De geschiedenis van de Potgietersingel gaat terug tot de Tachtigjarige Oorlog. Zwolle bouwde in opdracht van prins Maurits een aantal verdedigingswerken om de Spanjaarden tegen te houden. Tussen 1606 en 1621 kreeg Zwolle 12 bastions, waarvan de Suikerberg (de latere Potgietersingel) er één was. Na het einde van de Tachtigjarige oorlog lagen de bastions er wat verloren bij: ‘De vesting Zwolle was in verval. Reeds voor 1648 waren de wallen met boompjes bepoot en naar de fortificaties keek niemand om. De kanonnen sluimerden in het gras; affuiten en stelhouten werden door de boeren voor andere doeleinden gebruikt.’ (Thom. J. de Vries, Geschiedenis van Zwolle, deel II)

In 1843 besloot het gemeentebestuur de bastions te slopen om er ‘aangenaame lustplaatsen en wandeldreven’ van te maken. Zo ontstonden de zogenoemde ‘wandelingen’. De Suikerberg werd een park, waarvan het ontwerp nog tot op de dag van vandaag te bewonderen is. Aan het eind van de negentiende eeuw werd de naam Potgietersingel ingevoerd. Het borstbeeld van de in Zwolle geboren schrijver E. J. Potgieter (1808-1875) werd geplaatst ter gelegenheid van zijn honderdste geboortedag.

Tekst en fotografie: Jan van de Wetering