulling van deze groene long kwam Dudok zelf met een ontwerp. Het ontwerp is inte­ressant vanwege de schakel die het vormt tussen eerdere parkontwerpen in Engelse landschapstijl (denk aan Park Eekhout of het Engelse Werk) en het later uitgevoerde moderne ontwerp voor Park de Wezenlanden.
De Engelse landschapstijl – met zijn heuvels en dalen, kronkelende vijvers, boomgroepen, zichten en slingerende wandelpaden – raakte na de eeuw­wisseling steeds meer in diskrediet. Het ontwerp van Dudok uit 1948 is te omschrijven als een ‘func­tionele landschapstijl’: verschillende functies kre­gen een plek in een ‘landschappelijke setting’ met boomgroepen en zichten, maar de voor de land­schapstijl zo kenmerkende slingerpaden ontbre­ken. De relatie van het park met zijn omgeving kreeg in het plan bijzondere aandacht. Zo ont­wierp Dudok een brug over het kanaal naar de Wipstrik, en ten zuiden van de Wethouder Alfe­rinkweg afwisselend boomblokken en een open bebouwing, om een overgang te maken van de groene ruimte van het park naar het dicht bebouwde Assendorp. In het verlengde van de Schuurmanstraat, ontworpen als ontsluitingsrou­te voor het centrum, plande Dudok een nieuwe verkeersbrug over de stadsgracht.

Parkstrook
De gemeente koos na onenigheid met Dudok een andere stedenbouwkundig adviseur. De Delftse ir.
S.J. van Embden, die onder andere de supervisie kreeg over de invulling van het aan het park gren­zende gebied, nam belangrijke elementen uit het plan van Dudok over: ‘Vanaf de nieuwe dwarsweg (de huidige Luttenbergstraat) naar het oosten zal een brede groenstrook worden behouden, die tus­sen de wijken Assendorp-Pierik en de wijk Wip-strik door van het stadscentrum reikt tot in het landelijk gebied.”1 Ten zuiden van het park beoogde ook Van Embden de totstandkoming van een vrij ruime bebouwing als ‘onmisbare over­gang’ van de woonwijk Assendorp naar het ‘wan­delpark’. De langs de Assendorperdijk beschikba­re terreinen werden gebruikt voor scholenbouw, afgewisseld met lage bebouwing (de ‘zaagtandwo­ningen’). Langs de Wethouder Alferinkweg wer­den nog een tweetal hogere woongebouwen geprojecteerd, ‘teneinde samen met enkele zware boomgroepen de bebouwingsrand visueel enige vastheid te geven en het tot stand komen van een ordelijk wijkbeeld zoveel mogelijk te bevor­deren.’2
De grote parkstrook was allereerst bedoeld als een recreatiegelegenheid voor de omliggende wij­ken. Wat de vormgeving van het park betreft schreef wethouder Nooter al in 1954 dat er ‘dient te worden gestreefd het midden te houden tussen een meer natuurlijke en een meer parkachtige aanleg. (…) Mijns inziens zal een bekwaam land­schap- en tuindeskundige ons hierin behulpzaam moeten zijn. Een prijsvraag behoort uiteraard ook tot de mogelijkheden. Laten we trachten hier het beste te bereiken.’

Koninklijke Nederlandsche Heidemaatschappij
Of er inderdaad een prijsvraag is geweest is ondui­delijk. Omdat er in stukken wordt gesproken over het ‘bekroonde schetsontwerp’ van de Koninklijke Nederlandsche Heidemaatschappij (Heidemij) is dit mogelijk. Het park was is in het plan van de
De St. Jozefkerk en de Jeruzalemkerk, beide in 1932-1933 gebouwd, gezien vanaf de Wezen-landen omstreeks 1936. (Foto B. Meulenbelt, collectie HCO)

Heidemij, gemaakt door de heer Cornet in sep­tember 1958, overwegend bestemd voor passieve recreatie. Aan de westzijde van het park was even­wel een ijsbaan geprojecteerd (ter plekke van het huidige provinciehuis). ’s Zomers kon de ijsbaan worden gebruikt als sportruimte voor middelbare scholen. Verder bevonden zich in het park speel­weiden, speelplaatsen, gazons en een visvijver. Op de plaats van de huidige kinderboerderij zou een hertenkamp komen.
Het plan uit 1958 besloeg een groter gebied dan het huidige park alleen. Het gedeelte tussen de Zuidbroeklaan en de Marsweg werd overwegend bestemd voor een dierenasiel, twee schooltuin-complexen, een complex met jeugdgebouwen en een verkeersplein voor verkeersinstructie. Het deel ten zuidoosten van de Marsweg – die toen nog niet aansloot op de Alferinkweg – kreeg een volle­dig actieve recreatieve bestemming; hier werd een sportveldencomplex geprojecteerd. De verwezen­lijking van de plannen moest helaas – ‘in verband met de investeringsbeperking en de .nancierings­moeilijkheden’3 -worden opgeschort.

Provinciehuis
In het plan van Van Embden van 1955 was in het westen van de groene long enige bebouwingsmo­gelijkheid gegeven. Gedacht werd aan een repre­sentatief bouwwerk. In 1959-1960 gaf het provin­ciebestuur een meervoudige opdracht voor het ontwerp van het toekomstige provinciehuis aan de latere Luttenbergstraat. Het ontwerp van prof.
M.F. Duintjer kreeg de voorkeur.4 In 1963 stem­den Provinciale Staten in met Duintjers de.nitie­ve ontwerp. Het duurde evenwel nog tot 1967, voordat kon worden begonnen met de bouw.
Duintjers provinciehuis bestaat uit een ‘werk­gedeelte’ (nu bekend als ‘kantoorgedeelte’) en een ‘representatief gedeelte’ (nu bekend als ‘bestuurs­gedeelte’), die op de eerste verdieping zijn verbon-

Het plan van de Heidemaatschappij, gemaakt door de heer Cornet, uit 1958. In dit plan was het park overwegend bestemd voor passieve recreatie. Aan de westzijde van het park was evenwel een ijsbaan geprojecteerd (ter plekke van het huidige provinciehuis). ‘s Zomers kon de ijsbaan worden gebruikt als sportruimte voor middelbare scholen. Verder bevonden zich in het park speelweiden, speelplaatsen, gazons en een visvijver. Op de plaats van de huidige kinderboerderij zou een hertenkamp komen. Het plan besloeg een groter gebied dan het huidige park. (Collectie HCO)

den door een ‘brug’. De schuine gevel van het representatieve gedeelte – aan de kant van de onderdoorgang – loopt mee met de richting van de Schuurmanstraat, op dit moment een straat van secundair belang, maar ten tijde van de planvor­ming beschouwd als toekomstige ontsluitingsrou­te voor het centrum. De brug is nadrukkelijk geprojecteerd in de as van deze straat, ‘waardoor Duintjer een route heeft willen creëren vanuit de stad onder het gebouw door naar het toekomstige stadspark. Op abstract niveau belichaamt het pro-
Het Provinciehuis in 1977, gezien vanaf park de Wezenlanden. (Foto M. Malherbe, Gem. Zwolle, collectie HCO)

vinciehuis dus zowel scheiding als verbinding tus­sen stad en platteland.’5
In 1962 vroeg de gewijzigde situering van het geplande provinciehuis om aanpassing van het ontwerp van het park. Het gebouw zou als geheel achttien meter verder van de Luttenbergstraat worden geplaatst, vooral om een groter parkeer­terrein te kunnen realiseren. Naar aanleiding hier­van verzocht de Heidemij een aantal maal om een overleg met de architect en tuinarchitect van het provinciehuis. Het overleg bleef echter vooralsnog
Gewijzigd plan van Mien Ruys en de Heidemaat­schappij van eind 1963. (Collectie HCO)

uit, wat leidde tot een plan dat de Heidemij ‘nu ten einde raad geheel zelfstandig’6 maakte. De gemeente besloot op dat moment het plan niet verder uit te laten werken, maar alsnog te wachten op overleg met de tuinarchitect van de toekomsti­ge tuin van het provinciehuis.

Mien Ruys

Sinds 1962 was Mien Ruys op voorspraak van Duintjer bij de planvorming voor het provincie­huis betrokken. De bemoeienissen van Ruys reik­ten verder dan de tuin alleen. Samen met Cornet van de Heidemij ontwierp zij in 1963 een nieuw plan voor het Park de Wezenlanden. Het ontwerp is een voorbeeld van een modern functionalis­tisch-architectonisch ontwerp: de rechte lijnen, eenvoudige vormen en een sober materiaalge­bruik zijn kenmerkend. De belangrijkste vernieu­wing van de moderne ontwerpopvattingen lag in het feit dat de parken niet langer een gesublimeer­de schijnnatuur vertegenwoordigden (zoals bij de Engelse landschapstijl het geval was), maar dat zij gerelateerd waren aan een bredere stedenbouw­kundige visie en aan een functioneel gebruik. De belangrijkste wijzigingen ten opzichte van het eer­dere plan van de Heidemij betroffen het deel gren­zend aan het terrein van het Provinciehuis.
Vanwege het niveauverschil – het terrein van het provinciehuis werd voor de bouw .ink opge­hoogd – ontwierp Ruys op de overgang van het terrein van het provinciehuis naar het grote mani­festatieveld een keermuur van basaltkeien, waar Duintjer nog had gedacht aan een eenvoudig talud. Aan de noordoostzijde zou een trap met .auwe treden het terras bij het provinciehuis met het park verbinden. Om deze trap niet zonder meer te laten uitkomen op de speelweide ontwierp Ruys aan de voet hiervan een klein pleintje met banken. De aanleg met bloemen langs het koelwa­terkanaal uit het plan van Cornet verbreedde ze tot dit pleintje, zodat het pad daar een logische beëindiging vond. De speelweide werd hierdoor smaller en beter van verhouding, met als gevolg dat de behoefte deze weide te doorsnijden met paden en te vullen met boomgroepen verviel.
Eind 1963 werd goedkeuring verleend aan het plan. De kosten werden geraamd op 1.571.000 gul­den. In de begroting waren geen posten opgeno­men voor grondkerende wanden, hekwerken, bruggen, banken, theehuis en dergelijke. De brug­

De Wezenlanden besloeg oorspronkelijk het gebied tussen het Groot Wezenland, het Almelose Kanaal en de oude Assendorperdijk. Het gedeelte tussen de stadsgracht en de Luttenbergstraat werd na de oorlog bouwrijp gemaakt. Hier de voorbereiding voor de bouw van de woningen aan de Schuurman­straat, eind jaren vijftig. Op de achtergrond zijn van links naar rechts de Oosterkerk aan de Bagijnesingel, de oude watertoren aan de Turfmarkt, de zuivelinrichting ‘Hoop op zegen’ aan de Philosofenallee en de begin jaren vijftig gebouwde .ats aan de Hanekamp te zien. (Foto J. Burgman, collectie
HCO)

gen, banken en het theehuis zouden door de dienst Openbare Werken worden ontworpen en begroot. In een later stadium – september 1967 ­maakte de Heidemij toch uitwerkingen voor ‘kunstwerken’ in het park, waaronder de bruggen en keermuren.

Meer planwijzigingen

Oorspronkelijke wilde Mien Ruys aan de zijde van het koelwaterkanaal, aansluitend op het terras van de provincie, terrein ophogen. Omdat de gemeen­te liet weten dat de opzet van het park zodanig was, dat geen of praktisch geen ophooggrond zou worden aangevoerd, liet Ruys dit idee al in sep­tember 1963 vallen. Dit maakte het noodzakelijk de keermuur verder door te laten lopen, waarbin­nen dan de trap naar de bloementuin viel. Het ver­hoogde bomenplateau aan de Alferinkweg werd gehandhaafd. De gemeente ging akkoord, op voorwaarde dat voor de verhoging volstaan kon worden met de grond die vrij zou komen uit de bouwput voor het provinciehuis. Begin 1964 werd echter bij de gemeente bekend dat er minder grond vrijkwam uit de bouwput en dit had gevol­gen voor de uitvoering: ‘Om volledig aan uw wen­sen tegemoet te blijven komen zouden wij moeten zorgen voor de aanvoer van 10.000 m3 grond, waarmee een bedrag van ± ƒ 50.000 gemoeid zal
De ijsbaan op het Wezen-land in 1928. (Foto A. van Beek jr., collectie HCO)

zijn. Aangezien dit bedrag niet in redelijke ver­houding staat tot het belang dat de gemeente heeft bij de aanpassing van het park aan de tuin van het provinciehuis, zijn wij tot onze spijt niet in staat de aansluiting zodanig uit te voeren als bij de besprekingen is overeengekomen.’7
Op een ontwerptekening van 1971 is het ver­hoogde bomenplateau verdwenen en zo ook een verbinding met het park aan deze zijde. In 1972 werd nog een laatste ontwerp gemaakt. Hierop is weer een, weliswaar kleiner, verhoogd bomenpla­teau gedacht. In dit ontwerp werd een aansluiting gemaakt in het verlengde van de Schuurmanstraat door middel van ee

Lees verder